گویا هواداران فولاد از سرمربی فصل گذشته خود شکایت کرده‌اند و کار به مراجع قضایی کشیده شده است.
به گزارش میدان، غلامرضا محمدی به تازگی در مورد المپیک صحبت‌هایی را مطرح کرده که واکنش‌های زیادی را در پی داشته است. مهم‌ترین بخش صحبت‌های او، اشاره به اختلاف نظری است که در زمان سرمربیگری تیم ملی، بین او و علیرضا دبیر به عنوان رئیس فدراسیون وجود داشت.
چیزی که محمدی آن را دخالت رئیس فدراسیون در کارش عنوان کرد و گفت که کشتی‌گیر نمی‌دانست روی تشک باید کاری که من می‌گفتم را اجرا کند و یا چیزی که رئیس فدراسیون می‌خواست. کشتی همانقدر که رشته سنگینی است، ورزش اول کشور به حساب می‌آید و مخاطبان بسیاری هم در ایران دارد، به همان میزان رشته متفاوتی است. باید در کشتی باشید و کشتی‌گیر جماعت را بشناسید تا دلیل حضور همزمان رسول خادم در جایگاه ریاست فدراسیون و سرمربیگری تیم ملی را بفهمید.
باید کشتی را به خوبی بشناسید تا متوجه شوید که این رشته همیشه رئیسی از جنس خودش می‌خواهد و مدیر هم‌جنس با این رشته، هیچ‌گاه نمی‌تواند دید فنی روی تیم نداشته باشد؛ خصوصا اگر رئیس فدراسیون خودش قهرمان جهان و المپیک باشد. اتفاقی که هم در دوره ریاست رسول خادم و هم علیرضا دبیر در کشتی شاهد آن بودیم.
دبیر به عنوان قهرمان المپیک دید فنی دارد، سرمربی تیم ملی چه غلامرضا محمدی باشد و چه پژمان درستکار، نمی‌تواند صرفا مدیری پشت میز نشین بوده و صرفا مدیریت کند. او به عنوان کسی که در کشتی بزرگ شده و به ارزشمندترین مدال دنیا، طلای المپیک رسیده است، در امور فنی دیدگاه خاص خودش را دارد، حالا اگر سرمربی تیم ملی غلامرضا محمدی باشد که توسط او انتخاب نشده و به لحاظ دید فنی هم‌نظر نباشند، همین شرایطی پیش می‌آید که در المپیک به کشتی ایران لطمه زیادی زد اما اگر سرمربی تیم ملی را خودش انتخاب کرده و تمام و کمال قبولش داشته باشد، نتیجه نروژ رقم می‌خورد.
بی شک غلامرضا محمدی یکی از سه مربی برتر کشتی ایران است، حتی آن دسته از کشتی‌گیرانی که از او دلگیر بوده و مصاحبه‌های تندی هم علیه‌ش داشته‌اند، اذعان دارند که او در جایگاه فنی و کوچینگ جزو بهترین‌های ایران است اما زمانی کشتی نمی‌تواند از این سرمایه بزرگ بهره لازم را ببرد که رئیس فدراسیون او را انتخاب نکرده باشد.
مقصر این وضع نیز وزارت ورزش وقت است. وزارتخانه‌ای که جایگاه ورزش اول کشور را نمی‌دانست و بعد از استعفای رسول خادم، با عدم برگزاری انتخابات باعث شد که کشتی ماه‌های زیادی را با سرپرست سپری کند. هرچند خیلی مرسوم نیست که سرپرست‌ها عزل و نصب‌های مهم، چون انتخاب سرمربی تیم ملی را انجام دهند اما در ورزش اول کشور، آن هم زمانی که رئیس فدراسیون، سرمربی تیم ملی آزاد بوده و بعد از استعفای رسول خادم، کشتی فقط رئیسش را از دست نداده و جایگاه سرمربی تیم ملی آزاد هم خالی مانده، ضمن اینکه در رشته فرنگی هم بعد از رسیدن به جایگاه یازدهمی جهان، حتما باید تغییرات فنی اتفاق بیافتد. از این رو، حمید بنی‌تمیم به عنوان سرپرست فدراسیون، می‌بایست حکم سرمربیگری را برای نفرات مد نظر خودش صادر می‌کرد. کشتی درآن وقت مسابقات جهانی ۲۰۱۹ نورسلطان که گزینشی المپیک بود را در پیش داشت.
رسول خادم بعد از آبان ماه سال ۹۷ و بعد از مسابقات جهانی ۲۰۱۸ بوداپست از سمت خود استعفا کرد و بعد از آن مجمع فدراسیون کشتی طی نامه‌ای به وزیر ورزش، حمید بنی‌تمیم نایب رئیس فدراسیون را به عنوان سرپرست معرفی کردند و مسعود سلطانی‌فر حکم سرپرستی کشتی را برای او صادر کرد. درحالی که انتظار می‌رفت هر چه زودتر زمینه برگزاری انتخابات فراهم شود، این کار ماه‌ها به تعویق افتاد و اردیبهشت ماه ۹۸، بهروز نعمتی دومین سرپرستی بود که با حکم وزیر به فدراسیون کشتی آمد و درنهایت ۲۶ تیر ماه ۹۸، درحالیکه کشتی با حاشیه‌های انتخاباتی بسیار عجیب و غریبی مواجه شده بود، مجمع انتخاباتی به انجام رسید.
پیش از آن، علیرضا حیدری مرد شش مداله کشتی ایران در پی حاشیه‌های ایجاد شده از شرکت در انتخابات انصراف داد، امیررضا خادم، عباس جدیدی و علیرضا دبیر رد صلاحیت شده بودند و درنهایت هم تنها دبیر مجوز حضور در انتخابات را به دست آورد و در ادامه نیز رئیس فدراسیون شد. درحقیقت بحرانی که در المپیک در پی اختلافات بین رئیس فدراسیون و سرمربی تیم ملی آزاد ایجاد شد، به ورزش اول کشور لطمه زیادی وارد کرد و وزیر وقت در این بحران‌سازی نقش بسزایی داشت.
ضمن اینکه مدت زیادی زمان برد تا فدراسیون کشتی با محمد بنا نیز به تفاهم و هم‌فکری برسد. تعلل در برگزاری انتخابات و انتصاب دو سرپرست، علاوه بر حاشیه‌سازی برای کشتی، روی نتایج المپیک هم تاثیرگذار شد.
جام کافا بهانه‌ای شد تا دوباره برانکو را در قاب تصویر ببینیم؛ سرمربی که فوتبال ایران تا سال‌ها مدیون زحمات اوست.
