- صفحه اصلی
- ورزش ایران
- چند رسانه ای
- ورزش جهان
- توپ و تور
- رزمی
- کشتی و وزنهبرداری
- ورزش بانوان
- سایر ورزشها
به گزارش میدان، هنوز کرونا نیامده بود که تیم ملی والیبال ایران جواز دومین حضور متوالی در المپیک را با هدایت سرمربی مونتهنگرویی گرفت، اما در همان وقت هم کار ایگور کولاکوویچ منتقدان زیادی داشت، منتقدانی که اعتقاد داشتند والیبال ایران به جایگاهی رسیده که حالا مسیرش را با مربیان ایرانی طی کند.
کرونا که آمد، در فروردین ماه ۱۳۹۹ بود که توماس باخ سرانجام با توافق میزبان ژاپنی، بر سر تعویق یک ساله به توافق رسید و این خبر که در ۵۰ سال اخیر بیسابقه بود، سرانجام توسط رئیس کمیته بینالمللی المپیک اعلام شد.
چندی بعد از تعویق رسمی بازیهای المپیک، با توجه به اینکه قرار نیست در سال ۲۰۲۰ مسابقه رسمی دیگری به انجام رسد، فدراسیون والیبال ایران با ارسال درخواست فسخ توافقی برای ایگور کولاکوویچ او را شگفتزده و البته اندوهگین کرد.
او بارها از احساس بدی که نسبت به دریافت این درخواست پیدا کرده، در رسانههای خارجی صحبت کرد: «احساس من در حال حاضر این است که یک نفر، چیزی را که متعلق به من بوده از من گرفته است. من پیش از این سه بار به المپیک رفتهام و توکیو، چهارمین حضور من در این بازیها میتوانست باشد. المپیک برای هر مربی و بازیکنی، یک رؤیاست که به واقعیت تبدیل شده است. من امید زیادی به المپیک توکیو داشتم، چون در سه سال گذشته، خیلی سخت کار کرده بودیم. من با دقت بازیکنان را انتخاب کرده بودم و جو خوبی بر تیم حاکم بود. ما برنامههای زیادی برای سال ۲۰۲۰ پیش از شیوع کرونا داشتیم. حالا یک مربی جدید میآید و محصولی که ما کاشته بودیم را برداشت میکند. همه میدانند که صعود به المپیک، چقدر سخت است. شاید این تنها احساس شخصی من است اما فدراسیون والیبال هیج پیشنهاد یا راه حلی برای تمدید قرارداد به من پیشنهاد نکرد. من به آنها تضمین دادم که مسئله مالی برایم اهمیتی ندارد. حالا خودتان قضاوت کنید که تصمیم فدراسیون ایران، منصفانه بود یا نه. درست است که آنها به من این شغل را داده بودند و حق دارند هر زمان که بخواهند از من بگیرند اما باید به تمام مفاد قرارداد احترام بگذارند.»
مرد مونتهنگرویی بی حاشیه، باوجودی که از این درخواست به شدت ناراحت شده بود، اما بزرگمنشانه به همکاریاش با فدراسیون ایران خاتمه داد، اما نحسی این پایان تلخ، تیم ملی والیبال ایران و مربی بعدیاش را گرفت.
آلکنوی روس، مرد پرآوازه والیبال دنیا با کولهباری از افتخار هدایت تیم ملی ایران را برعهده گرفت اما تیم ملی ایران با او ابتدا عملکرد بدی در لیگ ملتها و سپس در بازیهای المپیک داشت.
درحالیکه در المپیک قبلی به عنوان پنجمی رسیده بودیم و پیشرفت صرفا حضور در جمع چهار تیم برتر المپیک محسوب میشد و داورزنی هم با همین وعده سرمربی گران قیمتی را برای تیم ملی ایران استخدام کرده بود، اما در توکیو هرگز آن چیزی نبودیم که انتظار میرفت.
علاوه بر نتایج بد، بزرگترین حاشیه سالهای اخیر والیبال ایران هم در مقطع کوتاه سرمربیگری آلکنو ایجاد شد. درگیری شدید رسانهای بین فرهاد قائمی که تندترین الفاظ را در خصوص آلکنو استفاده کرد با سرمربی روس که بازتاب گستردهای در رسانههای خارجی داشت.
هرچند بعد از رفتن آلکنو، تیم ملی والیبال ایران با هدایت بهروز عطایی قهرمان آسیا شد و در فینال هم ژاپنی را برد که دو بار با آلکنو در لیگ ملتها و المپیک به آنها باخته بود اما همچنان وضعیت تیم ملی ایران هرگز به شرایط امن نرسیده است.
حالا سرمربی پیشین تیم ملی والیبال ایران، هدایت تیم ملی صربستان را برعهده گرفته است. او بعد از خداحافظی اجباری با ایران، بارها و بارها در مصاحبههایش به فسخ قراردادش با ایران اشاره کرده و در همه حرفهایش دلگیری و ناراحتی عیان بوده است.
کولاکوویچ در مورد انگیزهاش برای صعود به المپیک پس از اینکه شانس حضور در این رویداد با تیم ملی ایران از او گرفته شد، گفت: «مهم نیست در ایران چه اتفاقی برای من افتاد. انگیزه من برای حضور مجدد در المپیک، بسیار زیاد است. هر کس باید با نتیجه کارش که شکست یا پیروزی است، مواجه شود.»
نحسی این فسخ دوجانبه گریبان ایران را در المپیک با آن حاشیههای سنگین رویارویی سرمربی روس و یک والیبالیست و البته رسیدن سر کلاف به فدراسیون، گرفت اما این اتفاق برای کولاکوویچ سعد بود. او حالا با تیم محبوبش به المپیک فکر میکند.