بازخوانی دربی‌های مهم جهان فوتبال؛ جنگ شمال و جنوب در سایه فئودالیسم

به گزارش میدان، شمال صنعتی مقابل جنوب پرشور و حرارت. نمایی از فئودالیسم نوین در مستطیل سبز. نمایی از نفرت پرولِتاریا از بورژوازی در ایتالیا. جایی که هنوز هم زخم‌های دوران کهن، تازه هستند.

حدود دو دهه قبل بود که ورزشگاه سن پائولو ناپل، 60 هزار هوادار را برای تماشای دو غول فوتبال ایتالیا در دوران مدرن، یعنی ناپولی و یوونتوس در خود جای داد اما این بار در رقابتی عجیب! در سری B! جایی که هیچ کدام از دو تیم تعلقی به آن نداشتند.

آغاز دشمنی ناپولی با یوونتوس، شاید از دید بسیاری از اواسط دهه 80 شروع شده باشد؛ زمانی که هر دو دسته با دو شماره 10 افسانه‌ای خودشان یعنی دیه‌گو مارادونا و میشل پلاتینی، برای قهرمانی در سری آ می جنگیدند. در همان سال‌ها، این دو تیم مرکز توجه ایتالیا بودند. گاهی هم رم و گاهی ورونا، نگاه‌ها را به سوی خود جلب می‌کردند اما شاید شگفت انگیز باشد که قدمت دشمنی این دو شهر (ناپل و تورین) عقب‌تر، از آن یعنی در سال1861 است!

در همان برهه، ویکتور امانوئل دوم از تورین به جنوب ایتالیا (ناپل) سفر کرد تا این دو قسمت شمالی و جنوبی ایتالیا را به یک "قسمت واحد" تبدیل کند. او پیشتر فرمانروای ایالت ساردنیا بود که اکنون توانسته گستره فرمانروایی خود را به کمک ژنرال جوزپه گاریبالدی، در اکثریت نقاط ایتالیا گسترش دهد. در حالیکه در همان دوران، ناپل پایتخت قلمرو سیسیلی‌ها نام گرفته بود.

با اینکه بسیاری از مردم نواحی جنوبی با آغوش باز از پادشاه جدید خود استقبال کردند اما عده کثیری هم بودند که بخاطر مقاومت و جنگ در برابر حضور امپراتوری جدید، جان خود را از دست دادند. پس لرزه رخدادهای آن زمان را می‌توان اکنون در رفتار بی‌ثبات و آسیب پذیر سیاستمداران کنونی ایتالیا مشاهده کرد؛ حتی روی سکوهای قدیمی و پیر استادیوم‌های ایتالیا در بعد از ظهر یکشنبه‌های سری آ.

از تاریخ که بگذریم اما در فوتبال دشمنی این دو شهر حتی در سال های اخیر افزایش یافته. چرا که اکنون قدرت دو تیم مانند دهه 80، متعادل شده است. حتی روزگاری در ابتدای قرن بیست و یکم، آنقدر یووه دلتنگ رقیب قدیمی بود که در سری B نیز به ملاقاتش شتافت و حالا رقابت‌هایشان در سری آ، جذاب‌تر هم شده است؛ هرچند شور و اشتیاق گذشته را نمی‌توان در مستطیل سبز دید.