بازیکن استقلال پس از شکست مقابل تراکتور درباره وضعیت این تیم در لیگ برتر گفت: همه بازیکنان در نتایج بد استقلال مقصرند و اگر راهی برای خروج از این شرایط بود توسط بازیکنان انجام می‌شد.
به گزارش میدان، سازمان لیگ فدراسیون فوتبال که مدت‌هاست به‌صورت مستقل از فدراسیون فوتبال ایران اداره می‌شود، هرساله با وضع قوانین عجیب‌وغریب و چه‌بسا من‌درآوردی اتفاقاتی را در فوتبال ایران رقم می‌زند که نمونه آن را فقط در فوتبال ایران می‌بینیم؛
مثلا قوانین عجیب مثل جلوگیری از حضور بازیکنان و مربیان خارجی با این استدلال که جلوی پرونده‌های بین‌المللی گرفته شود، اما همچنان این موضوع ادامه داشته و در راس ماجرا یک پرونده بین‌المللی بزرگ برای سرمربی تیم‌ملی، یعنی نهاد بالادستی سازمان لیگ هنوز مفتوح است یا قانونی مثل کسب ضمانت‌نامه برای حضور بازیکنان خارجی و قوانینی از این دست که باعث شده تا فوتبال ایران ازلحاظ پیرامونی با روند پرفرازونشیبی مواجه باشد، این درحالی است که امسال نیز بر سر درآمدهای حاصل از تبلیغات محیطی این دعوا و کشمکش بین سازمان لیگ با باشگاه‌ها ازجمله باشگاه‌های پرطرفدار پایتخت ادامه داشت، اما همین ماجراها و دعواها ابهامات زیادی را درپی داشته است که در گزارشی به این موضوع می‌پردازیم که چرا در فوتبال ایران باشگاه‌ها به حق واقعی خود نمی‌رسند؟
افزایش ناگهانی از ۸۰ به ۲۰۰ میلیارد
این بحث را از درآمدزایی سازمان لیگ درخصوص تبلیغات محیطی در سال گذشته آغاز می‌کنیم، بر همین اساس سازمان لیگ برای فصل بیستم رقابت‌های لیگ برتر به‌منظور تبلیغات محیطی مجموعا ۸۰ میلیارد تومان به درآمدزایی پرداخت که این عدد برای سال‌جاری ابتدا ۴۰ میلیارد تومان و سپس ۱۲۰ میلیارد تومان افزایش پیدا کرد و به سقف ۲۰۰ میلیارد تومان رسید.
این درحالی است که حساب و کتاب این اعداد و ارقام می‌تواند ابهامات زیادی را در این مقوله به‌وجود بیاورد که اولین ابهام آن به این موضوع برمی‌گردد که افزایش ناگهانی این رقم می‌تواند خودش احتمال کج‌روی را بیشتر از هر زمان دیگری کند؛ چراکه چه‌بسا عدد واقعی حتی بیشتر از این صحبت‌ها باشد و انگار به یک شکلی عدد و درآمد سازمان لیگ را پایین‌تر از اعداد اعلام‌شده بسته و عدد واقعی مربوط به سهم‌خواهانی می‌شود که پشت‌پرده کار را پیش می‌برند، هرچند توضیحات مسئولان سازمان لیگ می‌تواند این ابهامات را کمتر کند، اما فعلا خبری از شفاف‌سازی نیست.
با همه این تفاسیر بزرگ‌ترین ابهام در این مقوله به همین موضوع برمی‌گردد که عدد واقعی برای درآمدزایی سازمان لیگ درخصوص تبلیغات محیطی چقدر است و چرا هرروز یک عدد و رقم اعلام می‌شود. آیا واقعا سال گذشته ۸۰ میلیارد تومان درآمدزایی شکل گرفته و امسال هم حقیقتا این عدد ۲۰۰ میلیارد تومان است یا پای ارقام بزرگ‌تر در میان است؟
دعوت دیرهنگام از مدیران مالی باشگاه‌ها
موضوع دیگر به نبود تخصص و دانش لازم در این مقوله مربوط می‌شود، یعنی افراد صاحب تجربه و صاحب دانش در این حوزه حضور ندارند، این درحالی است که در نبود چنین افرادی، کارناشناسان کارنابلد ورود کرده‌اند تا این امر متبادر شود که در شهر کورها یک چشمی می‌تواند پادشاه باشد!
درحال حاضر بازهم این سؤال و ابهام به‌وجود می‌آید که برخی افراد که خود را از دیرباز از مدعیان و البته مدیران فوتبال می‌دانند، در کدام باشگاه کشور به درآمدزایی پرداخته و در کدام تیم تجربه موفقی از این لحاظ داشته‌اند که الان بتوانند در بازاریابی حرفی برای گفتن داشته باشند و ازسوی دیگر ازلحاظ توانمندی بتوانند این کار را به‌نحو احسن انجام دهند؟
بنابراین این دو بحث ناکارآمدی و فقدان دانش و تجربه لازم در بخش اقتصادی سازمان لیگ موجب می‌شود درآمد واقعی از این حوزه محقق نشود و بحث دوم به شائبه و ابهامات موجود در این حوزه برمی‌گردد که باید به هر دو موضوع با جزئیات اشاره کرد.
اما نکته بعدی که اتهامات را بیشتر می‌کند، به عدم شفاف‌سازی برمی‌گردد؛ این درحالی است که صادق درودگر به‌عنوان متولی درآمدزایی و مباحث اقتصادی در سازمان لیگ روز گذشته در گفت‌وگو با رسانه‌ها اعلام کرد مدیران مالی باشگاه‌ها را دعوت کرده‌اند تا اعداد و ارقام و درآمدها و مخارج را با جزئیات به آنها توضیح بدهند، این درحالی است که اولا اگر همه این اتفاقات جنجالی رخ می‌داد، آیا بازهم این اقدام صورت می‌گرفت که پاسخ آن صریحا خیر است،
چون باید این اتفاقات می‌افتاد تا چنین نشست‌ها و جلساتی نیز برپا شود، ثانیا چرا سال‌های گذشته خبری از دعوت مدیران مالی نبود. البته آقایان اعلام می‌کنند سال‌های قبل به‌خاطر بحث کرونا نمی‌توانستند این جلسات را برگزار کنند، اما آیا در همین دوران کرونا نمی‌شد صورت‌حساب شفاف درآمدها و مخارج را به باشگاه ارائه کرد و چرا این اتفاق نیفتاد؟
این درحالی است که در صورت‌حساب‌های مالی درخصوص پرداختی باشگاه‌ها کلمه علی‌الحساب ذکر می‌شود که این موضوع می‌تواند امری غیرمنطقی و بی‌معنا باشد؛ چراکه سازمان لیگ برای سال‌های گذشته می‌توانست برمبنای تعداد بازی تیم‌ها که به‌صورت مساوی بوده و رتبه‌های پایانی آنها در جدول.
درخصوص تبلیغات محیطی از قبل برای آنها عددی را تعیین کرده و در پایان فصل، بخش باقیمانده را برحسب رتبه تیم‌ها در جدول برای آنها بعد از کسر جرایم و هزینه‌های دیگر واریز کند که این موضوع مطمئنا بر محور عدالت بوده و معنای آن می‌شود شفافیت، اما اینکه یک رقم جزئی به باشگاه‌ها پرداخت شده و بقیه آن در پایان فصل با بدهی‌ها تسویه شود.
یک پروسه عجیب‌وغریب و غیرشفاف است که اولا سهم درآمد واقعی باشگاه‌ها از تبلیغات محیطی را مشخص نمی‌کند و ثانیا این ابهام را به‌وجود می‌آورد که چرا در سال‌های گذشته بر این مبنا رفتار نشده است! بنابراین این عدم شفافیت هم نگران‌کننده است و هم باعث ایجاد شائبه و ابهام برای باشگاه‌ها می‌شود.
۵۰۰میلیارد تومان درآمد فقط برای بازی سرخابی‌ها
نکته بعدی به اعداد و ارقامی مربوط می‌شود که تازه امسال رو شده‌اند، بر همین اساس اگر باشگاه استقلال که در این زمینه تابوشکنی کرد را مبنا قرار داده و براساس اعدادی که این باشگاه با کارگزار خود برای کسب تبلیغات محیطی قرارداد بسته است صحبت کنیم (هرچند این اعداد و ارقام برای باشگاه پرسپولیس براساس قرارداد جدید بسته‌شده آنها با کارگزار این باشگاه نیز صدق می‌کند)
در این بین چند مساله به‌وجود می‌آید؛ اول اینکه باشگاه استقلال اعلام کرده است قصد دارد در هر بازی خانگی ۱۰ میلیارد تومان برای تبلیغات محیطی درآمدزایی کند که البته آنها هم این ایده را در سر دارند که تبلیغات محیطی بازی‌های خارج از خانه را هم انجام دهند تا به این وسیله حق خود و تیم‌هایی که با آنها بازی می‌کنند را بیشتر از هر زمانی افزایش دهند،
اما با فاکتور گرفتن بازی‌های خارج از خانه، اگر حتی نصف این عدد را هم درنظر بگیریم، مطمئنا به آماری دست پیدا خواهیم کرد که موجب می‌شود سر ما به‌عنوان نویسنده و حتی سر مخاطبان سوت بکشد.
مهم‌ترین شاخصه در تعیین قیمت برای تبلیغات محیطی به محل پخش تلویزیونی مربوط می‌شود و از آنجاکه همه بازی‌های استقلال و پرسپولیس از شبکه سوم سیما پخش می‌شود، پس باید به این موضوع از این منظر نگاه کرد که در سال با پخش ۵۸ بازی استقلال و پرسپولیس مقابل حریفان خود (دو بازی رودررو است) که همه این دیدارها به‌صورت مستقیم از شبکه سوم پخش می‌شود و حداکثر ظرفیت تبلیغاتی در هر مسابقه ۹۰ دقیقه‌ای با فرض بالا که برای هر مسابقه، ۱۰ میلیارد تومان محاسبه شود، این عدد برای ۵۸ بازی درمجموع ۵۸۰ میلیارد تومان ارزش تبلیغاتی خواهد داشت، این در حالی است که رقم دربی رفت‌وبرگشت نیز قطعا بیشتر از این صحبت‌ها است،
درحالی‌که این درآمد حداکثری که می‌تواند درصدی کمتر از عدد اعلام‌شده و حدود ۵۰۰ میلیاردتومان باشد، به‌جز بازی‌هایی است که از شبکه‌های استانی یا شبکه‌های شما و ورزش پخش می‌شوند که ممکن است ارزش آنها به‌مراتب پایین‌تر از پخش دیدارها از شبکه سوم باشد، اما به هرحال این رقم هم صفر نبوده و درآمدهای قابل‌توجهی را به‌همراه دارد.
به‌طور مثال وقتی تراکتور در تبریز بازی می‌کند، آیا بستر درآمدزایی برای این باشگاه در هتل‌ها یا رستوران‌ها یا کارخانه‌های تبریز از شبکه‌های استانی وجود ندارد؟ حتما چنین بستری وجود دارد. یعنی تراکتور به‌جز بازی‌های استقلال و پرسپولیس که از شبکه سوم پخش می‌شود، از ۱۳ بازی دیگر خود نمی‌تواند به‌طور میانگین در هر دیداری یک میلیارد تومان برای خود درآمدزایی کند؟
قطعا می‌تواند؛ چراکه دیدارهای این باشگاه را شبکه ورزش یا شبکه شما به‌همراه شبکه‌های استانی پخش می‌کنند و بر همین اساس این باشگاه می‌تواند مشتری‌های خاص خود را داشته باشد، این درحالی است که سپاهان در اصفهان، پدیده در مشهد، فجرسپاسی در شیراز یا فولاد در اهواز و سایر باشگاه‌ها نیز به همین‌شکل می‌توانند به درآمدزایی بسیار بیشتر از آن چیزی که سازمان لیگ برای آنها درنظر گرفته و هرساله بین‌شان تقسیم می‌کند، بپردازند.
مجموعه این اعداد و ارقام نشان می‌دهد قطعا قیمت این بازار ۸۰ میلیارد تومان در سال گذشته و حتی ۲۰۰ میلیارد تومان برای فصل جاری نیست و این بازار فقط برای دو تیم استقلال و پرسپولیس در کف ماجرا (درنظر گرفتن نصف درآمد) حدود ۳۰۰ میلیارد تومان و سقف آن حدود ۶۰۰ میلیارد تومان است.
بازیکن تراکتورسازی، بعد از برد مقابل برای تیم حریف آرزوی موفقیت کرد و گفت: اولین قهرمانی لیگ را با استقلال داشتم. در نهایت برای این تیم آرزوی موفقیت می‌کنم.
