گویا هواداران فولاد از سرمربی فصل گذشته خود شکایت کرده‌اند و کار به مراجع قضایی کشیده شده است.
به گزارش میدان، این برای اولین بار نیست که اسناسنامه فدراسیون جهانی یک رشته با اساسنامه فدراسیون ملی ما در تعارض است. دوچرخه‌سواری هم اولین رشته‌ای نیست که از این محل با وضعیت مبهمی مواجه شده است.
اگرچه در ایران حضور وزیر ورزش و یا یکی از معاونانش در انتخابات فدراسیون‌ها و رای دادن‌شان طبق عادت، امری طبیعی و روتین تلقی می‌شود، اما برخی فدراسیون‌های جهانی به شدت با این بند مشکل دارند. فدراسیون جهانی دوچرخه‌سواری یکی از این فدراسیون‌هاست و این موضوع را صراحتا دخالت دولت در امور ورزشی می‌داند.
در بند ۵ اساسنامه اتحادیه جهانی دوچرخه‌سواری آمده: «فدراسیون‌های ملی باید از اساسنامه و تمام مقررات اتحادیه جهانی تبعیت کنند. همچنین مقررات اتحادیه جهانی در اساسنامه فدراسیون‌های ملی گنجانده شود و نباید برخلاف مقررات اتحادیه جهانی باشد.»
در تکمیل این بند، در بند ۶ هم تاکید شده: «فدراسیون‌های ملی باید امور داخلی خود را با استقلال کامل انجام دهند و اطمینان حاصل کنند که هیچ شخص سومی دخالت نمی‌کند. تداخل یا تلاش برای مداخله باید به اتحادیه جهانی گزارش شود. البته این به این معنی نیست که دولت نمی‌تواند کمک مالی کند، اما تحت هیچ شرایطی نباید دخالت کند.»
بنابراین این توضیح که فدراسیون‌های ورزشی ایران از دولت بودجه می‌گیرند از سوی فدراسیون جهانی برای حق رای وزیر و یا معاونش دلیل قابل قبولی نیست.
جدای از اینکه اتحادیه جهانی دوچرخه‌سواری هرگز در این خصوص کوتاه نخواهد آمد و تا زمانی که این ابهامات اساسنامه‌ای برطرف نشود، تکلیف این فدراسیون مشخص نخواهد شد. اما جدای از این مسئله، دوچرخه‌سواری ایران ضربه سنگینی از وضعیت ارزی و دلاری کشور خورده است. تجهیزات دوچرخه‌سواری همه وارداتی است و عدم مدیریت صحیح در این رشته علاوه بر اینکه بدهی‌های زیادی برای فدراسیون ایجاد کرده، باعث شده ورزشکاران این رشته نتوانند از تجهیزات به روز استفاده کنند.
اکنون دوچرخه‌سواری ایران بدترین مقطع خود را سپری می‌کند، هم از شرایط اقتصادی سیلی خورده و هم قادر به برگزاری انتخاباتش نیست تا شاید رئیسی بیاید و بتواند این رشته را از باتلاقی که در آن غرق شده، نجات دهد.
جام کافا بهانه‌ای شد تا دوباره برانکو را در قاب تصویر ببینیم؛ سرمربی که فوتبال ایران تا سال‌ها مدیون زحمات اوست.
