گویا هواداران فولاد از سرمربی فصل گذشته خود شکایت کرده‌اند و کار به مراجع قضایی کشیده شده است.
به گزارش میدان، در تقویم مسیحی، یک روز پس از تولد مسیح، روز هدایا است. هدایایی که در جعبه قرار گرفته و به همین جهت روز 26 دسامبر به باکسینگ دی (boxing day) معروف شده است. در آستانه سال جدید میلادی، فوتبال در بیشتر نقاط دنیا برگزار نمی‌شود اما برای انگلیسی‌ها، فوتبال تعطیلی ناپذیر است. روز 26 دسامبر تا هفته ابتدایی ژانویه، شلوغ ترین و پر ترافیک‌ترین بازه زمانی در لیگ برتر انگلستان است.
دوشنبه شب منچستر یونایتد در خانه مقابل وولور همپتون متحمل شکست شد و رسماً رقابت‌های پس از باکسینگ دی این فصل از لیگ برتر نیز به پایان رسید تا تیمهای با استراحتی یک هفته‌ای، دیدارهایشان را از سر بگیرند.
بازی‌های باکسینگ دی این فصل، نسبتاً پر گل بوده و شاید اوج این دیدارها پیروزی 6-3 منچستر سیتی مقابل لستر سیتی بود. مجموعاً 64 مرتبه در 18 بازی، توپ از خط دروازه‌ها عبور کرد و این درحالی است که 8 بازی نیز به سبب شیوع ویروس کرونا در انگلستان به تعویق افتاده و برگزار نشدند. با این حال، امسال هم رکورد بی‌نظیر باکسینگ دی 1963 شکسته نشد و به نظر می‌رسد هیچ گاه اتفاقات عجیب سال 1963 در فوتبال این کشور تکرار نخواهد شد.
آن سال برد 10 گله فولام در برابر ایپسویچ، بهترین برد تاریخ فولام در لیگ برتر و بدترین شکست ایپسویچ در تاریخ این مسابقات را رقم زد. گراهام لِجات بازیکن فولام در این پیروزی سریع ترین هت تریک تاریخ لیگ انگلیس را به نام خود ثبت کرد و رکورد او تا سال 2015 پابرجا ماند؛ زمانی که سادیو مانه در بازی ساوتهمپتون و استون ویلا، طی تنها 2 دقیقه و 56 ثانیه، موفق به هت تریک شد و رکورد بازیکن سابق فولام را شکست.
لجات در ادامه بازی یک گل دیگر نیز به ثمر رساند تا به یکی از سه بازیکنی بدل شود و در باکسینگ دی موفق به زدن چهار گل شده است. راجر هانت و لاچ هِد دو بازیکن از لیورپول، دیگر بازیکنانی هستند که موفق به زدن چهار گل در چنین روزی شده‌اند.
برای ایپسویچی‌ها، این مسابقه نمادی از تمام اتفاقات ناخوشایند بعد از رفتن آلف رمزی مربی این تیم بود. آلف رمزی چنان معجزه‌ای در تیم گمنام ایپسویچ انجام داد که تیم گمنام او در پایان فصل 62-1961 با 24 برد و 8 تساوی در 42 مسابقه و ثبت 93 گل زده با 56 امتیاز، عنوان قهرمانی لیگ انگلیس را بالاتر از برنلی و تاتنهام به خود اختصاص داد.
یک فصل بعد هم رمزی مربی این تیم بود اما خبری از معجزه نه! ایپسویچ سوپرکاپ را با نتیجه 1-5 به قهرمان جام حذفی (تاتنهام) باخت و سپس فصلی را آغاز کرد که با 19 شکست به پایان رسید. ایپسویچ با کسب رتبه هفدهم لیگ، چیزی تا سقوط فاصله نداشت.
با رفتن آلف رمزی از ایپسویچ به تیم ملی انگلستان و روی کار آمدن جکی میلبرن نیز چیزی تغییر نکرد. سقوط ایپسویچ به شدت ادامه پیدا کرد و این تیم در طول فصل در برابر تیمهای بولتون، آرسنال و لیورپول (6-0) باخت. منچستر یونایتد آنها را (7-2) برد و استوک سیتی هم ایپسویچی‌ها را (9-1) در هم کوبید!
از دیگر رکوردهای ضعیف ایپسویچ در این فصل، کسب یک امتیاز طی 12 هفته (از هفته هفتم تا نوزدهم) بود. سرانجام وقتی در هفته 23، این تیم دومین برد خود را در طول فصل به دست آورد و به نظر رسید که روزهای خوشی پیش روی ایپسویچ خواهد بود، ناگهان طوفان فولام این تیم را در هم کوبید و خط بطلانی بر رویاهای این تیم کشید. ایپسویچ در طول آن فصل، 121 گل خورد. هرچند در ظاهر باید دروازه‌بان این تیم را مقصر دانست اما جان کاب بولد، رئیس ایپسویچ، درباره او گفت: "دروازه‌بان تیم، تنها بازیکن خوب ما بود."
بدفورد جزارد، رئیس فولام نیز این گلها را بوقلمون‌هایی لقب داد که تیمش به مناسبت کریسمس، به بازیکنان ایپسویچ هدیه داده است. تیمی که سرانجام در پایان فصل در قعر جدول قرار گرفت و به دسته دوم سقوط کرد.
جام کافا بهانه‌ای شد تا دوباره برانکو را در قاب تصویر ببینیم؛ سرمربی که فوتبال ایران تا سال‌ها مدیون زحمات اوست.
