روایت هاشمی‌طبا از حضور همزمان خودش در سازمان و کمیته؛ در مورد دوتابعیتی‌ها سخت نگیریم

به گزارش میدان، روزهای زیادی از طرح موضوع «تصمیم وزیر برای ورود به انتخابات کمیته ملی المپیک» گذشت و موضوع از سوی هیچ مقام مسئولی تکذیب نشد تا خیلی‌ها به نقد این مساله پرداخته و البته تفکر غالب نیز مخالفت با چنین اقدامی بود.

درنهایت هفته گذشته بود که سیدرضا صالحی امیری از قول وزیر ورزش این موضوع را تکذیب کرد و دیروز (11 دی) در ابتدای سال میلادی 2022 حمید سجادی خودش هم خیلی سربسته حضور در انتخابات کمیته ملی المپیک را تکذیب کرد.

مشخصا نظرات فوق العاده منفی در خصوص حضور همزمان یک مدیر در راس وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک در تصمیم سجادی بی تاثیر نبوده است. سیدمصطفی هاشمی طبا یکی از مدیرانی بود که در دوره حضورش در سازمان تربیت‌بدنی حضور همزمان در کمیته ملی المپیک را هم تجربه کرد اما او هم مخالف این موضوع است.

رئیس پیشین کمیته ملی المپیک که صاحب پستی موثر در IOC هم شد، در گفت وگو با میدان مسائل زیر را در میان گذاشت:

-انتخابات کمیته ملی المپیک در پیش است، این انتخابات را چطور پیش بینی می‌کنید؟

همه چیز فعلا در حد گمانه زنی است، من خیلی در جریان نیستم و نمی‌دانم چه اتفاقاتی رقم خواهد خورد.

-تصمیم وزیر برای حضور همزمان در کمیته ملی المپیک واکنش‌های زیادی را در بر داشت، هرچند طی چند روز اخیر، این موضوع تکذیب شده است!

من خودم یک دفعه همین کار را تجربه کردم، بنابراین «رطب خورده کی کند منع رطب»، اما حقیقتا آن وقت هم اعتقاد نداشتم که یک نفر ریاست هر دو نهاد را برعهده بگیرد و اگر دو نفر متفاوت در راس وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک باشند، بهتر است. از اول هم اعتقاد به همین داشتم اما مساله‌ای آن وقت پیش آمد مجبور شدم آن کار را انجام دهم. از نظر اصولی کاری درستی نیست.

-کمیته ملی المپیک تاکید دارد که انتخابات سر وقت انجام می‌شود اما همچنان صحبت از احتمال تعویق انتخابات کمیته ملی المپیک هست، آن‌هم درحالی که ورزش ما بازی‌های آسیایی را در سال 2022 در پیش دارد.

در کشور ما همه چیز ممکن است اتفاق بیافتد و حقیقت این است که احتمال اینکه انتخابات هم عقب بیافتد، وجود دارد.

-حتما شنیده اید که این روزها تعدادی از قهرمانان کشتی فرنگی منتقد محمد بنا شده‌اند و اختلاف هم بر سر موضوع انتخابی تیم ملی است.

ما دستور العمل یا سیستم و روش خاصی برای انتخابی نداریم. اینکه انتخابی را چطور بگذارند که تعدادی از شرکت در آن سر بار نزنند. یکی نگوید دستم شکسته و یکی هم پایش را بهانه کند. هنوز نمی‌دانیم دقیقا انتخابی را باید به چه شکلی برگزار کنیم. به هرحال سرمربی تیم هم می‌خواهد کسانی را با خود به مسابقه ببرد که احتمال پیروزی‌شان بیشتر است. نمی‌شود به سرمربی بگویی این کار را بکن و این کار را نکن. در خیلی از کشورها ممکن است یک نفر به نام سرمربی نظراتش در تیم اعمال شود و یا اینکه اوزان را بالا و پایین بکند. به نظرم این انتقادات خیلی هم منصفانه نبود.

-یک موضوع دیگر، بحث زیاد شدن دوتابعیتی‌ها در کشتی ایران است. البته این مساله سال‌های سال است در دیگر کشورها انجام شده و حساسیتی روی آن نیست، اینجا هرچند که ما نفراتی چون سامان طهماسبی، صباح شریعتی و تعدادی دیگر را داشتیم که رفتند و مدال جهانی و حتی المپیک‌شان را گرفتند و حالا دوباره به کشور بازگشته‌اند اما وقتی علی ارسلان هم همان راه را می‌رود، بار دیگر هجمه‌ای در این خصوص ایجاد می‌شود.

به نظر من در بحث دوتابعیتی ها نباید سختگیری کرد. باید به آدم‌ها این اجازه را داد که محل زندگی و کارشان را خودشان انتخاب کنند. گفتند به خاطر محمد بنا رفته اما اگر می توانست همه را می‌زد و عضو تیم ملی می‌شد. یکی مثل حمید سوریان که 7 مدال جهانی و المپیک می‌گیرد یعنی شایستگی‌اش را داشته، می‌توانسته همه حریفان داخلی و خارجی‌اش را شکست دهد. در عین حال هم غیرمنصفانه است نگذاریم این بچه‌ها بروند، آنها باید جایی زندگی کنند که انتخاب خودشان هست و مشکلی هم نیست. سامان طهماسبی و صباح شریعتی قبلا رفتند و حالا هم علی ارسلان.

-یک اظهار نظر جنجالی هم در این رابطه شد. محمد بنا گفت مدالی ارزش دارد که زیر پرچم ایران باشد و این صحبت مورد نقد آنهایی قرار گرفت که بعد از دوتابعیتی شدن مدال گرفتند.

هر کسی از حیثیت ملی کشوری که در آن زندگی کرده و قهرمان ملی آنجاست، دفاع می‌کند. مدالی که علی ارسلان برای صرب‌ها بگیرد، برای خود ارسلان و صربستانی ها ارزش دارد اما این مدال، مدال ایران نیست و طبیعتا برای ما ارزش چندانی ندارد. این حرفی هم که عنوان شده از احساسات ملی ما سرچشمه می‌گیرد و باید از هر دو منظر به آن نگاه شود.