- صفحه اصلی
- فوتبال ایران
- کشتی و وزنهبرداری
- توپ و تور
- رزمی
- ورزش زنان
- سایر ورزشها
- ورزش جهان
- چند رسانه ای
عباس ترابیان، سرپرست اسبق تیم ملی ایران، در گفتوگو با میدان با ارزیابی عملکرد تیم ملی پس از دیدار تدارکاتی مقابل روسیه، از ضعف ساختار دفاعی و کمبود بازیهای تدارکاتی انتقاد کرد و گفت: هر وقت بخواهیم نتیجهی کارمان را در فوتبال بسنجیم، باید در بازیهای تدارکاتی دنبال نشانههای آن باشیم. دیدار با روسیه معیار خوبی بود تا بفهمیم چقدر در مسیر خود ایراد داریم. البته نباید فراموش کرد که روسیه با وجود محدودیتهای بینالمللی هنوز تیمی باکیفیت است و نمیتوان سطح این تیم را پایین دانست.
ترابیان با انتقاد از عملکرد تدافعی تیم ملی ادامه داد: به نظرم ما هنوز از یک ترس مزمن در خط دفاعی رنج میبریم. این ترس حتی برای من هم نگرانکننده بود. مدافعان کناری بارها بدون فشار خاصی از حریف، توپ را به دروازهبان برمیگرداندند. این یعنی ما هنوز آن هویت واقعی دفاعی را که از یک تیم حاضر در جام جهانی انتظار میرود، نداریم.
پیشکسوت فوتبال ایران، یکی از دلایل اصلی این مشکل را کمبود بازیهای تدارکاتی با تیمهای قدرتمند دانست و گفت: بازیکن وقتی مدام مقابل تیمهای بزرگ بازی کند، ترسش میریزد و خودش را باور میکند. ما در فوتسال زمانی به این سطح رسیده بودیم که از هیچ تیمی نمیترسیدیم؛ چه برزیل، چه اسپانیا. الان در فوتبال چنین چیزی نداریم.
ترابیان همچنین با اشاره به اشتباهات تکراری در پاسکاریهای خط دفاعی گفت: تعداد پاسهای اشتباه زیاد است. بازیکنان جای همتیمیهایشان را نمیشناسند و این نشان میدهد که کار تاکتیکی و تمرین کافی نداشتیم. تیم هنوز هماهنگی لازم را ندارد و آقای قلعهنویی باید در همین فرصت کم، یازده بازیکن اصلیاش را شناسایی کند.
وی در بخش دیگری از صحبتهایش به میانگین سنی بالای تیم ملی پرداخت و افزود: در باشگاههای بزرگ دنیا مثل رئال مادرید یا بارسلونا، سن بازیکنان پایین آمده و سرمایهگذاری روی نیروهای جوان در حال افزایش است. باید نیروی تازهنفس را وارد تیم کرد تا با ریتم بازی هماهنگ شوند. ما از این نظر عقب هستیم.
سرپرست اسبق تیم ملی درباره عملکرد سرمربی تیم ملی هم گفت: آقای قلعهنویی زحمت کشیده و باید قدردانش بود، اما تیم ملی با باشگاه فرق دارد. تجربهی بینالمللی در این سطح بسیار تعیینکننده است. شاید لازم باشد کنار سرمربی فعلی یک مشاور یا فرد باتجربهتر حضور داشته باشد تا به تصمیمگیریها کمک کند.
در پایان او از لزوم تغییر تفکر در تیم ملی گفت: اگر من تصمیمگیر بودم، برای تیم ملی یک مربی سطحبالای بینالمللی میگرفتم. نه به خاطر شخص قلعهنویی، بلکه برای اینکه تیم به یک امید تازه و یک تحلیل نو نیاز دارد. الان دفاع ما حلاجی نشده و در حمله هم صرفاً متکی به توان فردی هستیم. تا زمانی که این مسائل حل نشود، نمیتوان انتظار نتایج بزرگ داشت.