- صفحه اصلی
- فوتبال ایران
- کشتی و وزنهبرداری
- توپ و تور
- رزمی
- ورزش زنان
- سایر ورزشها
- ورزش جهان
- چند رسانه ای
به گزارش میدان، پرسپولیس روزهایی را سپری میکند که بیش از هر زمان دیگری درگیر حاشیه و بحران است؛ از اختلافات مالی با بانک شهر و بستهشدن حساب باشگاه گرفته تا استعفای سیامک جلوه، عضو هیأتمدیره و نماینده همین بانک. موضوعاتی که بهطور طبیعی باید فضای باشگاه را به لرزه میانداخت، اما در سکوتی عجیب و بیسابقه فرو رفته است. رضا درویش، مدیرعامل باشگاه، بیتفاوت روی صندلیاش نشسته و به نظر میرسد هیچکس هم ارادهای برای شفافسازی یا تغییر ندارد.
اوضاع در زمین مسابقه هم به همان اندازه نگرانکننده است. پرسپولیس در چهار هفته نخست لیگ برتر فقط یک پیروزی به دست آورده و با سه تساوی پیاپی، ضعیفترین شروع دهه اخیرش را رقم زده است؛ تیمی که در ۹ دوره قبلی هفت بار قهرمان شد، حالا تنها ۶ امتیاز از ۱۲ امتیاز ممکن دارد. حتی علی علیپور، تنها گلزن سرخها در سه بازی اول، اینبار هم نتوانست ناجی شود.
اعتراض هواداران بالاخره مقابل چادرملو به صدا درآمد، اما تنها چند دقیقه شعار علیه مدیریت و کادرفنی کافی بود تا بازهم همهچیز در سکوت فرونشیند.
این تناقض عجیب، تصویری روشن از پرسپولیس امروز است؛ باشگاهی که بحران مدیریتی و ورزشیاش یا بایکوت میشود، یا بهسرعت در پرده سکوت فرو میرود. آرامشی که بیشتر از آنکه نشانه ثبات باشد، به "آرامش قبل از طوفان" شباهت دارد. پرسپولیس نمیتواند برای همیشه بحرانهایش را پشت پرده نگه دارد چرا که با کوچکترین لغزش بعدی، احتمال انفجار سکوها و بحران مدیریتی، بیش از هر زمان دیگری وجود دارد.