اولین جام جهانی فوتسال بانوان؛ فرصت تاریخی یا تکرار چرخه‌ی آماده‌نشدن؟

به گزارش میدان، این مسابقات با حضور 16 تیم برگزار می‌شود. تیم ملی فوتسال زنان ایران پیش از این 2 عنوان قهرمانی در جام ملت‌ها را کسب کرده و با برگزاری جام جهانی فوتسال بانوان، برای اولین بار، فرصتی برای عرض اندامی رسمی در عرصه جهان پیدا کرده است. تورنمنتی جهانی که نه‌تنها نمایشی از توانمندی‌های عقب رانده شده فوتسال بانوان، بلکه بستری برای قدرت‌نمایی فوتسال هر کشور در مسیری حرفه‌ای است. با این حال، مصاحبه‌های اخیر شهرزاد مظفر، سرمربی تیم ملی، و گزارش‌های رسانه‌ای دور نمایی ناخوشایند را به تصویر می‌کشند.

 بازیکنان مستعد و با انگیزه، اما بدون حمایت مالی و برنامه‌ریزی

تیم ملی فوتسال بانوان با ترکیبی از ستاره‌های باتجربه جام ملت‌ها و استعدادهای تازه‌وارد راهی این مسابقات خواهد شد. تا اینجا چند اردوی آماده‌سازی برگزار شده و پیش‌بینی می‌شود مجموعاً ۶ تا ۷ اردو پیش از اعزام تشکیل شود. روحیه بازیکنان بالا و رقابت درون تیمی مثبت است، اما نگرانی اصلی در بیرون از زمین جریان دارد.

لیگ فوتسال بانوان در سال‌های اخیر با مشکلات مالی، بی‌انگیزگی باشگاه‌ها و ضعف سرمایه‌گذاری روبه‌رو بوده است. این چرخه معیوب به معنای کاهش کیفیت بازیکنان ورودی به تیم ملی در سال‌های آینده است و هشدار بزرگی برای آینده این رشته محسوب می‌شود. کمبود منابع مالی، نبود نقشه راه بلندمدت و تأخیر در تصمیم‌گیری‌ها از جمله موانع اصلی آماده‌سازی تیم هستند. این ضعف ساختاری باعث شده فرصت‌های آماده‌سازی یکی پس از دیگری از دست برود.

کمبود بازی‌های تدارکاتی؛ ایران عقب‌تر از رقبای آسیایی

پس از اعلام برگزاری جام جهانی، فیفا دست به رتبه‌بندی تیم‎‌های فوتسال بانوان زد و با آنکه ایران در رتبه نهم باقی ماند، برخی تیم‌های آسیایی مثل ژاپن در رنکینگ جهانی جابه‌جا شدند و رتبه خود را بهبود بخشیدند. به این ترتیب ایران سومین تیم برتر آسیا شناخته شد و رقابت‌ها در شرایط جدی‌تری دنبال خواهد شد. این درحالی است که تاکنون تنها دو دیدار دوستانه با روسیه قطعی شده و کارشناسان برای آمادگی در سطح جهانی، حداقل ۱۰ تا ۱۵ بازی بین‌المللی را ضروری می‌دانند.

بدون این بازی‌ها، تیم نه فرصت کافی برای شناسایی ضعف‌ها دارد و نه تجربه مواجهه با سبک‌های متنوع. این موضوع انتقادات را بیش از پیش به سمت دیپلماسی ورزشی فدراسیون روانه می‌کند، چرا که با این عملکرد منفعل جهانی نمی‎‌توان امید پیروزی داشت.

تیم ملی فوتسال بانوان در آستانه اولین جام جهانی تاریخ خود قرار دارد؛ فرصتی که می‌تواند سکوی پرتابی برای آینده این رشته باشد. اما کمبود بازی‌های تدارکاتی، ضعف لیگ داخلی و نبود حمایت پایدار تهدیدی جدی برای موفقیت تیم است.

 بازیکنان باانگیزه هستند، اما بدون حمایت ساختاری، این انگیزه ممکن است به حسرتی بزرگ بدل شود. تیم ملی تنها با اتکا به غیرت بازیکنان وارد جام جهانی نشود، بلکه با برنامه و تجربه‌ای واقعی پا به میدان بگذارد.
اولین جام جهانی فوتسال بانوان یک فرصت تاریخ‌ساز است؛ اما بدون سرمایه‌گذاری جدی و تصمیم‌گیری سریع، این فرصت می‌تواند به یک شکست و انفعال برای ورزش بانوان ایران تبدیل شود.