مظفر: فوتسال بانوان بیمار است و حال خوبی ندارد/ زنگ خطر جدی به صدا در آمده

به گزارش میدان، شهرزاد مظفر، سرمربی تیم ملی فوتسال بانوان، در نشست خبری خود درباره روند آماده‌سازی تیم ملی و چالش‌های پیش‌رو توضیح داد. وی با اشاره به آغاز مسئولیت کادر فنی جدید در اوایل تیرماه گفت: بلافاصله پس از پذیرش مسئولیت، اردوی انتخابی در روزهای ۱۷ تا ۱۹ تیرماه برگزار شد. این اردو عملاً طی دو روز و در چهار جلسه برگزار گردید و از میان ۳۲ بازیکن حاضر، ۱۱ نفر به جمع بازیکنان اصلی تیم ملی اضافه شدند. این بازیکنان در کنار نفراتی که در مسابقات جام ملت‌های ۲۰۲۵ حضور داشتند، بدنه اصلی تیم ملی را تشکیل دادند. پس از آن سه اردوی دیگر نیز برگزار شد و در حال حاضر ۲۰ بازیکن شامل ۵ دروازه‌بان و ۱۵ بازیکن در اردو حضور دارند.

مظفر درباره برنامه‌های پیش‌رو اظهار داشت: پیش از مسابقات کشورهای اسلامی که ۱۲ آبان برگزار خواهد شد، تلاش خواهیم کرد دو یا سه اردوی دیگر نیز برگزار کنیم. در مجموع از زمان آغاز فعالیت کادر فنی جدید، شش تا هفت اردو تا پیش از این مسابقات خواهیم داشت.

سرمربی تیم ملی فوتسال بانوان با بیان این که دغدغه او تنها تیم ملی نیست، افزود: از نظر من فوتسال بانوان بیمار است و حال خوبی ندارد. اگر فکری عاجل برای این رشته نشود، شرایط به مراتب دشوارتر خواهد شد. لیگ فوتسال بانوان سال به سال با بی‌انگیزگی بیشتری مواجه می‌شود و این مسئله در نهایت بر تیم ملی نیز تأثیر می‌گذارد. چرخه بازیکن‌سازی در لیگ دچار اختلال شده و باشگاه‌ها انگیزه لازم برای سرمایه‌گذاری ندارند. این موضوع زنگ خطری جدی برای آینده فوتسال بانوان کشور است.

وی در ادامه مهم‌ترین نیاز تیم ملی را برگزاری بازی‌های تدارکاتی عنوان کرد و گفت: هرچند شرایط تمرینی مطلوبی فراهم شده است، اما تمرین بدون محک جدی در دیدارهای دوستانه کافی نیست. نقاط ضعف و قوت تیم باید در میدان واقعی مشخص شود. در حال حاضر تنها دو دیدار تدارکاتی با تیم ملی روسیه تقریباً قطعی شده است که این تعداد بسیار اندک است. برای حضوری موفق در رقابت‌های جهانی، حداقل ۱۰ تا ۱۵ بازی تدارکاتی ضروری است. این در حالی است که رقبایی چون مراکش، که هم در بازی‌های کشورهای اسلامی و هم در جام جهانی حضور دارند، به طور مرتب با تیم‌های مطرحی مانند اسپانیا دیدار دوستانه برگزار می‌کنند.

وی درباره انتخاب حریفان تدارکاتی افزود: ما تصمیم گرفتیم برای آماده‌سازی تیم ملی، کمتر با تیم‌های آسیایی بازی کنیم؛ چرا که تجربه کافی در این زمینه وجود دارد. تیم ملی در سال‌های اخیر مقابل تیم‌هایی چون چین، تایلند و ژاپن قرار گرفته است. هدف ما برگزاری دیدارهایی با تیم‌هایی بود که فضای جام جهانی را برای بازیکنان شبیه‌سازی کنند.

مظفر در ادامه به شرایط دشوار تیم ملی در رقابت‌های پیش‌رو اشاره کرد و اظهار داشت: متأسفانه به دلیل رتبه‌ای که تیم ملی در رده‌بندی اخیر به دست آورد، در قرعه‌کشی رقابت‌ها در گروهی بسیار سخت قرار گرفتیم. این موضوع کار تیم ملی را به مراتب دشوارتر می‌کند. باید تأکید کنم که اهمیت برنامه‌ریزی و اقدام به‌موقع بسیار بالاست. اگر تصمیم‌گیری‌ها و برنامه‌ریزی‌ها با تأخیر انجام شود، تبعات آن در مسابقات نمایان خواهد شد و حتی روی حضور ما در تورنمنت‌های بعدی نیز تأثیر مستقیم خواهد داشت.

وی خاطرنشان کرد: با توجه به شرایط فعلی، تیم ملی ایران قطعاً در گروهی با دو قدرت بزرگ جهانی قرار خواهد گرفت و این موضوع حساسیت آماده‌سازی تیم را دوچندان کرده است. بنابراین ضرورت دارد که پیش از اعزام، نگاه جدی‌تری به برنامه‌های تیم ملی وجود داشته باشد تا بتوانیم با آمادگی مطلوب وارد رقابت‌ها شویم.

سرمربی تیم ملی فوتسال بانوان در پاسخ به پرسشی درباره اهداف این تیم در جام جهانی گفت: تیم ملی فوتسال ایران از نظر استعداد و ظرفیت، توانایی قرار گرفتن در جمع چهار تیم برتر جهان را دارد؛ همان‌طور که پیش‌تر نیز این جایگاه را تجربه کرده‌ایم. در سال ۲۰۱۲ در تورنمنت جهانی اسپانیا و پرتغال، با وجود آنکه هنوز رقابت‌ها تحت نظارت فیفا برگزار نمی‌شد، تیم ملی ایران توانست عملکرد درخشانی داشته باشد و نشان دهد که پتانسیل حضور در سطح اول جهان را دارد.

وی تأکید کرد: با این حال صرفاً برخورداری از استعداد کافی نیست. استعدادها باید مدیریت شوند، منابع باید در مسیر صحیح هدایت شوند و برای آینده فوتسال بانوان کشور برنامه‌ریزی بلندمدت وجود داشته باشد. در شرایط کنونی متأسفانه این الزامات فراهم نیست و همین موضوع باعث هدررفت ظرفیت‌های ارزشمند فوتسال بانوان می‌شود.

مظفر در ادامه افزود: با وجود دشواری‌های موجود، انگیزه و تلاش بازیکنان تیم ملی بزرگ‌ترین نقطه قوت ماست. تمرینات با روحیه‌ای بالا و رقابتی جدی دنبال می‌شود و این مسئله کادر فنی را دلگرم می‌کند. اما جای تأسف است که سایر اجزای لازم برای موفقیت، مانند برگزاری بازی‌های تدارکاتی و حمایت‌های ساختاری، هنوز فراهم نشده است. اگر این بخش‌ها تکمیل شود، بدون شک تیم ملی بانوان ایران می‌تواند در جام جهانی نیز عملکردی شایسته داشته باشد.