- صفحه اصلی
- فوتبال ایران
- کشتی و وزنهبرداری
- توپ و تور
- رزمی
- ورزش زنان
- سایر ورزشها
- ورزش جهان
- چند رسانه ای
به گزارش میدان، فدراسیون تکواندوی ایران در سالهای اخیر افتخارات چشمگیری در عرصههای بینالمللی بهدست آورده است؛ از مدالهای جهانی و آسیایی گرفته تا درخشش در المپیک. با این حال پشت سر این موفقیتها، شکافهایی در دل ساختار مدیریتی و فنی پدید آمده که حالا به حواشی جدی و بعضاً تلخ بدل شده است.
حواشی از اختلافات میان 2 چهره شاخص کادرفنی تیم ملی، مینو مداح و مهروز ساعی آغاز شد؛ 2 مربی که ظاهراً تفاهمشان مدتها پیش از المپیک 2024 پاریس، رنگ باخته بود. در نهایت، پس از کشمکشهای زیرپوستی و اختلافاتی که در فضای اردوها هم حس میشد، مینو مداح تیم را ترک کرد و رفت و ساعی نیز استعفا داد. پس از این اتفاق، شوکی به تمام تیم ملی وارد شد که همه را تحتتأثیر قرار داد و تمرکز ملیپوشان را بهم زد.
مینو مداح، مربی سابق ناهید کیانی، دارنده اولین مدال نقره تکواندو المپیک در بخش بانوان بود که پس ترک اردو توسط مداح، تاثیرات روحی سنگینی بر ورزشکاران وارد شد. در این کشمکش، هادی ساعی، خواهرش را که یکی از مربیان تیم ملی بود، مظلوم خواند و از اجهاف در حق او صحبت میکرد. بر همین اساس بود که موقعیت مهروز ساعی تثبیت شد و تمرکز فنی روی مبینا نعمتزاده بیش از پیش انجام گرفت. حالا مربی نعمتزاده که همزمان خواهر رئیس فدراسیون است، فضای اعتماد برای سایر ورزشکاران را کمرنگ کرده و همین موضوع باعث حاشیههای روانی و عملکرد منفی در تیم ملی شده است.
هنوز زخم این ماجرا تازه بود که پروندهای عجیبتر در دل فدراسیون باز شد؛ اینبار درگیری فیزیکی پدر مبینا نعمتزاده با یدالله پیرهادی، پیشکسوت ۶۶ساله تکواندو و مربی باسابقه ملی که افکار عمومی جامعه ورزشی را تحت تاثیر قرار داد.
وقتی سیلی به ریشسفید جامعه پیشکسوتان خورد
ماجرا از یک کلاس آغاز شد؛ برخورد لفظی میان یکی از دختران ملیپوش و مسئول برگزاری کلاسها رخ داد که پیرهادی برای آرامکردن فضا، وارد عمل شد اما آنچه بهسرعت در رسانهها پیچید، روایت تحریفشدهای از برخورد فیزیکی او با دختر ورزشکار بود.
پیرهادی سکوت نکرد و در گفتوگویی با خبرنگار میدان، تأکید کرد: اتهامهایی که زدند بیاساس است. آن ورزشکار جای دختر من است. من ۶۶ سال دارم و کارنامهام روشن است. اگر خطایی کرده باشم، با افتخار تاوانش را میدهم اما حقیقت آن چیزی که بیان میکنند نیست.
با این حال، نقطه عطف ماجرا زمانی بود که پدر مبینا وارد دفتر هیأت شد و طبق ادعای پیرهادی، بدون هیچ کلامی، سیلی محکمی به صورت او زد. همهچیز ضبط شده و گزارش پلیس نیز موجود است. با وجود این، واکنش رسمی از سوی فدراسیون در خور اهمیت این اتفاق نبود. پیرهادی به صراحت گفت: ساعی حتی یک تماس هم با من نگرفت. برایم تأسفبار است که او را دوست خودم میدانستم.
دلسوزی یا خودخواهی؟ سیاست یکطرفه در فدراسیون تکواندو
منتقدان معتقدند هادی ساعی، قهرمان پرافتخار تکواندوی ایران و رئیس فعلی فدراسیون، در مقام مدیریت، گاهی منافع خانوادگی را بر منافع ملی ترجیح داده است. برخی میگویند حمایت بیقید رئیس فدراسیون از خواهرش مهروز و عملکرد پدر نعمتزاده، شائبههایی از جانبداری و عدم عدالت را در فضای ملی ایجاد کرده است.
در عین موفقیتهای میدانی، فدراسیون تکواندو درگیر مسائلی شده که شأن ورزش ملی را زیر سؤال میبرد. بحث و درگیری میان مربیان، رهاشدن ملیپوشان در کشمکشهای پشتپرده و حالا درگیری فیزیکی با پیشکسوتان؛ همهوهمه نشانههایی از یک بحران در مدیریت روابط انسانی در دل فدراسیونی است که باید جای نظم و احترام باشد.
حق با کیست؟ چرا هیچکس واقعیت را افشا نمیکند؟
پیرهادی در ادامه گفتوگو خود با خبرنگار میدان با اشاره به واقعیت ماجرای پیش آمده عنوان کرد: برخی با روایتهای تحریفشده میکوشند چهرهام را خراب کنند اما نه حقیقت پنهان میماند و نه حافظه شاهدان از بین میرود. تا پایان این مسیر قانونی خواهم رفت و اجازه نخواهم داد حیثیت ۴۶ سالهام در تکواندو با اتهامهای بیاساس لکهدار شود.
تکواندو ایران سزاوار این حواشی نیست. اگر مسیر همینطور ادامه پیدا کند، نه تنها افتخارات گذشته کمرنگ میشوند بلکه آینده این رشته محبوب نیز در معرض تهدید جدی قرار خواهد گرفت؛ چه برای هادی ساعی، چه برای سایر مدیران فدراسیون. سکوت و بیتفاوتی دیگر جواب نمیدهد.