- صفحه اصلی
- فوتبال ایران
- کشتی و وزنهبرداری
- توپ و تور
- رزمی
- ورزش زنان
- سایر ورزشها
- ورزش جهان
- چند رسانه ای
به گزارش میدان، فدراسیون ورزشهای همگانی سالانه بودجه هنگفت میلیاردی از وزارت ورزش دریافت میکند که امسال بیش از 25 میلیارد تومان است، اما فعالیت چشمگیری در این فدراسیون دیده نمیشود. در واقع این سوال پیش میآید که این پولها چگونه هزینه میشود؟
برنامههای پیاده روی در استانهای مختلف کشور، برپایی موکبهای مناسبتی و مجامع سالانه هزینههایی هنگفت دارد؟ انجمنهای ورزشی این فدراسیون اغلب مخاطبانی از جنس سالمندان دارند و این فدراسیون از نظر عموم جامعه به طور کامل ناشناخته است.
ورزشهای پایه همچون ژیمناستیک یا شنا با هزینه و فعالیتهای بالا و جایگاه مهم المپیکی، در مقایسه با فدراسیون ورزشهای همگانی بعضا بودجه کمتری دارند؛ این درحالی است که این رشتههای المپیکی هستند و سهم بسیاری در تعداد مدالهای المپیک دارند. قطعا میتوان گفت که ارزش چنین فدراسیونهایی بیش از فدراسیون همگانی است اما هزینهای که برای چنین رشتههایی صرف میشود چرا باید پایینتر باشد؟
مهمترین مشکل، اصل وجود این فدراسیون است زیرا همه فدراسیونهای ورزشی بخش همگانی دارند و میتوانند در عموم جامعه گسترش پیدا کنند. هزینهای که به طور هدفمند میتواند در فدراسیونها خرج شود و مخاطب رشتههای مهم ورزشی را افزایش دهد، به فدراسیون همگانی داده میشود تا صرف حقوق کارمندان کنند.
چرا در مجامع سالانه این فدراسیون بودجه صرف شده تایید میشود؟ سوالی برای کسی مطرح نیست که هزینهها صرف حمایتهای ورزشی نمیشود؟
این فدراسیون در معرفی و اجرای برنامههای جدید و جذاب برای جذب جوانان و عموم مردم ناکام بوده؛ تاجایی که حتی بسیاری از مردم از وجود این فدراسیون بی اطلاع هستند. در دستور کار این فدراسیون، برنامهای برای ورزش ردههای سنی قرار ندارد و تنها در برخی همایشها تشویق به پیادهروی میشود. درواقع بهتر است بگوییم که تشویق مردم به پایدهروی، میلیاردها تومان برای وزارت ورزش و جوانان آب میخورد.
با توجه به موارد مطرحشده، ضروری است که فدراسیون ورزشهای همگانی نسبت به عملکرد خود تجدید نظر کند و اقداماتی مؤثر در جهت استفاده بهینه از بودجه دولتی انجام دهد.