دومینوی استعفا در پرسپولیس؛ اقدامی از روی اعتراض!

به گزارش میدان، در باشگاه پرسپولیس، اتفاقاتی در حال رخ دادن است اما این بار نه در مستطیل سبز، بلکه در اتاق‌های تصمیم‌گیری. ظرف تنها چند روز، 2 چهره‌ی فوتبالی و باسابقه، حمید استیلی و حسین بادامکی از مسئولیت‌های خود کنار رفتند؛ استعفاهایی که در ظاهر بی‌حاشیه‌اند اما در باطن، پر از نشانه‌اند. این کناره‌گیری‌ها بیشتر شبیه اعتراض به سبک‌وسیاق مدیریتی است که کسی از آنها دم نمی‌زند و بیشتر بی‌سر‌وصدا رقم می‌خورد. 

حمید استیلی که به‌عنوان مشاور مدیرعامل پرسپولیس در این باشگاه فعالیت داشت، پس از ارائه استعفا‌نامه‌اش ادعا کرد که باشگاه پرسپولیس در این فصل نقل‌وانتقالاتی 8 وینگر به جمع سرخ‌پوشان اضافه کرده و او از آنها هیچ اطلاعی نداشته است. 

به نظر می‌رسد که دلیل استعفای استیلی «نبود شفافیت در تصمیم‌گیری‌ها» بوده و کنار رفتن او نه از سر خستگی، بلکه نوعی بیانیه‌ی اعتراضی بود. وقتی در باشگاه، تصمیمات سراسر ابهام و بدون برنامه‌ریزی قبلی گرفته می‌شود، شاید بهترین واکنش برای یک مدیر فوتبالی، همین جدایی ناگهانی و کم‌توضیح باشد. 

حسین بادامکی معاون ورزشی سرخ‌پوشان نیز در فاصله اندکی پس از حمید استیلی از سمتش استعفا داد که با موافقت رضا درویش، مدیرعامل باشگاه روبه‌رو شد. او در گفت‌وگو با خبرنگار میدان اظهار داشت: استعفای من هیچ ارتباطی به تصمیم استیلی ندارد. بادامکی همچنین تاکید کرد: اختلافی میان من و درویش وجود ندارد و چنینی چیزی اصلا صحت ندارد. 

او در مصاحبه‌ای که با سایت رسمی باشگاه پرسپولیس داشت مدعی شد که قصد دارد در ادامه مسیر فوتبالی‌اش، به مربیگری روی بیاورد و حتی در همین خصوص مذاکراتی با تیم خیبر خرم‌آباد داشته است.

این استعفاهای پیاپی با اینکه چندان جنجالی بودند و در ظاهر بدون حرف و حدیث اتفاق افتادند اما در باطن زنگ خطری برای باشگاه به شمار می‌روند. وقتی مدیران تصمیم‌ساز بدون هماهنگی با مدیران فنی، بازیکن جذب می‌کنند؛ وقتی سازوکار مدیریتی بیشتر شبیه تصمیم‌های لحظه‌ای و فردی‌ست تا یک استراتژی کلان، هیچ تعجبی ندارد که موج استعفا زودتر از موج پیروزی از راه برسد. 

فصل جدید لیگ برتر هنوز شروع نشده اما باشگاه درگیر ترکش‌هایی‌ست که از بالا شروع شده‌اند. این استعفاها، اگرچه شاید برای هوادار دردناک یا نگران‌کننده باشد اما درواقع بیشتر هشداری‌ست، برای آینده. آلارمی که از این جدایی‌های دومینووار بیش از هر زمان دیگری برای سرخ‌پوشان یک تهدید جدی می‌سازد. ضعف ساختار مدیریتی!

اگر قرار است پرسپولیس فصل را با اقتدار آغاز کند، شاید پیش از جذب وینگر و مهاجم، باید تکلیفش را با ساختار تصمیم‌سازی مشخص کند.