انجدانی: با هشت روز اردو چه انتظاری از ما داشتید؟/ تنها: آینده موی‌تای را می‌سازیم!

به گزارش میدان، نشست انجمن موی‌تای، امروز سه‌شنبه با حضور جواد نصیری، رئیس انجمن، محمد انجدانی، سرمربی تیم ملی آقایان، و طاهره تنها، سرمربی تیم ملی بزرگسالان بانوان، برگزار شد.

در ابتدای جلسه، جواد نصیری ضمن ارائه گزارشی از عملکرد سال گذشته، به مشکلات موجود در مسیر اعزام تیم به رقابت‌های بین‌المللی اشاره کرد و در ادامه نشست خبری انجمن موی‌تای، خبرنگاران با طرح سؤالاتی پیرامون نتایج ضعیف تیم ملی در رقابت‌های اخیر، به گفت‌وگو با محمد انجدانی، سرمربی تیم ملی آقایان پرداختند.

متأسفانه تیم ملی در بخش بزرگسالان مدالی کسب نکرد و تنها دو مدال در رده امید به‌دست آمد. با توجه به اینکه نیمی از بودجه فدراسیون صرف اعزام به این رقابت‌ها شده، دلیل این نتایج ضعیف چیست؟

 از ابتدای این مسیر در موی‌تای حضور داشتم؛ چه به‌عنوان مربی ارشد و چه با کسب اولین مدال تیم ملی، اما شرایط گذشته بسیار متفاوت بود. ما در گذشته اردوهای ۶ ماهه داشتیم، کیفیت تمرینات و تغذیه در سطح بالا بود، بازی‌های تدارکاتی منظم برگزار می‌شد و تجلیل‌ها و پاداش‌ها فراوان بودند. امروز این شرایط وجود ندارد.

آیا اعتقاد دارید دلیل نتایج ضعیف، نبود نگاه حمایتی و ضعف در پشتیبانی است؟ با توجه به این شرایط، اگر حمایت کافی نبوده، چرا اصلاً در مسابقات شرکت کردید؟

بله، کاملاً معتقدم. با ۸ روز اردو، چه انتظاری از تیم می‌توان داشت؟ تمامی مدال‌هایی که در گذشته گرفتیم حاصل اردوهای باکیفیت و بلندمدت بود. وقتی بازیکن هنوز با صدای مربی‌اش آشنا نشده، نمی‌شود انتظار عملکرد قهرمانانه داشت.ما مثل سرباز هستیم؛ باید شرکت کنیم. نمی‌توانیم وظیفه‌مان را رها کنیم.

امروز هزینه اعزام‌ها هم به دوش ورزشکاران افتاده، مقایسه‌ای با گذشته دارید؟ با توجه به اینکه تنها ۷ یا ۸ روز اردو داشتید، چرا مسئولیت سنگین اعزام به رقابت‌های بین‌المللی را پذیرفتید؟

 در گذشته همه چیز برعهده انجمن و دولت بود. امروز متأسفانه هزینه اعزام حتی گاهی از جیب ورزشکاران پرداخت می‌شود. این تغییرات، سطح آمادگی تیم‌ها را به‌شدت پایین آورده است.

ما با داشته‌هایمان بازی کردیم. تمامی ورزشکاران اعزامی پیش‌تر در مسابقات کشوری و استانی شرکت کرده بودند. گزینه‌های دیگری در اختیار نداشتیم. طبیعی است که با این محدودیت‌ها، نتیجه مطلوب هم به‌دست نیاید.

چند نفر از شاگردهای شما در تیم ملی حضور دارند؟ و تا امروز چند قهرمان شخصاً پرورش داده‌اید؟

من کلاس شخصی یا باشگاه اختصاصی نداشتم. تمام زمان و انرژی‌ام را صرف اردوهای تیم ملی کرده‌ام و تمرکز کامل بر هدایت تیم ملی داشته‌ام. به همین دلیل، به‌صورت فردی ورزشکاری را شخصاً پرورش نداده‌ام. هدف من همیشه توسعه تیم ملی بوده، نه فعالیت فردی در باشگاه یا پرورش قهرمان در بیرون از ساختار تیم.

سپس جواد نصیری رئیس انجمن به سئوالات خبرنگاران بدین شرح پاسخ داد.

با توجه به نتایج ضعیف، هزینه سنگین اعزام و نبود آمادگی کافی، آیا این اعزام غیرحرفه‌ای نبود؟ چرا تصمیم به اعزام گرفتید؟ با این شرایط آیا فکر نمی‌کنید سیاست‌گذاری در انجمن نیاز به بازنگری دارد؟ چون یا قطار موی‌تای ایراد دارد یا مسیر اشتباه طی شده!

من پیش از اعزام با انجدانی صحبت کردم و ایشان اعلام کردند که تیم تا ۴۰ درصد آمادگی دارد. واقعیت این است که مجبور به اعزام بودیم. نمی‌توانستم قهرمانان حاضر را کنار بگذارم و از افراد غیر آماده یا ناشناخته استفاده کنم. این ۷–۸ روز اردو حاصل تمام امکاناتی بود که به ما داده شد. ما تلاش‌مان را کردیم، اما نتیجه‌اش همین بود که دیدید.

قبول دارم که باید بررسی شود، اما همه تقصیر را نمی‌توان گردن انجمن انداخت. ما هم با محدودیت منابع، هم با کمبود اردو، و هم با شرایط دشوار اقتصادی مواجه بودیم. ضمن اینکه بارها درخواست بودجه و حمایت داده‌ایم ولی پاسخ‌ها محدود بوده است. تیم ما با همین شرایط سخت تا اینجا آمده، و هرچند نتایج قابل دفاع نیست، اما تمام ظرفیت‌مان را پای کار گذاشتیم.

با توجه به نتایج اخیر، آیا شما از عملکرد تیم رضایت دارید؟

خیر، من به هیچ وجه راضی نیستم. ما باید بسیار بهتر از این عمل می‌کردیم. جایگاه ما بالاتر است و توقع بیشتری از خود داریم.

با توجه به اینکه تنها ۱۰ روز تا آغاز رقابت‌های آسیایی باقی مانده و هنوز پاسخ درخواست اردو را دریافت نکرده‌اید، آیا می‌توان به کسب مدال در این مسابقات امید داشت؟ آیا استراتژی شما در اعزام تیم، با توجه به نتایج اخیر، دچار اشکال نبوده است؟

مسئله، عدم امید به مدال نیست؛ بحث اصلی این است که کیفیت اردوها باید متناسب با سطح رقابت‌ها باشد. من نمی‌توانم تیم را از مسابقات کنار بگذارم. حضور ما در این رقابت‌ها، هم به‌دلیل تعهد فنی و هم به‌خاطر حفظ جایگاه بین‌المللی موی‌تای ایران، ضروری است.

معتقدم استراتژی ما اشتباه نبود، بلکه ما ریسک کردیم. در رقابت‌های ترکیه شرایط خاصی پیش آمد و یکی از ورزشکاران به دلایلی موفق به حضور در مسابقه نشد. با این حال، مسئولیت این ریسک را می‌پذیرم. آزمون و خطا بخشی از مسیر پیشرفت است، اما از تلاش دست نمی‌کشیم.

با توجه به اینکه بیش از نیمی از بودجه صرف مسابقات ترکیه شد و نتایج خوبی هم حاصل نشد، در صورت تکرار این روند برای مسابقات بعدی چه اتفاقی خواهد افتاد؟

برای من این رقابت‌ها مثل مراسم مهمی در خانواده است؛ نمی‌شود گفت چون شرایط سخت است، کاری نکنیم. گاهی مجبوریم با حداقل‌ها، صورت خود را با سیلی سرخ کنیم. ما ناچار به حضور هستیم، حتی اگر حمایت کامل نباشد.

آیا فرآیند پشتوانه‌سازی و ستاره‌سازی در تیم‌های ملی انجام شده یا همچنان در مرحله آزمون‌وخطا هستید؟ با توجه به اینکه تنها ۱۰ روز تا مسابقات آسیایی باقی مانده، راهکار شما برای آمادگی و اعزام تیم چیست؟

قطعاً ما در مسیر ستاره‌سازی و پشتوانه‌سازی قدم برداشته‌ایم. بسیاری از ورزشکاران به‌دلیل مشکلات مالی کنار کشیده بودند، اما امروز با تمام سختی‌ها، قهرمانان ارزشمندی در کنار ما هستند. آموزش و توسعه فنی همچنان در حال انجام است و پتانسیل بالایی برای آینده داریم.

درست است که تنها ۱۰ روز زمان داریم، و ویزاها معمولاً تا ۱۵ روز طول می‌کشد، اما در حال پیگیری سریع فرآیندها هستیم تا بتوانیم بهترین ورزشکاران را اعزام کنیم. در این دوره تلاش می‌کنیم با تمرکز بر کیفیت، ترکیبی آماده‌تر و مؤثرتر راهی مسابقات کنیم. بسیاری از ورزشکاران بزرگسال که در رقابت قبلی موفق به حضور نشدند، این بار در ترکیب خواهند بود.

ادامه نشست خبری انجمن موی‌تای، طاهره تنها، سرمربی تیم ملی موی‌تای زنان به برخی سوالات خبرنگاران پاسخ داد:

وضعیت کلی بانوان در رشته موی‌تای نسبت به سال‌های گذشته را چگونه ارزیابی می‌کنید؟

در گذشته ورزش‌های رزمی محدودی برای بانوان فعال بود، اما امروز جامعه ورزشی بانوان گسترده‌تر شده و رشته‌های بیشتری به سبد ورزش زنان اضافه شده است. این گسترش البته باعث شده حجم ورزشکاران فعال در رشته‌های رزمی از جمله موی‌تای کاهش یابد. در سال‌های گذشته، انتخابی‌های استانی ما با حضور بیش از ۳۰۰ نفر برگزار می‌شد، اما امروز این تعداد به‌وضوح کمتر شده است.

علت این کاهش علاقه چیست؟ آیا خانواده‌ها نقش بازدارنده دارند؟ در مسابقات اخیر، آیا بانوان دستاوردی داشتند؟

بله، متأسفانه بسیاری از خانواده‌ها هنوز نگاه مثبتی به ورزش‌های رزمی برای دختران ندارند. با این حال، همین‌که امروز ما توانسته‌ایم موی‌تای را در بین بانوان به نمایش بگذاریم، خودش یک دستاورد محسوب می‌شود. ما تلاش می‌کنیم با برنامه‌ریزی و ارائه درست این ورزش، نگاه‌ها را تغییر دهیم.

بله، گرچه در بخش مبارزه دستاورد زیادی نداشتیم، اما برای اولین‌بار در بخش حرکات نمایشی (معادل کاتا در کاراته یا تالو در ووشو)، موفق به کسب مدال طلای جهانی شدیم. این دستاورد برای ما بسیار ارزشمند است و نشان‌دهنده پیشرفتی است که آغاز شده.

با توجه به این فراز و نشیب‌ها، آیا چشم‌انداز روشنی برای آینده دارید؟ به نظر شما مهم‌ترین ضعف کنونی چیست؟ در خصوص عدم صدور ویزا یا لغو اعزام‌ها چه نظری دارید؟

پاسخ تنها، به سوال مطرح شده: قطعاً، ما تازه حرکت را آغاز کرده‌ایم و با مدیریتی که آقای نصیری در رأس مجموعه دارند، مطمئن هستم که با سرعت بیشتری پیشرفت خواهیم کرد. این مسیر، نیاز به زمان و صبر دارد. بچه‌های ما در ایران شاید تنها یک‌بار در سال مسابقه می‌دهند، پس نمی‌توان از آن‌ها توقع تجربه بین‌المللی بالا داشت.

 نبود مسابقات تدارکاتی. این مهم‌ترین مشکل ماست. شما نمی‌توانید انتظار پیشرفت داشته باشید در حالی که ورزشکار فقط در ایران تمرین کند، بدون اینکه در فضایی شبیه به رقابت بین‌المللی قرار بگیرد. حتی حضور تماشاچی مرد در سالن ممکن است برای یک ورزشکار زن که تا به حال چنین تجربه‌ای نداشته، منجر به اضطراب و افت عملکرد شود.

در خصوص مشکلات روادید باید بگویم این موضوع برای ما دردناک است. ورزشکار با سختی تمرین می‌کند، وزن کم می‌کند، آماده می‌شود، و در نهایت به‌خاطر مسائلی خارج از کنترل‌اش، از حضور در رقابت محروم می‌ماند. این‌ها مسائلی است که باید با حمایت بیشتر حل شود.

ما باید اردوهای منظم، اعزام‌های بین‌المللی و مسابقات تدارکاتی را گسترش دهیم. مربیان و ورزشکاران باید در فضای واقعی مسابقه، جو سالن، استرس رقابت و حواشی آن قرار بگیرند. این همان چیزی است که باعث پیشرفت واقعی می‌شود. صادقانه بگویم که در بخش مبارزه ضعیف عمل کردیم. دلیل این ضعف، نبود زیرساخت‌ها و کم‌تجربگی بچه‌‌ها است اما این موارد در گذر زمان قابل رفع هستند. ما در حال ساختن آینده‌ای روشن برای بانوان موی‌تای هستیم.