اوج‌گیری ژیمناستیک ایران؛ از چالش تا قهرمانی با اعتماد فدراسیون به مربیان ایرانی

به گزارش میدان، ژیمناستیک در سال‌های اخیر به یکی از درخشان‌ترین رشته‌های ورزشی ایران تبدیل شده؛ رشته‌ای پرمدال، تکنیکی و آینده‌دار که با وجود موانع بسیار، توانسته در عرصه‌های بین‌المللی جایگاه خود را تثبیت کند.

یکی از مهم‌ترین تحولات این سال‌ها، بازگشت بانوان ژیمناست ایران به رقابت‌های جهانی پس از نیم قرن بود. پس از سال‌ها تلاش و پیگیری، با تصویب پوشش اسلامی و مورد تأیید فدراسیون جهانی، دختران ژیمناست ایران برای نخستین بار، در رقابت‌های رسمی بین‌المللی حضور یافتند.

در ادامه این مسیر موفقیت‌آمیز، تیم ملی ژیمناستیک مردان ایران نیز در مسابقات قهرمانی آسیا ۲۰۲۵ کره‌جنوبی درخششی تاریخی داشتند.

مهدی الفتی، ژیمناست باتجربه و باانگیزه کشور، توانست در رقابت حرکات زمینی، با امتیاز ۱۴.۵۰، نخستین مدال طلای تاریخ ژیمناستیک مردان ایران در آسیا را کسب کند. همچنین در بخش پرش خرک حرکتی را نیز به اسم خودش ثبت کرد. این مدال، نه‌فقط نتیجه تلاش یک ورزشکار، بلکه ثمره سال‌ها کار سیستماتیک، تمرین مداوم و برنامه‌ریزی علمی در دل امکانات محدود است.

برخلاف بسیاری از فدراسیون‌های ورزشی که به‌دنبال استفاده از مربیان خارجی هستند، ژیمناستیک ایران راه دیگری را انتخاب کرد و آن اعتماد به مربیان داخلی است.

فدراسیون ژیمناستیک در سال‌های اخیر با برگزاری دوره‌های آموزشی پیشرفته، همکاری با فدراسیون جهانی ژیمناستیک (FIG) و ارتقای سطح دانش کادر فنی، پایه‌گذار نسلی از مربیان علمی، باانگیزه و توانمند شد.

طلای آسیایی مهدی الفتی نیز، بدون حضور حتی یک مربی خارجی، حاصل همین توان ملی است. موفقیتی که نشان می‌دهد اگر به نیروی داخلی اعتماد شود، می‌توان در سطح قاره‌ای و حتی جهانی رقابت کرد.

نکته تلخ اما قابل‌تأمل در مسیر این دستاوردها این است که ژیمناستیک ایران، در شرایطی به این موفقیت‌ها رسید که از حمایت جدی و پایدار برخوردار نبود.

با وجود پتانسیل بالا و مدال‌آوری این رشته، ژیمناستیک همواره با کمبود امکانات، ضعف زیرساخت‌ها و نگاه درجه‌چندم در تخصیص بودجه مواجه بوده است. این موفقیت‌ها نه به پشتوانه حمایت مالی کلان، بلکه به‌واسطه تلاش بی‌وقفه رئیس فدراسیون، ورزشکاران، مربیان و کادر فنی داخلی حاصل شده است.

موفقیت‌های امروز ژیمناستیک ایران از بازگشت بانوان به میادین جهانی تا طلای تاریخی در آسیا نشان می‌دهد که مسیر رشد واقعی، از دل چالش‌ها، با تکیه بر ظرفیت داخلی و برنامه‌ریزی علمی می‌گذرد.

فدراسیون ژیمناستیک با نادیده نگرفتن نیروی انسانی بومی و تمرکز بر آموزش پایدار، نشان داده که می‌توان حتی در اوج بی‌مهری‌ها نیز افتخار آفرید.