خارجی‌های باکیفیت معمار قهرمانی تراکتور؛ هیس، ستاره‌ها مشغول کارند!

به گزارش میدان، از زمان آغاز به کار لیگ برتر فوتبال ورود بازیکنان خارجی به این عرصه از موضوعات داغ بود. با افزایش نجومی قراردادها حضور این بازیکنان در فوتبال کشورمان پررنگ‌تر شد. در حالی که برخی از این بازیکنان با کیفیت بالا و عملکرد قابل توجه خود به پیشرفت فوتبال ایران کمک کرده‌اند، گروهی دیگر تنها به منظورخالی کردن خزانه باشگاه‌ها به ایران آمدند و بدون هیچ تأثیری زمین را ترک کرده‌اند.

تراکتور که امسال موفق به کسب اولین قهرمانی تاریخ لیگ برتر خود شد در این فصل با هدایت اسکوچیچ از کوپن‌های خارجی خود به نحو احسن استفاده کرد و خریدهای قابل قبولی داشت. در سال‌های اخیر تراکتور کمتر خرید خارجی خوب داشته و تنها معدود لژیونرهایی بودند برای این تیم تاثیرگذاری مفید داشتند که سرآمد همه آنها ریکاردو آلوز است.

سه هموطن کمک حال اسکو

ایگور پوستونسکی و تومیسلاو اشتراکالی، دو بازیکن بودند که ابتدای فصل به تیم تراکتور پیوستند و به سرعت به عناصر کلیدی این تیم تبدیل شدند. پوستونسکی در خط هافبک، جای خالی هافبک دفاعی را پر کرد و اشتراکالی نیز با گلزنی‌های خود، مشکل عدم وجود یک مهاجم گلزن را حل کرد. در طول فصل، اشتراکالی موفق به ثبت ۸ گل در لیگ برتر شد.

دوماگوی دروژدک نیز نیم‌فصل به تراکتور ملحق شد و با ۸ بازی به عنوان بازیکن ثابت و ۵ بازی به عنوان جانشین، توانست ۸ گل به ثمر برساند.

این سه بازیکن در نخستین فصل حضورشان در تبریز، تاثیر زیادی در قهرمانی تاریخی تراکتور داشتند و به احتمال زیاد نیز فصل آینده نیز در ترکیب این تیم باقی خواهند ماند.

شاهکارهای پاکو خمز

ملیوش دلتیچ، وینگر صرب، که در نقل‌وانتقالات نیم‌فصل به تراکتور پیوست، یکی از این موارد است. هواداران امیدوار بودند که او بتواند تأثیر مثبتی بر ترکیب تیم بگذارد، اما تنها یک گل برای سرخ‌پوشان به ثمر رساند و به تدریج به نیمکت‌نشینی رسید و در لیست خروج انتهای فصل قرار گرفت.

آلوارو خیمنز نیز با انتظارات زیادی به تراکتور آمد و در ۱۳ بازی لیگ برتر و لیگ قهرمانان آسیا به میدان رفت. اما او نیز نتوانست نه تنها گلی به ثمر برساند بلکه در ایجاد موقعیت برای دیگر بازیکنان نیز ناکام بود او نیز بدون هیچ کارایی راهی لیست سیاه پایان فصل شد.

ستاره در آسمان تبریز

با این حال، یکی از بهترین خریدهای تاریخ باشگاه تراکتور، ریکاردو آلوز پرتغالی بود. قربان بردیف، مربی وقت تراکتور، این بازیکن را که در تیم غیرت قرقیزستان بازی می‌کرد، با قراردادی دوساله به تراکتور آورد. آلوز اکنون سه فصل است که در تیم تبریزی توپ می‌زند و در این مدت نقش کلیدی در موفقیت‌های تیم ایفا کرده است.

آلوز در سال اول حضورش در تراکتور موفق به ثبت ۱۳ پاس گل شد و پس از آمدن پاکو خمس، با تغییر تاکتیک تیم سازگار شد و نقش دفاعی‌تری ایفا کرد. با وجود این تغییرات، کیفیت بازی او کاهش نیافت و در پایان فصل بیست و دوم، او آقای پاس گل لیگ شد و از نظر امتیاز آماری نیز بهترین بازیکن خارجی لیگ لقب گرفت.

در فصل بیست و سوم نیز آلوز عملکرد خود را حفظ کرد و با ۱۰ پاس گل دوباره عنوان برترین گل‌ساز را به خود اختصاص داد. او در میانه ترکیب تراکتور نقش بسزایی ایفا کرد و بازی‌سازی تیم به او بستگی داشت. عدم وجود مهاجمان تمام‌کننده یکی از دلایل کاهش تعداد پاس گل‌های او بود، اما آلوز با ۸۶ پاس کلیدی در فصل بیست و دوم آمار بالایی ثبت کرد.

ریکاردو در سومین فصل حضورش که مصادف با اولین قهرمانی تراکتور شد نیز عملکرد خوبی از خود نشان داد و یکی از بازیکنان کلیدی در کسب این عنوان بود. اسکوچیچ با اعتقاد به فوتبال هندسی، استفاده از ابعاد مختلف زمین و وینگرهای تکنیکی را مورد توجه قرار داده است، به همین دلیل آلوز نتوانست در این فصل عنوان پاس گلی سال های پیش خود را تکرار کند. این سبک باعث می‌شود که هافبک‌ها در فاز حمله مشارکت بیشتری داشته باشند و آلوز توانست نقش خود را به خوبی ایفا کند.

مهندس پرتقالی در سه سال حضورش در تبریز به یکی از محبوب‌ترین های پرشورها تبدیل شده است. او با ۲۳ پاس گل در لیگ برتر، بهترین پاسور تاریخ باشگاه تراکتور شده و رکورد محمد ابراهیمی کاپیتان اسبق این تیم را نیز شکسته است. آلوز اکنون ۳ فصل پیاپی است که بهترین لژیونر لیگ ایران است و ثبات خود را از ابتدا حفظ کرده. این هافبک پرتغالی همچنین اعلام کرده است که تا زمانی که خواهان او باشند، در تبریز خواهد ماند.