- صفحه اصلی
- فوتبال ایران
- کشتی و وزنهبرداری
- توپ و تور
- رزمی
- ورزش زنان
- سایر ورزشها
- ورزش جهان
- چند رسانه ای
به گزارش میدان، مسابقات دوچرخه سواری استقامت جاده و نیمه استقامت پیست قهرمانی آسیا ۲۰۲۵ به میزبانی تایلند و مالزی در هفته آخر بهمن و هفته اول اسفند ماه برگزار خواهد شد. ملیپوشان کشورمان که ماهها در اردو به سر میبرند، به این مسابقات اعزام خواهند شد. در بخش جاده زنان هیچ نمایندهای دراین کاروان حضور ندارد که این تصمیم حاشیهساز شد.
ماجرا از آنجایی آغاز میشود که سطح دوچرخه سواری زنان نسبت به رویدادهای آسیایی و جهانی تا حدی پایینتر است که شانس مدال برای این ورزشکاران وجود ندارد. فدراسیونی که ۲۲ تیم ملی دارد، نه تنها باید برای همه تیمها اعزامهای مهم را در نظر داشته باشد بلکه اردوها و هزینههای جاری این ورزشکاران نیز عدد قابل توجهی میشود که با توجه به بودجه فدراسیون دوچرخه سواری به عنوان یک رشته المپیکی، سرسامآور است.
با این حال فدراسیون پس از تجهیز اولین مرکز سنجش بین المللی با استاندارد جهانی، تصمیم گرفت که زنان دوچرخه سواری تستهایی را در این مرکز بدهند و اگر رکوردهای آنها به کسب مدال نزدیک بود، هزینه اعزام آنها نیز توسط فدراسیون تامین و پرداخت شود. با این حال ورزشکارانی که مدعی کسب بهترین نتیجه بودند و در رقابتهای داخلی نیز موفق به کسب برترین مقامها بودند، نه تنها حاضر به شرکت در این تستها نشدند بلکه این تصمیم فدراسیون را مبنی بر بیاحترامی دانستند.
اگر هزینه در دست فدراسیون بتواند صرف ورزشکاران بیشتر یا برنامههای بهتر شود، درست است که یک ورزشکار با این وضعیت اقتصادی موجود به رقابتی اعزام شود که هیچ نتیجه و مدالی از آن حاصل نمیشود؟
رئیس فدراسیون دوچرخهسواری، رسول اسدی، با اشاره به این موضوع اظهار داشت: به دلیل محدودیت بودجه و احتمال پایینتر مدالآوری در بین ورزشکاران زن در رشته دوچرخهسواری جاده، ترجیح داده شده که تیمهایی اعزام شوند که شانس مدالآوری بیشتری دارند. بچهها نمیتوانند رکورد مدنظر برای مدالآوری را بیاورند و ما هم بودجه محدودی برای اعزام ورزشکاران داریم، با این حال شانس شرکت در مسابقات را از ورزشکاران زن نگرفتیم و درخواستمان از آنها شرکت در تست رنکینگ بود تا در صورت عملکرد مطلوب، آنها را اعزام کنیم.
اسدی در پاسخ به این اعتراضات و اظهارات خاتونی درباره اعزام، در توضیحاتی اعلام کرد: نفر اول رنکینگ بودن به این معنا نیست که مثلاً شخصی در سه مسابقه شرکت کرده و نفر اول شده است. در این حالت، فردی که در تعداد بیشتری از مسابقات شرکت کرده و شاید رتبههای هفتم یا هشتم را کسب کرده باشد، اما به دلیل شرکت در مسابقات بیشتر، رنکینگ بالاتری خواهد داشت. با این حال از نظر رکوردگیری، فردی که در یک مسابقه نفر اول شده، آمادگی بیشتری برای اعزام خواهد داشت.
وی افزود: برای رعایت عدالت، این تست سنجش را برگزار کردیم. بین سه ورزشکار تست گرفته شد تا به حدنصاب مدنظر برای رکوردزنی در مسابقات آسیایی تایلند برسند و در نهایت همان شخص اعزام شود. خود ورزشکاران میتوانستند در این تست شرکت کنند، اما به دلیل عدم شرکت آنها ما اعزامی در بخش زنان نداشتیم.
با این حال، ورزشکاران ملیپوش این اظهارات را رد کرده و هر یک از دیدگاه خود به وضعیت پیش آمده اشاره کردند. ریحانه خاتونی، قهرمان و ملیپوش دوچرخهسواری جاده، با اشاره به اینکه خود در رنکینگ اول مسابقات دوچرخهسواری جاده قرار دارد، به شدت اعتراض کرد.
وی در گفتوگو با خبرنگار میدان گفته است: من رنکینگ اول مسابقات دوچرخهسواری جاده هستم، پس من گزینهای مناسب برای اعزام بودم. ما از نظر آمادگی هیچ کمبودی نداریم. تنها چیزی که نیاز است، احترام به تواناییهای ماست و باید فرصت برابر برای همه فراهم شود.
اعتراضات ورزشکاران از جمله خاتونی همچنان ادامه دارد. این ورزشکاران معتقدند که فدراسیون باید بیشتر به تواناییهای آنها توجه کند. این اظهارات و حواشی پیرامون تصمیم فدراسیون، سوالاتی جدی درباره نحوه انتخاب و اعزام ورزشکاران به مسابقات برمیانگیزد. آیا پول بیت المال باید برای ورزشکاری هزینه شود که با در دست داشتن جایگاه برتر در ایران، امکان کسب مدال ندارد؟