خطر لغو میزبانی فوتبال ایران را تهدید می‌کند

به گزارش میدان،در راستای اتصال ورزشگاه‌های ایران به سیستم کمک داور ویدیویی و بهره‌برداری از آن راه بسیاری داریم. شاید در ظاهر اقداماتی شده و کار در دست انجام است اما واقعیت این است که زمان زیادی تا بهره‌برداری مانده و موانع به واقع بزرگی در راه رسیدن به این وجود دارد.

1)تلاش واسطه ها برای سواستفاده از فوتبال ایران به کمک داور ویدیویی هم رسیده است. به شکلی که شرایط در راستای این مهم اصلا خوب پیش نمی‌رود. همین حالا اخبار خوبی از واسطه‌ها که خود را وارد این جریان کردند به گوش نمی‌رسد. برخی از تلاش واسطه شرکت بلژیکی می‌گوید و عده ای دیگر خبر از برخی مدیران فدراسیون‌نشین می‌دهند. همه در تلاشند افراد و شرکت‌های وابسطه به خود را وارد چرخه ورود این سیستم کنند. این را در کنار شرکت‌های وابسطه به برخی باشگاه‌ها، مدیران سابقا فوتبالی و البته ارگانهای دیگر بگذارید. از خبرهای واصله اینطور به نظر می‌رسد که افراد حقیقی و حقوقی با استفاده از قدرت رسانه‌ای و برقراری ارتباطات با نهادهای گوناگون، درتلاش برای گرفتن انحصار سیستم کمک داور ویدیویی هستند؛ در این بین چیزی که اهمیت ندارد فوتبال ایران است که تا کنون روی خوش ندیده و ظاهرا با سیستم موجود نخواهد دید.

2)لازم است بدانید چندی پیش عقد قرارداد با شرکت اسلومو روسیه ضرر ده عنوان شد از این رو مذاکرات نیمه تمام ماند.تا این که فدراسیون درگیر حواشی ریاست و انتخابات شد و کلا موضوع به دست فراموشی سپرده شد. پس از آن در همین روزهای اخیر بار دیگر موضوع سیستم کمک داور ویدئویی در فوتبال ایران داغ شد و هیات‌رئیسه فدراسیون، شرکت بلژیکی ای‌وی‌اس را برای عقد قرارداد انتخاب کرد در همین راستا نامه‌نگاری‌ها و مکاتبات آغاز شد تا مجوزها و استعلام‌های لازم از نهادهای مربوطه گرفته شود. این خود پروژه‌ای زمان بر است که البته موانع بسیاری بر سر راه خود می‌بیند.

درهمین راستا گروهی در فدراسیون فوتبال مسئولیت امور را بر عهده گرفته و در جهت ورود سیستم و همچنین امضا نهایی قرارداد اقدام می‌کنند.در نتیجه محقق شدن این روند کلاس‌های آموزشی برای داوران برگزار خواهد شد. البته لازم به یادآوری نیست که این روند آموزشی پروژه‌ای وقتگیر و طولانی خواهد بود. پس از آن تست‌های اولیه است که در صورت تایید باید یک بار هم در دیداری رسمی مورد ارزیابی قرار بگیرد و در صورت تایید فیفا می‌تواند وارد روند بهره‌برداری شود. با همه این‌ها باز هم، سیستم کمک داور ویدیویی با تجهیزات پیشرفته‌ای نخواهیم داشت چرا که هم تحریم‌ها این اجازه را نمی‌دهد که بتوانیم از به روز‌ترین و حرفه‌ای‌ترین تجهیزات این سیستم همچون آن چیزی که در قطر دیده می‌شود استفاده کنیم و هم شرکت طرف قرارداد با امکانات صددرصدی به کمک ما نیامده است. در نتیجه آنچه در ایران احتمالا شروع به کار خواهد کرد یک ورژن پیشرفته و دلچسب نیست بلکه ساده‌ترین سیستم ممکن خواهد بود.

3)خریداری سیستم کمک داور ویدئویی یک طرف کار است اما مشکل اصلی ورزشگاه‌های ایران است که از نظر سخت‌افزاری امکان نصب و راه‌اندازی تجهیزات را در شرایط کنونی ندارند و این خود معضل بزرگی به‌حساب می‌آید. برای تجهیز این استادیوم‌ها قطعا وقت و هزینه زیادی لازم است. مشکلی که با توجه به سابقه‌ای که از تجهیز ورزشگاه‌ها داریم از ورود سیستم کمک داور ویدیویی هم سخت‌تر است. این کار علاوه بر بودجه ، افراد متخصص و خواهان ایجاد تغییر در ورزشگاه ها را می‌خواهد. این در حالی است که سابقه نشان می‌دهد متولیان تعمیر و تجهیز ورزشگاه‌ها در موارد بسیار مهم‌تر عملا کاری نمی‌کردند.در نتیجه توقع همکاری در تجهیز ورزشگاه‌ها به امکانات نسب این سیستم کمی بعید است. نمونه آن ورزشگاه وطنی با هزاران ایراد، با ایرادات اساسی و حتی ورزشگاه‌هایی مثل ورزشگاه آلومینیوم اراک و پاس و ... که حتی نمی‌توانند مجوزهای داخلی را کسب کنند.

فارغ از این موانع، به خوبی می‌دانیم اگر فوتبال ایران هرچه سریع‌تر نسبت به راه‌اندازی این تکنولوژی اقدام اساسی انجام ندهد، نه تنها تمام داوران ایرانی در مسابقات بین‌المللی حذف خواهند شد چه بسا امکان میزبانی در مسابقات بین‌المللی از جمله میزبانی نمایندگان خودمان در لیگ قهرمانان آسیا را هم از دست خواهیم داد. به زودی این سیستم جزءلاینفک تمام رقابتهای بین‌المللی دنیا خواهد شد و در آینده‌ای نزدیک فوتبال ایران برای میزبانی از کوچکترین مسابقات باید از این سیستم استفاده کند. از این رو بدون شک پرداختن به این مهم می ‌تواند جزو اساسی‌ترین اقدامات فدراسیون فوتبال و وزارت ورزش باشد.