گویا هواداران فولاد از سرمربی فصل گذشته خود شکایت کرده‌اند و کار به مراجع قضایی کشیده شده است.
به گزارش میدان، دی ماه وزیر ورزش حکم بازنشستگی علی مرادی را به او ابلاغ کرد. طبق این حکم، این مدیر باسابقه باید بعد از سال‌های طولانی حضور در وزنه‌برداری، با رشته متبوعش خداحافظی می‌کرد. او رفت و یک بار بدون آنکه چیزی در فدراسیون و ابلاغ اولیه تغییری کرده باشد، به فدراسیون بازگشت چراکه معتقد بود بازنشستگی او هنوز پر نشده و از سال‌های خدمتش باقی مانده است.
بعد از این بازگشت، دوباره مرادی فدراسیون را ترک کرد، چون حق امضایش سلب شده بود و از سوی وزارت ورزش، مسئولیت امور اجرایی فدراسیون به دبیر و نایب رئیس سپرده شده بود. اینکه دوباره چه اتفاقی رخ داد که معاون وزیر از سپردن مسئولیت ریاست فدراسیون به علی مرادی تا تعیین تکلیف مسئله بازنشستگی‌اش خبر داد و در ادامه حمید سجادی هم با تاکید بر همین موضوع، اعلام کرد که وزنه‌برداری بلاتکلیف نیست؛ بر کسی روشن نشد، اما مشخصا این بازگشت در شرایطی اتفاق افتاد که ثبت‌نام از نامزد‌های انتخابات فدراسیون جهانی در پیش بود و علی مرادی به همراه نایب رئیس، دبیر و یکی از روسای هیات‌هایش قبلا کاندیدای انتخابات بودند.
روز هفتم فروردین ماه ثبت نام دوباره انجام شد و بار دیگر علی مرادی در چند بخش انتخابات فدراسیون جهانی ثبت‌نام کرد.این در شرایطی است که امضایش دوباره تعریف شده و پرقدرت بر مسند نشسته است، اما چیزی که باعث قطع همکاری او با نایب رئیسش شد، اختلاف نظر‌هایی بود که از پیش از المپیک توکیو بین آن‌ها ایجاد شده بود و دامنه آن به جهانی و سپس دوره برکناری علی مرادی کشیده شد.
مرادی از اینکه داود باقری بعد از ابلاغ حکم بازنشستگی، مسئولیت فدراسیون را پذیرفته بود، دل خوشی نداشت. به همین دلیل با رفیق ۳۰ ساله‌اش و همچنین مسئول امور فرهنگی فدراسیون در بازگشت دوباره به وزنه‌برداری قطع همکاری کرد.
باوجودی که همچنان عده‌ای معتقدند به زودی علی مرادی باید برای همیشه ریاست فدراسیون را ترک کند، اما به نظر می‌رسد باتوجه به ادعایی که علی مرادی درخصوص عدم بازنشسته شدنش دارد و اینکه جمع کردن سنوات خدمتی فردی که در جا‌های مختلف بیمه شده است، زمان زیادی را صرف کند و هیچ بعید نیست که تا استعلام سوابق علی مرادی بیاید، دوره جاری او هم به اتمام رسد. تیرماه سال آینده، دومین دوره متوالی ریاست علی مرادی به پایان خواهد رسید.
جام کافا بهانه‌ای شد تا دوباره برانکو را در قاب تصویر ببینیم؛ سرمربی که فوتبال ایران تا سال‌ها مدیون زحمات اوست.
