گویا هواداران فولاد از سرمربی فصل گذشته خود شکایت کرده‌اند و کار به مراجع قضایی کشیده شده است.
به گزارش میدان، او را به نوعی اولین «یاغی» فوتبال سرخابی می‌دانند، مردی که حرفش را نخورد، در زمین همانی بود که بود، به یک پیراهن به قدری وفادار ماند که پیشنهادات مالی سنگین هم هرگز او را وسوسه نکرد، حتی امروز که هیچ چیزش شبیه به آن چیزی نیست که یک فوتبالیست معروف و محبوب دارد. اگر نگوییم این یاغی دوست‌داشتنی، محبوب‌ترین و متعصب‌ترین بازیکن دربی‌های پایتخت بوده، بی‌شک یکی از محبوب‌ترین‌های تاریخ فوتبال ما خواهد بود؛ مجتبی محرمی.
هنوز هم آن طرفدار‌های دوآتیشه فوتبال سلطه او بر زمین و اخلاق منحصربه فردش را خوب به خاطر دارند. شاید برای‌تان جالب باشد که بدانید او چقدر کشتی را دوست دارد و از همه ورزش‌ها سررشته دارد. برخلاف فوتبالی‌های امروز که دنیای‌شان تک بعدی است.
او همانقدر که در مورد فوتبال می‌تواند جذاب صحبت کند در مورد کشتی و تکواندو و به قول خودش «بچه‌های ورزشکار جنوب شهر تهران» می‌تواند حرف‌های خواندنی بگوید. حرف‌های محبوب‌ترین هشتِ فوتبال ایران را با میدان می‌خوانید:
*این‌ها گوش‌شان در کشتی شکسته، لای دری نیستند!
-کشتی ایران در سال ۲۰۲۱ همه را به وجد آورد. می‌دانم چقدر کشتی را دوست دارید.
بعد از آن تغییر و تحولاتی که علیرضا دبیر انجام داد و به واسطه اعتمادی که به پژمان درستکار داشت، تیم ملی بهترین نتیجه را گرفت. البته قبلا هم سوم جهان بودیم اما این بار با سه مدال طلای، سه نقره و یک برنز این عنوان را به دست آوردیم. در واقع از نظر امتیازی و مدالی این سومی با سومی قبلی خیلی فرق می‌کرد. در این جهانی ما ۷ مدال گرفتیم.
-دلیل این نتیجه چه بود؟
درستکار هم بالاخره کارش را بلد است، همچنین محمد بنا. دبیر کسانی را آورده که همه کشتی‌گیرند به اصطلاح خود کشتی‌گیران، همه کسانی که امروز دارند کار می‌کنند، گوش شکسته هستند. چون علی دبیر گوش شکسته است نفراتی که دورش هستند همین‌طورند. همین کشتی فرنگی، حمید سوریان نایب رئیس فدراسیون است. حسن رنگرز هم قهرمان جهان بوده.
-البته رنگرز قبلا با فدراسیون همکاری می‌کرد و حالا مدیرکل ورزش و جوانان مازندران شده.
خب او هم قبلا بوده، یعنی کسانی هستند که در کشتی استخوان ترکاندند، گوش‌شان اینجا شکسته و لای دری نیستند!
*این آقا چطور ۲۱ سال در تکواندو مانده و بعد معاون وزیر شده
-شما با علی پروین سال‌ها کار کردید، می‌شود محمد بنا را علی پروین کشتی دانست؟
نه، حوزه‌های‌شان متفاوت است. کشتی و فوتبال با هم فرق دارند. محمد بنا یک مدتی رفت و دوباره برگشت. شما نگاه کنید در این مدت کشتی فرنگی ما چه شرایطی را پیدا کرد. او شب و روز در اردوی تیم ملی است. اصلا کشتی فرنگی با او از این رو به آن رو شد. باید از امثال این‌ها حمایت کنیم و کار را دست‌شان بدهیم. نه تنها در کشتی، در بسکتبال هم همینطور، والیبال هم همینطور هست. رئیس فدراسیون تکواندو هم باید هادی ساعی باشد، آن آقا چطور ۲۱ سال در تکواندو مانده و بعد هم از اینجا رفته معاون وزیر شده؟ باید واقعیت‌ها را گفت. من بایرنی هستم، مستندی در این رابطه پخش می‌شود که من آن را با دقت می‌بینم. همه کسانی که از بالا تا پایین بایرن مونیخ پست دارند، کسانی هستند که در این تیم بازی کردند. حتی خارجی‌هایی که مثل صالح حمیدزیچ هم در این تیم بازی کردند، آنجا پست دارند. خب ۲۱ سال اینجا بودید، بروید یک جوان بیاید، آن هم هادی ساعی که پرعنوان‌ترین ورزشکار ماست و بیشترین مدال المپیک را گرفته. او درد ورزش را می‌داند، چون زجر کشیده، صدمه دیده و اینهمه مدال دارد. متاسفانه ورزش ما اینطوری اداره می‌شود و نتیجه هم نمی‌گیرد.
-بیشتر از همه کشتی‌گیران امروزی، کار کدام‌شان را می‌پسندید؟
همه‌شان را دوست دارم. همین برادران گرایی، حسن یزدانی، کامران قاسمپور، من اصلا همه بچه‌هایی که در جهانی مدال آوردند و نیاوردند را دوست دارم، چون همه‌شان سعی و تلاش زیادی کردند.
*درستکار؟ خب رفیق علی دبیر باشد، تیمش ۷ مدال آورده
-قبل از آنکه تیم به نروژ برود خیلی‌ها از علی دبیر بابت انتخاب پژمان درستکار انتقاد کردند که او تجربه و رزومه ندارد و دبیر صرفا به خاطر رفیق بازی انتخابش کرده.
می‌گفتند انتخاب درستکار زد و بند بوده و، چون با دبیر رفیق است آمده، اما مگر حمید سوریان با علیرضا دبیر رفیق نیست؟ خب رفیق باشد، ۷ مدال طلا دارد. ما باید کار آدم‌ها را ببینیم. الان شما کارنامه پژمان درستکار را ببینید در همین اولین مسابقه‌ای که رفت تیمش سه طلا گرفت، سه نقره و یک برنز. این بد است؟ آن هم برای یک مربی که تازه آمده، او به علم روز کشتی دنیا آگاه است، تلاش می‌کند و باید حمایت شود. آقای بنا هم که دیگر جای خود دارد، اصلا نباید از او تعریف کنم. کارنامه‌اش از او حرف می‌زند. غیر از این‌ها محسن کاوه و غلام محمدی هم رفیق‌های من هستند.
*فوتبالی روی دست محسن کاوه ندیدم، دبیر هم خوب است
-با خیلی‌های‌شان فوتبال هم بازی می‌کنید. فوتبال کدام‌شان بهتر است؟
من فوتبالیست روی دست محسن کاوه ندیدم، هیچ کدام از کشتی‌گیران فوتبال‌شان مثل محسن کاوه نیست. به نظر من شاید اگر فوتبالیست می‌شد حتی از کشتی هم موفق‌تر بود. خود علیرضا دبیر هم خوب بازی می‌کند.
-کدام‌شان پرسپولیسی و کدام استقلالی هستند؟
والا من نمی‌دانم. اصلا در این مورد حرف نمی‌زنیم. بحث ما رفاقت است. محمدرضا طالقانی هم خوب بود. خدمات او را باید در کشتی دید.
*ورزش تهران در قبضه جنوب شهری‌هاست
-اصلا ورزش پایتخت در قبضه جنوب شهری‌هاست.
بله، فوتبال، کشتی، تکواندو و همه این‌ها دست بچه‌های جنوب تهران است. از اسلامشهر و شهر ری و ... پژمان درستکار به نوعی بچه محل من هم بود.
-پس از خیلی سال قبل‌تر او را می‌شناختید؟
بله، خیلی سال پیش. یک بار کشتی داشت، من هم رفتم. آقا رضا، پدرش هم بود، بیشتر با او سلام و علیک داشتم. محله ما هنرپیشه هم زیاد داشت.
-مثلا کی؟
بگذار اسم نبرم. ترجیح می‌دهم همان اسم ورزشی‌ها را بگویم!
جام کافا بهانه‌ای شد تا دوباره برانکو را در قاب تصویر ببینیم؛ سرمربی که فوتبال ایران تا سال‌ها مدیون زحمات اوست.
