برخلاف تصوری که مردم از ورزشگاه آزادی دارند، قرار نیست 100 درصد این ورزشگاه مورد بازسازی قرار بگیرد.
به گزارش میدان، سال ۲۰۰۲ آخرین سالی بود که کشتی ایران توانست میزبان مسابقات جهانی شود و درست مثل سال ۱۹۹۸، این بار هم تیم ملی کشتی آزاد کشورمان در تهران و در سالن ۱۲ هزار نفری آزادی، درحالیکه جای سوزن انداختن در آن نبود، قهرمان جهان شد.
در آن وقت مسابقات کشتی آزاد، فرنگی و زنان در کشور‌های جداگانه به انجام می‌رسید، بنابراین این امکان وجود داشت که کشورمان بتواند از مسابقات قهرمانی کشتی جهان میزبانی کند، اما در سال‌های بعد، فیلای سابق (اتحادیه جهانی کشتی) تصمیم به تجمیع میزبانی مسابقات جهانی در سه بخش آزاد، فرنگی و زنان گرفت و از آن وقت هر کشوری که میزبانی جهانی کشتی را برعهده می‌گرفت باید مسابقات را در سه بخش برگزار می‌کرد.
در ۲۰ سال گذشته هرچند میزبانی عالی در جام‌های جهانی، مسابقات باشگاه‌های جهان و جام بین‌المللی تختی بوده‌ایم، اما کشتی‌دوستان ایرانی از تماشای بالاترین سطح مسابقات کشتی در جهان در خاک کشورمان محروم بوده‌اند.
مردمی که کشتی را ورزش اول کشور می‌دانند و همواره مسابقات مهم داخلی با حضور جمعیت چشمگیری در سالن‌های مختلف کشور برگزار می‌شود. اتحادیه جهانی کشتی که در یک دهه گذشته همواره با ایجاد تغییرات مختلف در قوانین کشتی به دنبال جذاب‌تر کردن این رشته بوده تا تماشاگران بیشتری سمت این رشته بیایند. UWW برای ممانعت از حذف کشتی از بازی‌های المپیک نیاز به تماشاگر و نمایش سالن‌های پر از تماشاگر است، چیزی که در خیلی از استان‌های کشتی‌خیز ایران حتی برای مسابقات لیگ برتر هم اتفاق می‌افتد.
قطعا یکی از دغدغه‌های علیرضا دبیر، گرفتن میزبانی مسابقات مهم است و به نظر می‌رسد او در همین رابطه نیز صحبت‌هایی را با نناد لالوویچ رئیس اتحادیه جهانی کشتی داشته است. باید دید اتحادیه جهانی کشتی راه حلی برای دادن میزبانی به کشورمان با ملاحظات خاص کشتی ایران پیدا خواهد کرد؟ آن هم در شرایطی که کشتی ایران جدای از داشتن تماشاگران فوق‌العاده کشتی دوست، همواره یکی از تیم‌های مدعی جهان بوده که در جهانی اسلو نیز نمایشی عالی در مصاف با حریفان نزدیک خود داشت.
در صورت ادامه عملکرد ضعیف پرسپولیس در ادامه رقابت های لیگ برتر فوتبال ایران گاریدو اولین قربانی این نتایج خواهد بود.
