زهره تربتی‌نژاد در گفت‌وگو با خبرنگار میدان در خصوص آمادگی بازیکنان برای مسابقات جهانی بنگلادش که از فردا دوشنبه به میزبانی بنگلادش آغاز می‌شود، گفت: ورزشکاران ما از فروردین‌ماه تا روز اعزام یعنی ۲۳ آبان، ۹ مرحله اردوی منسجم و فشرده را پشت سر گذاشتند. از همان ابتدا با برنامه‌ریزی جلو رفتیم و بازیکنان در سه بخش بدنی، بدنسازی و تمرینات فنی کار کردند تا از هر نظر آماده باشند.
وی در ادامه به چالش مهمی که تیم ملی با آن روبه‌رو شده اشاره کرد و اظهار داشت: واقعیتی وجود دارد و آن این است که دو مرتبه با تغییر تاریخ مسابقات و تعویق آن مواجه شدیم؛ اتفاقی که فشار زیادی به تیم وارد کرد. در مرداد و شهریور، دو ماه متوالی اردویی نداشتیم اما پس از اعلام تاریخ جدید و اعلام آمادگی بنگلادش برای میزبانی، اردوها از مهرماه دوباره آغاز شد و با شدت بیشتری ادامه پیدا کرد.
سرمربی تیم ملی کبدی بانوان درباره روند انتخاب ملی‌پوشان توضیح داد: بعد از پایان لیگ برتر سال گذشته، ۳۵ بازیکن را دعوت کردیم. در چند مرحله اردو آن‌ها را ارزیابی کردیم و در نهایت ۱۴ بازیکن برتر از استان‌های مختلف کشور به ترکیب نهایی تیم ملی رسیدند.
رقابت با تیم‌های قوی‌تر از آسیا؛ سطح جهانی جدید
تربتی‌نژاد با اشاره به سطح بالای مسابقات امسال گفت: در دومین دوره مسابقات جهانی، ۱۲ تیم از آفریقا، اروپا و آسیا شرکت دارند. این یعنی بهترین تیم‌ها در صحنه حضور دارند. در دور اول جهانی، ۱۶ تیم شرکت کردند اما بسیاری از تیم‌های اروپایی و آمریکایی تازه‌کار بودند و از نظر کیفیت با تیم‌های آسیایی قابل قیاس نبودند اما حالا با چند دوره مسابقات جهانی آقایان، به‌روز شدن برنامه‌ها و سرمایه‌گذاری روی بانوان، سطح بازی‌ها بسیار تغییر کرده و تیم‌های جدید با قدرت بیشتری ظاهر شده‌اند.
وی با تأکید بر توانمندی ورزشکاران ایرانی افزود: ما بانوانی داریم که از نظر جسمانی و استایل واقعاً ایده‌آل برای این رشته هستند. از نظر فنی هم تا شروع مسابقات نمی‌توان پیش‌بینی دقیقی داشت اما اینطور نیست که تنها رقبای ما آسیایی‌ها باشند. امسال تیم‌های قدرتمندی از آفریقا و اروپا حضور دارند و طبیعتاً کار ما سخت‌تر شده. با این حال ما هم طبق برنامه جلو رفتیم و تمرینات بسیار خوبی داشتیم. امیدواریم نتیجه شایسته‌ای کسب کنیم.
وی درباره برنامه مسابقات توضیح داد: هر روز دو بازی داریم؛ یکی ساعت ۳ بعدازظهر و دیگری ساعت ۸ شب. در آسیا رقیب اصلی ما چین تایپه است و باید بسیار هوشمندانه بازی کنیم تا به هند برسیم.
هدف‌گذاری بزرگ، حضور در فینال
سرمربی تیم ملی درباره پیش‌بینی خود از عملکرد تیم گفت: من پیش‌بینی‌ام این است که در فینال حضور خواهیم داشت. دلیلش هم این است که تیم ما ترکیبی از بازیکنان باتجربه، امید و جوانان بسیار انگیزه‌مند است. درست است که سطح مسابقات جهانی از آسیایی‌ها بالاتر است و تعداد تیم‌ها بیشتر اما بازیکنان ما بارها نشان داده‌اند زنان ایرانی چقدر توانمند هستند و هیچ‌چیزی نمی‌تواند مانعشان شود. امیدواریم بدرخشیم.
چالش امکانات و درخواست افزایش بودجه برای بانوان
تربتی‌نژاد در بخش دیگری از گفت‌وگو با اشاره به مشکلات مدیریتی و تجهیزاتی گفت: ما همیشه با چالش امکانات روبه‌رو هستیم البته فدراسیون و وزارت ورزش در حد توان کمک کردند و از آن‌ها تشکر می‌کنم منتها وقتی انتظار مدال و مقام جهانی داریم، باید سرمایه‌گذاری بیشتری انجام شود به‌ویژه در بخش بانوان باید بودجه‌ای هم‌سطح آقایان اختصاص داده شود.
وی ادامه داد: از مسئولان کشور می‌خواهم بودجه بیشتری به ورزش بدهند. همه ما می‌دانیم برای داشتن جامعه سالم و پویا باید برنامه‌ریزی ورزشی دقیق داشت و برنامه‌ریزی بدون هزینه امکان‌پذیر نیست. تیم‌ها برای رسیدن به مدال نیاز دارند بدون دغدغه تمرکز کنند.
چالش‌های شخصی یک سرمربی، از مدرسه تا تیم ملی
تربتی‌نژاد به مشکلات شخصی خود اشاره کرد و گفت: من علاوه بر مربیگری، یک فرد فرهنگی، دبیر تربیت‌بدنی هستم. همیشه به دلیل حضور در اردوها و عدم حضور در مدرسه با چالش روبه‌رو می‌شوم. امسال با دغدغه زیاد در اردوها حاضر شدم.
به اداره آموزش‌وپرورش استان و شهرستان مراجعه کردم و خواستم طوری برنامه‌ریزی کنند که غیبت‌های من برای مدیر مدرسه و دانش‌آموزان مشکل ایجاد نکند. حق با مدیر است، دانش‌آموزان هم حق دارند دبیر تربیت‌بدنی داشته باشند.
وی در پایان افزود: متأسفانه تا آبان‌ماه هنوز مشخص نبود در چه مدرسه‌ای هستم و این موضوع ذهنم را درگیر کرده بود؛ این در در حالی است که باید فکر و مرکزیت من روی تیم ملی باشد. انتظار دارم رؤسای ادارات این موانع را رفع کنند. سرمربی باید ذهنش آزاد باشد و تمرکز کامل روی تیم ملی داشته باشد. با اینکه فرزند شش‌ساله دارم و مسئولیت خانواده هم هست اما چون از ابتدا ورزشکار بودم و علاقه عمیقی به ورزش دارم، نتوانستم از تیم ملی بگذرم. با همه سختی‌ها تلاش کردم بهترین علمکرد ممکن را داشته باشم. این واقعیت که در شهر خود نیز با دغدغه‌های شغلی روبه‌رو هستم، چالشی مضاعف برایم ایجاد کرده است.
