به گزارش میدان، تیم ملی تیراندازی با کمان ایران در رقابت‌های قهرمانی آسیا با کارنامه‌ای ضعیف ظاهر شد. در مسابقاتی که از هفته گذشته در بنگلادش برگزار شد، نمایندگان کشورمان چه در بخش انفرادی و چه تیمی و میکس، یکی پس از دیگری مقابل رقبای آسیایی شکست خوردند.
از ریکرو تا کامپوند، از آقایان تا بانوان، تقریبا هیچ ترکیبی از تیم ملی نتوانست در جمع مدعیان قرار بگیرد. در واقع، کار به جایی رسیده که حتی عبور از تیم‌هایی مانند بنگلادش، بوتان یا ویتنام هم برای ایران به چالش تبدیل شده است؛ کشوری که روزی در سطح آسیا حرف برای گفتن داشت، حالا از رقبا چند گام عقب‌تر ایستاده.
واقعیت‌های تلخ
در ظاهر، فدراسیون تیراندازی با کمان مدام از برنامه‌ریزی دقیق و روند رو به رشد، صحبت می‌کند؛ اما واقعیت زمین تمرین و وضعیت کمانداران چیز دیگری است. ورزشکاران از گرانی تجهیزات و تیرهای وارداتی گلایه دارند، از کمبود اردوهای باکیفیت حرف می‌زنند و از اینکه برای تمرین در شرایط استاندارد باید از جیب خود هزینه کنند.
در مقابل، رئیس فدراسیون در گفت‌وگوهای رسمی بارها تاکید کرده که ،شرایط تیم ملی مطلوب است و اردوها طبق برنامه پیش می‌رود. اما عملکرد در میدان مسابقه نشان می‌دهد فاصله میان گزارش‌های روی کاغذ و واقعیت موجود بسیار زیاد است.
حذف‌های پیاپی؛ از انفرادی تا تیمی
در ریکرو مردان، محمدحسین گلشنی تنها کمانداری بود که تا مرحله یک‌هشتم نهایی پیش رفت و در همان‌جا مقابل نماینده هند شکست خورد. رضا شبانی، محمدطا صفری و صادق اشرفی همگی در مراحل ابتدایی از دور رقابت‌ها کنار رفتند.
در بخش بانوان، ریحانه زارع عملکرد نسبتا بهتری داشت و تا جمع هشت نفر برتر پیش رفت، اما در نهایت از صعود به نیمه‌نهایی بازماند. سایر بانوان از جمله سارا بابایی و مبینا فلاح نیز در مراحل اولیه حذف شدند.
در کامپوند، اوضاع حتی از این هم ناامیدکننده‌تر بود؛ جایی که هیچ‌یک از کمانداران مرد و زن به مرحله مدال نرسیدند. تیم کامپوند مردان هم پس از پیروزی بر فلسطین، در مرحله بعد مقابل قزاقستان شکست خورد و از گردونه مسابقات کنار رفت.
تیم میکس ریکرو و کامپوند نیز نتوانستند به نیمه‌نهایی برسند؛ هر دو در همان مراحل ابتدایی حذف شدند.
ناگفته نماند تیم کامپوند بانوان با کسب مدال برنز، تنها نقطه روشن کاروان تیراندازی با کمان ایران در رقابت‌های قهرمانی آسیا بود؛ اما این موفقیت مقطعی نمی‌تواند تصویر کلی عملکرد ضعیف تیم‌های ملی را پنهان کند.
در حالی‌که جامعه ورزشی از فدراسیون انتظار توضیح دارند، سکوت و پاسخ‌های کلیشه‌ای همچنان ادامه دارد. تماس با مسئولان فدراسیون اغلب با جمله‌ای تکراری روبه‌رو می‌شود:
همه‌چیز خوب است و در مسیر رشدیم!
اما واقعیت میدان مسابقه چیز دیگری می‌گوید. اگر همه‌چیز خوب است، پس چرا نتایج این‌گونه است؟
تیراندازی با کمان ایران در سال‌های اخیر فرصت‌های زیادی را از دست داده است؛ از رشد استعدادهای جوان تا حضور در لیگ‌های بین‌المللی. صرفا حضور دراردوهای تدارکاتی سطح پایین عملکرد فدراسیون را خوب می داند، در حالی‌که کشورهای آسیایی با سرمایه‌گذاری و برنامه‌ریزی مداوم، اردوهای تدارکاتی با کیفیت در حال نزدیک‌شدن به سطح جهانی هستند، ایران همچنان درگیر مشکلات پایه‌ای است.
اگر نگاه فدراسیون از توجیه به سمت تغییر نرود، این شکست‌ها ادامه‌دار خواهد بود. تیرهایی که باید به هدف بخورند، همچنان در بی‌برنامگی و بی‌توجهی به زمین می‌افتند.
