- صفحه اصلی
- فوتبال ایران
- کشتی و وزنهبرداری
- توپ و تور
- رزمی
- ورزش زنان
- سایر ورزشها
- ورزش جهان
- چند رسانه ای
به گزارش میدان، شنبه شب لیست جدید تیم ملی فوتبال ایران اعلام شد؛ فهرستی که بهجای آنکه نشانهای از نوسازی و منطق انتخاب داشته باشد، بیش از هر چیز صدای انتقادات را بلند کرد.
در میان ۲۴ بازیکن دعوتشده، نام دو لژیونر جلب توجه میکند: علیرضا جهانبخش که مدتهاست بدون تیم مانده و محمدمهدی زارع که در لیگ روسیه نیمکتنشین است؛ اما هر دو در لیست نهایی حضور دارند. آن هم در حالی که احتمال میرود باز هم در ترکیب اصلی قرار بگیرند.
این انتخابها با منطق فنی قابل توجیه نیست. تجربه تورنمنت کافا نشان داد که تیم ملی از نظر فنی در وضعیت مطلوبی قرار ندارد، به ویژه در آخرین مرحله این رقابت که با شکست مقابل ازبکستان، ایران عنوان نایب قهرمانی را کسب کرد؛ عنوانی که هیچکس را خوشحال نکرد.
در همین شرایط، صدای منتقدان پیشکسوت هم بلند شده است. ابراهیم قاسمپور از فضای لجبازی در تیم ملی گفت و محمد نصرتی معتقد است تیم ملی با هدایت قلعهنویی نه تکنیک دارد و نه تاکتیک. چنین اظهاراتی از چهرههایی که خود تجربه حضور در بالاترین سطح فوتبال ملی را دارند، نشان میدهد اعتماد به کادر فنی به پایینترین حد ممکن رسیده است.
پیشکسوتان این عرصه معتقدند با وجود نایبقهرمانی، شکل بازی تیم بینظم، کند و بیبرنامه بود؛ نه ساختار دفاعی قابل اتکایی داشتیم و نه انسجامی در خط هافبک. تیم بیشتر با اتکا به توان فردی چند بازیکن نتیجه گرفت و در غیر این صورت نتیجهای حتی ناامید کنندهتر در انتظار تیم ملی بود.
از سوی دیگر، مهدی تارتار روز یکشنبه، پس از اعلام لیست بازیکنان دعوت شده، در صفحه مجازی خود عکسی از بازیکنان تیم گلگهر منتشر کرد و نوشت که تیم گلگهر با وجود صدرنشینی در لیگ، هیچ نمایندهای در تیم ملی ندارد. این درحالی است که این تیم به یک رقیب سرسخت برای تیمهای لیگ برتر محسوب میشود.
وقتی تیمی در اوج آمادگی است، اما حتی یک بازیکنش هم در لیست جایی ندارد، این پرسش جدیتر میشود: ملاک انتخابها چیست؟ عملکرد یا روابط؟ اگر روند فعلی ادامه پیدا کند، تیم ملی درگیر تکرار چرخهای از تصمیمهای غیرشفاف و تعارفهای بیپایان خواهد شد و برخلاف کافا دیگر امیر قلعهنویی نمیتواند هرکسی را جز خد و کادرفنی تیم تقصیرکار بداند. در شرایطی که تیم ملی یکی از امیدهای مردم ایران ایران است جایی برای لجبازی وجود ندارد.
کجای دنیا سراغ دارید که بازیکن بدون باشگاه، همواره به تیم ملی دعوت شود و حتی فیکس بازی کند. چرا یک بازیکن همواره نیمکتنشین باید ملیپوش شود. این اتفاقاتی است که فقط در تیم ملی ایران دیده میشود!