- صفحه اصلی
- فوتبال ایران
- کشتی و وزنهبرداری
- توپ و تور
- رزمی
- ورزش زنان
- سایر ورزشها
- ورزش جهان
- چند رسانه ای
به گزارش میدان، لیگ برتر فوتبال ایران به ایستگاه ششم رسیده و دیگر بهانهای به نام "شروع فصل" برای سرمربیها وجود ندارد. تیمها از حالا دیگر باید رنگ اصلی خود را نشان بدهند و پرسپولیس هم دقیقاً در همین نقطه ایستاده است؛ جایی که سکوت جایز نیست و نگاهها روی نیمکت و مدیریت باشگاه سنگینی میکند.
پرسپولیس در پنج هفته گذشته فقط یک بار، آن هم برابر سپاهان، طعم پیروزی را چشید و باقی بازیهای خود با تساوی به پایان رساند. تیم وحید هاشمیان درست است که هنوز شکست نخورده اما تاکنون هیچگاه در زمین هم برندهی قاطع نبوده. مساویهای متوالی مثل باری سنگین روی دوش سرخپوشان افتاده و صدای اعتراض هواداران را بلند کرده است. صدایی که این روزها نه فقط علیه بازیکنان و کادر فنی بلکه علیه مدیران باشگاه هم شنیده میشود.
در آن سوی میدان، گلگهر سیرجان شروعی پرنوسان داشته است. تیمی که در هفته نخست آلومینیوم را برد و مقابل ملوان هم به برتری دست یافت، برابر فجرسپاسی نتیجه را واگذار کرد و در ۲ بازی دیگر هم به تساوی رضایت داد. آنها میدانند جدال با پرسپولیس فرصتی است برای بازگشت به مسیر درست و جلب توجه دوباره؛ پرسپولیسی که اینروزها رمق همیشگی را ندارد و حالا بیش از هر زمان دیگری میتوان از آن امتیاز گرفت.
در چنین شرایطی بازی هفته ششم برای هر ۲ تیم چیزی فراتر از سه امتیاز ساده است. برای پرسپولیس، این مسابقه میتواند مرز باریکی باشد بین ادامهی روزهای خاکستری و شروعی تازه؛ فرصتی که اگر از دست برود دیگر نمیشود هواداران را به بهانه "فرصت هفتههای اولیه" ساکت کرد و تب تند خشم آنها را سرکوب نمود. در یک جمله، پرسپولیس باید در تهران خودش را نشان بدهد؛ نه برای جدول، برای آرام کردن آتش دامنگیر و شعلهور پشت سکوها.