سهم والیبال از عدالت ورزشی فقط عکس یادگاری بود؟!

به گزارش میدان، مسابقات قهرمانی جهان والیبال جوانان که از ۳۰ مرداد تا ۹ شهریور در چین برگزار شد، برای ایران تاریخی بود. تیم جوانان کشورمان با هدایت غلام‌رضا مومنی‌مقدم و با شکست قدرتمندانه تیم ایتالیا در فینال با نتیجه ۳ بر ۱، توانست برای سومین دوره متوالی قهرمان جهان شود. افتخاری بزرگ که نه تنها در کارنامه والیبال ایران بلکه در تاریخ ورزش کشور جایگاه ویژه‌ای دارد.

اما درست یک ماه پس از این قهرمانی، همچنان خبری از پاداش و تقدیر مالی قهرمانان جوان نیست. در حالی‌که بارها سرمربی تیم و حتی بازیکنان در مصاحبه‌های مختلف تأکید کرده‌اند که (تشکر و عکس یادگاری کافی نیست) و برای حفظ انگیزه نسل آینده، حمایت واقعی و عملگرایانه نیاز است، وزارت ورزش و جوانان هیچ واکنشی جدی به این مطالبه نشان نداده است.

تبعیضی آشکار؟
در این بازه زمانی، مسابقات جهانی کشتی ۲۰۲۵ از ۲۲ تا ۳۰ شهریور در زاگرب کرواسی برگزار شد. تیم ملی کشتی آزاد و فرنگی ایران نیز در این رویداد بزرگ به مقام قهرمانی رسیدند. در حالی که تنها هشت روز پس از پایان رقابت‌ها، در تاریخ ۸ مهرماه، مراسم تقدیر با حضور رئیس‌جمهور، وزیر ورزش، معاونان وزارتخانه و رئیس فدراسیون کشتی برگزار شد و پاداش کشتی‌گیران به‌طور کامل پرداخت شد.

این مقایسه ساده یک پرسش اساسی را پیش می‌کشد:

آیا قهرمانی جهان در والیبال جوانان کم‌ارزش‌تر از قهرمانی در کشتی است؟ یا به‌طور کلی ورزشکاران یک رشته نسبت به رشته دیگر از اولویت بیشتری نزد مسئولان برخوردارند!

در محافل ورزشی گمانه‌زنی‌هایی نیز مطرح شده مبنی بر اینکه اختلاف برخی معاونان وزارت ورزش با فدراسیون والیبال در روند پرداخت پاداش‌ها تأثیر گذاشته است. هرچند این موضوع هنوز رسماً تأیید نشده، اما سکوت و بی‌توجهی مسئولان در قبال اعتراض‌های مکرر بازیکنان و سرمربی، این شائبه را پررنگ‌تر کرده است.

یک ماه انتظار؛ بی‌انگیزگی برای آینده

اکنون که دقیقاً یک ماه از قهرمانی جهانی والیبال جوانان ایران می‌گذرد، هنوز خبری از پاداش قهرمانان نیست. بازیکنانی که برای کشور افتخار آفریدند، حالا خود را فراموش‌شده می‌دانند. این بی‌توجهی نه تنها انگیزه آنان را تحت‌الشعاع قرار می‌دهد، بلکه پیام ناامیدکننده‌ای به نسل بعدی ورزشکاران است. اگر در سخت‌ترین میدان‌های جهانی قهرمان هم شوی، تضمینی برای حمایت و قدردانی وجود ندارد.

قهرمانی جهان، در هر رشته‌ای، جایگاهی فراتر از رقابت‌های قاره‌ای و منطقه‌ای دارد. جوانان والیبال ایران با غیرت و تلاش خود نام کشور را در میان قدرت‌های بزرگ جهان مطرح کردند. اما عدم پرداخت پاداش قهرمانی، آن هم پس از گذشت یک ماه، نشانه‌ای از کم‌توجهی ساختاری به والیبال و به طور کلی بی‌عدالتی در نظام پاداش‌دهی ورزشی کشور است.

تا زمانی که این سکوت ادامه دارد، این قهرمانان جوان به جای لذت از قهرمانی، طعم بی‌توجهی را می‌چشند.

ارزش‌آفرینی در سطح جهانی برای والیبال، به اندازه کشتی در نگاه مسئولان ارزشمند نیست؟