- صفحه اصلی
- فوتبال ایران
- کشتی و وزنهبرداری
- توپ و تور
- رزمی
- ورزش زنان
- سایر ورزشها
- ورزش جهان
- چند رسانه ای
به گزارش میدان، پرسپولیس در شرایطی پا به دیدار هفته پنجم مقابل ملوان بندرانزلی میگذارد که بیشتر از آنکه شبیه یک تیم فوتبال آماده رقابت باشد، به لشکری شکستخورده از زخمیها میماند. رضا شکاری، محمدحسین کنعانیزادگان، اوستون اورونوف، میلاد سرلک، سعید صادقی و محمد عمری؛ شش بازیکن کلیدی که هر کدام غیبتشان به اندازه یک زخم تازه بر پیکر سرخهاست.
پرسش اصلی اما فراتر از مصدومان است؛ پرسپولیس در این فصل واقعاً با چه کسی میجنگد که اینچنین خسته، از نفسافتاده و مصدوم روی زمین میماند؟ در مستطیل سبز که خبری از نبرد بزرگ نیست. نتیجه چهار هفته اخیر نشان میدهد سرخها تنها توانستهاند سپاهان را از میان بردارند و در سه بازی دیگر مقابل فجرسپاسی، فولاد و چادرملو تن به تساوی دادند. دشمن اصلی گویا نه حریفان لیگ، بلکه تمرینات بیرحم، مدیریت سردرگم و سایهی انتظاری است که مثل وزنه روی دوش بازیکنان افتاده است.
علی علیپور تنها روزنه امید خط حمله بوده؛ بازیکنی که در سه هفته اول همه گلها را به تنهایی به نام خودش زد، اما برابر چادرملو حتی او هم خاموش شد. این یعنی پرسپولیس امروز در فاز هجومی، چیزی فراتر از یک اسم ندارد. تیمی که در گذشته به مدعی اول قهرمانی شهره بود، حالا با شش مصدوم کلیدی و یک خط حمله تکنفره به استقبال ملوان میرود.
دیدار روز پنجشنبه نه فقط یک مسابقه ساده، بلکه آزمونی است برای روشن شدن تکلیف پرسپولیس؛ آیا این تیم میتواند از حلقه تساویها بیرون بزند و دوباره خودش را به جمع مدعیان برساند؟ یا باید پذیرفت که پرسپولیس این فصل، پیش از آنکه با حریفان روبهرو شود، از پا در اردوگاه خودش شکست خورده است.