استقلال نسخه ساپینتو؛ کابوس مدافعان، رویای مهاجمان!

به گزارش میدان،  دیدار هفته دوم لیگ برتر فوتبال ایران بین استقلال تهران و ذوب‌آهن اصفهان در ورزشگاه شهدای شهر قدس با تساوی ۳–۳ به پایان رسید. این بازی نمونه‌ای از قدرت هجومی استقلال و ضعف‌های دفاعی آن بود و نکات فنی متعددی برای کارشناسان ارائه داد.

خط حمله استقلال در این دیدار فعال و خطرناک بود. علیرضا کوشکی و رامین رضاییان با نفوذ از جناحین، ارسال‌های دقیق و شوت‌های پرقدرت، دفاع ذوب‌آهن را بارها تحت فشار قرار دادند. همکاری با یاسر آسانی و داکنز نازون باعث شد موقعیت‌های گلزنی متعدد خلق شود و دو گل جبران‌کننده در نیمه دوم به ثمر برسد. سرعت، پاسکاری ترکیبی و حرکات هوشمندانه مهاجمان، نقطه قوت بارز استقلال بود و توان هجومی تیم را به رخ کشید.

با این حال، ضعف‌های دفاعی استقلال بارها نمایان شد. مدافعان میانی و پوشش‌های ایستگاهی ناکافی بودند و باعث شد سه گل دریافت شود. ذوب‌آهن با ضدحملات سریع و استفاده از فضاهای پشت مدافعان استقلال، گل‌های ابتدایی را به ثمر رساند. این گل‌ها نشان داد که خط دفاع استقلال در برابر ارسال‌های بلند و موقعیت‌های تک به تک آسیب‌پذیر است و ضعف هماهنگی در این بخش به وضوح دیده شد.

میانه میدان استقلال با حضور روزبه چشمی و دیدیه اندونگ توانست توپ و ریتم بازی را تا حدی مدیریت کند و حملات تیم را تغذیه کند، اما این کنترل نتوانست جای خالی ضعف دفاعی را پر کند. پوشش جناحین و هماهنگی بین مدافعان کناری و میانی در لحظات حساس ناکافی بود و چندین موقعیت خطرناک به حریف داده شد.

تعویض‌های ساپینتو با ورود یاسر آسانی و داکنز نازون تحرک خط حمله را افزایش داد و استقلال توانست دو گل جبران‌کننده را به ثمر برساند، اما ضعف ذاتی در خط دفاع همچنان باقی ماند و تیم در دقایق پایانی بارها در معرض خطر قرار گرفت.

در جمع‌بندی، استقلال تیمی با خط حمله قدرتمند، پرتحرک و هماهنگ است که موقعیت‌های زیادی خلق می‌کند، اما ضعف دفاعی و به‌خصوص نبود یک مدافع آخر حرفه‌ای باعث شد امتیاز کامل از دست برود. اگر به جای جذب بازیکنان در پست‌های دیگر، تمرکز روی تقویت دفاع و خرید یک مدافع آخر حرفه‌ای می‌شد، این مشکلات به شکل چشمگیری کاهش می‌یافت و تیم مسیر هموارتری برای موفقیت در لیگ و آسیا داشت.