تکواندو موفق در میدان مبارزه، پرحاشیه در کنار «شیهاپ چانگ»

به گزارش میدان، تکواندو ایران مدتهاست روی نوار موفقیت گام بر می‌دارد، از قهرمانی در همه رده‌های سنی در مسابقات قاره‌ای و جهانی تا کسب چهار مدال طلا، نقره و برنز از بزرگترین آوردگاه جهانی یعنی المپیک، همه و همه ثابت می‌کند هادی ساعی توانسته این کشتی به گل نشسته را به ساحل موفقیت برساند. نکته مهم و بارز در این مسیر رو به جلو ترکیب فنی و تجربی بود.

حضور اصغر رحیمی در کنار ساعی برگ برنده فدراسیون بود. هادی ساعی مدیری از جنس تکواندو با کوله باری از مدال‌های جهانی، آسیایی و البته مهم‌تر از آن المپیک در کنار تجربه مدیریتی اصغر رحیمی که اتفاقاً فنی هم بود یک ترکیب ایده ال بود که خیلی هم موفق بود.

تکواندویی که با کسب بیش از ۳۰۰ مدال طلا، نقره و برنز در سه سال گذشته آهسته آهسته قد علم کرد و دوباره جایگاه خود را در جمع برترین‌های دنیا پس گرفت. مدتی است اسیر حاشیه‌های است که اگر به صورت دقیق ریشه یابی شود، به انتخاب‌هایی برمی گردد که ساعی در طول یک سال گذشته داشته است.

نکته اول و مهم، انتخاب مجتبی نظری در رأس هیأت تهران بود. نظری که از مدیران خودرویی است و شاید در جوانی سری هم به سالن‌های تکواندو زده باشد، نتوانست در مدیریت تکواندو تهران موفق عمل کند. 

سریال‌های درگیری‌های فیزیکی و غیر فیزیکی در طول همین یک سال قبل در خانه تکواندو به قسمت «پدر مبینا و پیرهادی» که رسید خیلی بیش از تصور حاشیه ساز شد. شاید بهتر باشد جوادی مدیرکل ورزش و جوانان استان ورود کرده و با مشورت ساعی، تغییری در رأس آن ایجاد کند. هیأت رئیسه تکواندو استان هم که فقط نظاره گر این سو مدیریت است.

دومین نکته هم حضور مهروز ساعی در رأس تیم ملی بانوان است. مهروز در بخش بانوان همه اختیارات لازم را دارد ‌وبه نوعی پاشنه آشیل برادر‌ شده است. ساعی اگر می‌خواهد در فاصله چند ماه به انتخابات به اوضاع سر و سامان دهد باید قید خواهر را در تکواندو بزند. بخصوص آنکه شوهر وی نیز خیلی حاشیه ساز شده است.

مسئله دیگری که ساعی باید فکری به حال آن کند، خود سری‌های نفر سوم المپیک است. نعمت زاده یک برنز از المپیک ۲۰۲۴ پاریس گرفت و از آن پس تا کنون فقط حاشیه ساز بوده و بس! از بحث دکترا گرفته تا خادمی امام رضا، سفر ترکیه، مسائلی که داخل اردو داشته و… این آخری هم که در هیأت تکواندو استان تهران رقم خورد و آوازه اش به وزارت ورزش هم رسید. اگر قرار است دختر با آتیه تکواندو همچنان پر حاشیه ظاهر شود، بهتر آنکه از تیم ملی و تکواندو چند ماهی دور باشد تا لااقل تنبیه شده و با فکر کردن به کارهای دور از شأن، به خود سازی بپردازند. البته باید از پدرش هم استدعا کرد که شما اگر هیچ کاری انجام ندهی بهترین کار را برای حفظ جایگاه او انجام داده‌ای!

موضوع مهم‌تر بازگشت اصغر رحیمی به فدراسیون که از نان شب واجب تر است. هر چند رحیمی همه جا عنوان کرد که به دلیل مشغله کاری در بحث سرپرستی کاروان اعزامی به بازی‌های آسیایی از فدراسیون رفته، ولی کیست که نداند این دو دوست قدیمی و البته با وفا اختلاف نظرهای جزئی با هم داشتند که در صورت رفع شدن، می‌تواند به تداوم موفقیت‌های تکواندو ختم شود. رحیمی با وجود آنکه در تکواندو سابقه طولانی دارد، ولی فردی علمی با شیوه خاص مدیریتی است که با وجود تعامل بالا، هیچگاه اصول خود را کنار نمی‌گذارد.

در پایان باید عنوان کنیم که هادی ساعی که با عذرخواهی از استاد پیرهادی‌منش پهلوانی خود را یک بار دیگر به اثبات رساند باید گفت تکواندو نیاز به تصمیم جدی شما دارد. بخصوص آنکه آبان ماه مسابقات قهرمانی جهان است و با این تصمیم درست و منطقی این رشته را به آرامش برسانید تا همچنان شاهد موفقیت‌های تکواندو باشیم و از آن کیف کنیم. خانواده تکواندو نمی‌خواهد به روزهای تلخ گذشته باز گردد و این تنها به تصمیم شما بستگی دارد و بس!