ماهری‌پور: روی رکوردشکنی هافتور شرط بستم/ وعده‌هایی که به من داده بودند عملی نشد

پیمان ماهری‌پور در گفت‌وگو با میدان، در خصوص شکستن رکورد لیفت جهان توسط هافتور اظهار داشت: با شناختی که نسبت به تمرینات، پشتوانه، امکانات و توانایی‌ هافتور دارم، می‌دانم که او می‌تواند حتی چند کیلوگرم بالاتر از رکورد شخصی خودش نیز لیفت بزند.

وی ادامه داد: تا حدی از توانایی‌های او مطمئن بودم که با یکی از دوستانم روی کسب عنوان قهرمانی او شرط بستم. هافتور از پس رکوردشکنی برمی‌آید و این مسئله کاملا قابل پیش بینی بود. مردم و دولت ایسلند بسیار هوای این ورزشکار را دارند و اسپانسرهای جهانی نیز حمایتش می‌کنند؛ در حدی که حتی هواپیمای شخصی دارد.

برترین لیفتر ایران با اشاره به مصدومیت‌های  یکسال گذشته‌اش عنوان کرد: متاسفانه دیسک کمر دارم و درد آن در این مدت تشدید شده است ولی به کمک حرکت‌های اصلاحی و دکترهای مربوطه توانستم تا حد زیادی رو به بهبودی بروم.

وی افزود: مصدومیت‌های دیگری در این مدت به من اضافه شد؛ از ناحیه مینسیک و فتخ دچار آسیب هستم ولی خب بازم با پیگیری‌های پزشک تا حدی سلامتی‌ام را بازگرداندم. در حال حاضر کاملا درمان شدم و سر تمرینات بازگشتم. همه هزینه‌های درمانم را به طور شخصی پرداخت کردم و حمایت مالی از جانب شخص یا ارگانی نداشتم.

ماهری‌پور درمورد عدم کسب ویزا برای شرکت در مسابقات معتبر جهت شکستن رکورد لیفت جهان گفت: از سال 2018 تا 2023 تلاش کردم تا برای مسابقات لیفت جهانی ویزا انگلستان را کسب کنم اما ریجکت شدم. سه ماه قبل از هر دوره از مسابقات آمریکا برای من دعوت نامه می‌آمد ولی برای کسب ویزا هم تایمی نداشتیم که زمان پیگیری داشته باشم. متاسفانه فدراسیون یکبار هم پیگیری نکرد تا قبل از مصومدیت‌هایم بتوانم پنج دوره از مسابقات مهم را از دست ندهم.

وی تاکید کرد: به خاطر دور بودن از حاشیه‌ها و شرایط خاصی که کشور ما دارد،آوردن یک مربی سطح بالای  خارجی برایم سخت است ولی به احتمال زیاد تا ماه‌های آینده، یک مربی خارجی را به ایران می‌آورم تا تمریناتم را زیر نظر بگیرد. تا امروز به صورت انفرادی کار کردم و ولی تغذیه‌ام را زیر نظر متخصص پیش بردم.

قوی‌ترین مرد ایران و جهان در آخر خاطرنشان کرد: اگر مثل تمام ورزشکاران تیم ملی ایران از بودجه بیت المال استفاده می‌کردم و وزنه‌ای میزدم که از پس آن برنمی‌آمدم، شرمنده مردم بودم ولی خب خدارا شکر از این مسئله فارقم؛ تمام هزینه‌هایم را به طور شخصی تامین کردم و هیچ پشتوانه‌ای نداشتم. در تمام این سال‌ها حتی زمین تمرین شخصی نداشتم و از قول و وعده‌های شهرداری که برای چنین فضایی به من داده بودند، خبری نیست و عملی نشد. 

وی ادامه داد: حجم بالای تمرینات سنگین من در یک باشگاه عمومی برای بقیه ورزشکاران آزار دهنده است ولی واقعا یه جز این مردم، کسی را ندارم که حمایتم کند. برای کسب ویزا و اختصاص زمین تمرینی اعنتقادی به مسئولین و حمایت آن‌ها ندارم و تولکم به خداست.