موتورسواری و اتومبیلرانی نیاز به مدیر متخصص از جنس این رشته دارد

به گزارش میدان، بعضی نام‌ها نه فقط در تاریخ یک ورزش، بلکه در حافظه‌ی جمعی یک نسل حک می‌شوند؛ رضا پازند از همان نام‌هاست، نه به‌دلیل عناوین و قهرمانی‌ها، بلکه به‌خاطر مسیر آرام و شرافتمندانه‌ای که طی کرد. او رقابت را از کلاس‌های استاندارد آغاز کرد، طعم پیروزی و شکست را چشید و بی‌آن‌ که راهی را دور بزند، خود را به کلاس آزاد رساند. مسیر را پله‌پله بالا آمد، بدون حاشیه، بدون حمایت‌های بیرونی و در دل همان دشواری‌های معمول و گاه نابرابر، قهرمان شد. در دورانی که مرز میان نمایش و رقابت در حال فروریختن بود، پازند توانست شأن خودش را حفظ کند و نامش را نزد اهل‌فن، با احترام ماندگار سازد. تصاویر او، یادآور زمانی‌ست که رقابت هنوز معنا داشت، احترام پیشکسوت حفظ میشد و پیست، میدان شرافت بود نه ابزار دیده شدن. اگر قرار باشد روزی این ورزش از مرزهای فراموشی عبور کند و دوباره به جان علاقمندان گره بخورد، شاید همین حافظه‌های زنده، همین نام‌ها و تصویرها، نخستین گام آن بازگشت باشند. شاید امروز، بیش از هر زمان دیگر، به بازخوانی چهره‌هایی چون او نیاز داریم؛ نه برای زیستن در گذشته، بلکه برای بازتعریف مسیر آینده. زیرا گاهی تنها راه رفتن به جلو، مرور خردمندانه گذشته است و پازند، بخشی از آن گذشته طلائی است که هنوز زنده است، هنوز معنا دارد، و شاید قرار است نقشی نجات دهنده در فردا داشته باشد.