- صفحه اصلی
- فوتبال ایران
- کشتی و وزنهبرداری
- توپ و تور
- رزمی
- ورزش زنان
- سایر ورزشها
- ورزش جهان
- چند رسانه ای
به گزارش میدان، مجمع سالیانه فدراسیون ژیمناستیک کشور قرار بود در ۲۵ تیرماه برگزار شود اما این برنامه، بدون اعلام دلیل مشخصی، توسط وزارت ورزش به تعویق افتاد. تصمیمی غیرمنتظره که نهتنها نظم فدراسیون را بر هم زد، بلکه بار دیگر نشان داد ژیمناستیک با وجود رشد چشمگیرو موفقیتهای پیاپی همچنان در اولویتهای اصلی وزارت ورزش قرار ندارد.
متأسفانه این اولینبار نیست که فدراسیون ژیمناستیک با بیتوجهی و تأخیر در تصمیمگیریهای کلان مواجه میشود. نادیدهگرفتن این فدراسیون، آن هم در شرایطی که طی سالهای اخیر پیشرفتهای قابلتوجهی در آن رقم خورده، بهویژه در حوزه بانوان، جای پرسش دارد.
بانوان ژیمناستیککار کشور پس از نزدیک به پنج دهه، توانستند در رویدادهای بینالمللی به موفقیتهای تاریخی دست یابند؛ موفقیتهایی که حاصل سالها تلاش، تمرین و پیگیری بوده و شایسته حمایت و توجه حداکثری است. همچنین در آخرین رویداد قهرمانی آسیا، تیم ژیمناستیک ایران بهترین نتیجه تاریخ خود را به ثبت رساند. این مسیرهای موفق، هر کدام در جایگاه خود، شایسته تحسین هستند اما متأسفانه هیچکدام نتوانستند نگاه حمایتی جدی را از سوی وزارت ورزش جلب کنند.
این بیتوجهیها، در کنار اخلال در برنامهریزیهای اجرایی فدراسیون، بیش از آنکه به کمبود منابع یا مشکلات ساختاری مرتبط باشد، به نوعی بیمهری و حتی لجبازی شباهت دارد. سنگاندازی در مسیر فدراسیونی که در حال توسعه و جهش است، نهتنها به بدنهی ورزش کشور آسیب میزند، بلکه انگیزهها را به شدت تهدید میکند.
در نهایت، پرسش اصلی اینجاست که چرا با وجود موفقیتهای ثبتشده، فدراسیون ژیمناستیک اینچنین مورد کمتوجهی قرار میگیرد؟ اگر موفقیت، انگیزه و برنامهریزی قرار نیست مورد حمایت واقع شود، پس معیار تصمیمگیریهای کلان در ورزش کشور چیست؟