سکوتی که باید شکسته شود؛ انتظار مردم از پرسپولیس و استقلال در روزهای دشوار جنگ

به گزارش میدان، در روزهایی که کشور درگیر جنگ تحمیلی و تجاوز نظامی رژیم صهیونیستی شده، فضای عمومی در سوگ، خشم و البته همبستگی فرو رفته است. در چنین شرایطی، دغدغه‌های روزمره، از جمله فوتبال، رنگ باخته و جای خود را به درد مشترک و حس مسئولیت ملی داده است.

در چنین وضعیتی اما چراغ امید نباید خاموش بماند. باشگاه‌های بزرگ و پرهواداری مانند استقلال و پرسپولیس، صرفاً تیم‌های فوتبال نیستند. این ۲ باشگاه سرمایه‌های اجتماعی‌اند که قلب میلیون‌ها ایرانی با آنها می‌تپد. امروز، مردم از این باشگاه‌ها انتظار دارند نه‌فقط در زمین مسابقه، بلکه در میدان همدلی، عزت و پشتیبانی هم حاضر باشند.

رسانه‌های رسمی این ۲ باشگاه، از جمله کانال‌های تلگرامی‌شان، در روزهای گذشته سکوت کرده‌اند. آخرین مطالب‌شان مربوط به چهار یا پنج روز پیش است. سکوتی سنگین که در چنین بزنگاهی می‌تواند به معنای دوری یا بی‌تفاوتی تعبیر شود. حال‌آنکه این رسانه‌ها باید بستری برای بیان همدردی، تسلیت، و تقویت روحیه ملی باشند.

در کنار پیام رسمی باشگاه، صدای بازیکنان نیز می‌تواند نقشی مهم ایفا کند. فوتبالیست‌هایی که هزاران جوان به آنها نگاه می‌کنند، با یک مصاحبه ساده و صمیمی می‌توانند بارقه‌ای از همبستگی و آرامش باشند. مردم امروز تشنه‌ی شنیدن صدای کسانی هستند که در شادی با آن‌ها بوده‌اند و حالا باید در غم نیز کنارشـان بایستند.

این روزها فوتبال دیگر صرفاً رقابت در زمین نیست. تبدیل شده به بستری برای ارزش‌هایی والاتر. انسانیت، وحدت و مقاومت. باشگاه‌های مردمی حالا در آزمونی بزرگ قرار دارند؛ آزمونی برای اثبات اینکه معنای "مردمی‌بودن" فقط به پرچم و شعار ختم نمی‌شود، بلکه در لحظه‌هایی چون امروز تعریف می‌شود. همراهی، ایستادگی و امید.