ورزشگاه آزادی؛ نماد فرسودگی فوتبال ایران/ اعتباری که خدشه‌دار شد!

به گزارش میدان، به نظر می‌رسد که ورزشگاه دائما در حال تعمیر آزادی تا مدتی از دسترس دور خواهد بود و سرخابی‌ها باید به استادیوم دیگری کوچ کنند. با توجه به این که آزادی پرگنجایش‌ترین ورزشگاه ایران و از امکانات خوبی برای برگزاری بازی‌های داخلی و بین‌المللی برخوردار است، از دسترس خارج شدن‌های پیاپی‌اش به معضلی همیشگی برای فوتبال ایران بدل شده است.

استادیوم آزادی که زمانی آبروی ایران را در سطح بین‌المللی می‌خرید و از آن به عنوان جهنم یاد می‌شد، اکنون به محلی فرسوده بدل شده که مدام در دست تعمیر است. مشکلاتی چون نشتی آب و خرابی سکوهای ضلع شمالی و جنوبی به نمادی از کهولت و افول فوتبال ایران بدل شده و اگر برای استادیوم بااصالت ایران کاری انجام نشود، فرصت‌هایی از دست خواهند رفت که دیگر تکرار نمی‌شود.

یکی از دلایل به تاخیر افتادن چندماهه بازسازی این استادیوم، اصرار سرخابی‌ها روی بازی کردن در آزادی بود که به پیمانکاران اجازه بازسازی کامل را نداد. با فشار هواداران، بازیکنان تیم‌های استقلال و پرسپولیس و دخالت مستقیم احمد دنیامالی، وزیر ورزش و جوانان ورزشگاهی که قرار بود، چند بازی مهم را میزبانی کند، تبدیل به میزبان همیشگلی تیم‌های پایتخت‌نشین شد.

در حالی سرخابی‌ها حاضر به بازی در ورزشگاه‌های تختی و شهر قدس نیستند که بودجه و زمان زیادی صرف بازسازی و ارتقا امکانات آن‌ها شده است.

تیم‌های ملی ایران کره شمالی، امشب به مصاف یکدیگر می‌روند و منتقدان به تماشا نشسته‌اند تا ببینند، دوباره این ورزشگاه مشکل ساز می‌شود یا خیر؟ این بازی در حالی در این استادیوم برگزار می‌شود که به گفته کارشناسان پتانسیل صددرصدی برای میزبانی را ندارد و این همه پافشاری روی برگزاری این نبرد در آزادی عجیب است!

در حالی فوتبالی‌ها متفق‌القول شده‌اند که آزادی میزبان این مصاف باشد که ورزشگاهی چون نقش جهان اصفهان علاوه بر این که ظرفیت و امکانات خوبی برای برگزاری بازی‌های ملی دارد بلکه می‌تواند با سکوهای سالم، میزبان بهتری از تهران باشد. نباید شکوه چندین و چند ساله فوتبالمان را با نابخردی و پایمان را در یک کفش کردن از بین ببریم.

چه بازی در تهران برگزار شود، چه در اصفهان و چه در کرمان پای آبروی ملی ما وسط است و این عجیب است که با ورشگاهی که نیمی از آن سکو ندارد به جام جهانی می‌رویم. وقتی که آقایان فوتبالی نمی‌توانند که استادیومی مناسب و زمین تمرینی در خور برای ملی‌پوشان و سرخابی‌ها فراهم کنند، چطور می‌توان توقع داشت، فوتبال باشگاهیمان یک شبه حرفه‌ای شود؟!