- صفحه اصلی
- فوتبال ایران
- کشتی و وزنهبرداری
- توپ و تور
- رزمی
- ورزش زنان
- سایر ورزشها
- ورزش جهان
- چند رسانه ای
به گزارش میدان، تنها چند هفته تا برگزاری دیدار ایران و کرهشمالی در چارچوب رقابتهای مقدماتی جام جهانی 2026 باقی مانده اما محل برگزاری این مسابقه همچنان در ابهام قرار دارد. تصمیمگیریهای متناقض و پیاپی فدراسیون فوتبال بیش از هرچیز نشاندهنده عدم برنامهریزی دقیق و قطعی است.
ابتدا ورزشگاه امام رضا(ع) مشهد به طور قطعی برای این دیدار در نظر گرفته شده بود اما طبق بیانیهای که امروز صبح فدراسیون فوتبال منتشر کرد، مکان بازی به تهران منتقل شد. استادیوم مشهد با وجود امکانات مدرن بهدلیل ایرادات ساختاری و محدودیتهای مربوط به میزبانی بینالمللی، از جمله عدم تطابق برخی زیرساختها با استانداردهای AFC عملا از لیست گزینههای نهایی خارج شد. با این حساب تهران میزبان کرهایها خواهد بود اما نه در آزادی! طبق پروتکلهای فیفا میزبانی باید در شهرها و ورزشگاههای مختلف یک کشور بچرخد و همه بازیها فقط در یک استادیوم خاص برگزار نشود. از همین رو، با اینکه هنوز تاییدیه رسمی ابلاغ نشده اما برخی شنیدهها از احتمال برگزاری این مسابقه در ورزشگاه شهر قدس حکایت دارد.
همه این سردرگمیها در شرایطی رخ میدهد که فدراسیون فوتبال هنوز توضیح شفافی درباره معیارهای انتخاب محل بازی ارائه نکرده و وضعیت بلاتکلیف میزبانی، هم برنامهریزی فنی تیم ملی را مختل کرده و چالشهایی برای حضور تیم میهمان نیز ایجاد کرده است. درواقع فدراسیون با از این شاخه به آن شاخه پریدن، فقط دارد دور خودش میچرخد!
سوال اینجاست که با وجود مشکلات میزبانی در مشهد، چرا سرمربی تیم و اعضای هیات مدیره فدراسیون فوتبال بر برگزاری بازی در این شهر اصرار مکرر داشتند؟ ایرادات زیرساختی و محدودیتهای پرواز برای تیم میهمان از ابتدا وجود داشت و مشخصا در چنین زمان اندکی این مشکلات قابل حل نبودند. طی این چند روز شاهد جلسات هماهنگی برای دیدار 2 تیم بودیم و همه جا گفته شده بود که همه چیز تحت کنترل است و هماهنگیهای لازم انجام شده؛ اما حالا به یکباره تصمیم گرفته میشود که تیم ملی در تهران میزبانی کند.
در حالی که انتظار میرفت پس از انتقادات گسترده به میزبانیهای گذشته، ساختار تصمیمگیری در فدراسیون فوتبال منسجمتر شود، حالا بار دیگر با روندی مواجه هستیم که فقط وجهه حرفهای فوتبال ایران را خراب میکند.
مشهد یا تهران چندان تفاوتی هم ندارد. همیشه اتفاقاتی رخ میدهد که نام ایران بر سر زبانها بیوفتد. از بازی مقابل امارات در آزادی و وقفه 30 دقیقهای با پروژکتورهای خاموش گرفته تا حواشی آخرین میزبانی تیم ملی در ایران! اینبار اما انگار آبروریزی فوتبال ایران نه حین بازی و صرفا در مستطیل سبز، بلکه چندین هفته زودتر از آن استارت خورده است. برگزاری ساده یک بازی ملی حساس که فدراسیون فوتبال برای برگزاری آن نیز عاجز است.