رفتار غیرورزشی با توجیه مصلحت/ ادامه سریال کارما؛ این قسمت، تیم ملی فوتسال زنان!

به گزارش میدان، این روزها صحبت از زنان فوتسالیست ایرانی، قهرمانان دو دوره پی‌درپی آسیا، در محافل ورزشی داغ است. دخترانی که با پشتکار و تلاش به موفقیت‌های چشمگیری دست یافته‌اند، اما در مسابقات امسال در چین، تحت فشار تصمیمات استراتژیک و شاید غیرورزشی قرار گرفتند و دست آخر چوب همین سیاست غلط را خوردند. 

تیم ملی فوتسال زنان ایران در رقابت‌های گروهی با هنگ کنگ، فیلیپین و ویتنام هم‌گروه شد؛ حریفانی که حداقل روی کاغذ سخت به نظر نمی‌رسیدند. شاگردان سلیمانی توانستند دو بازی ابتدایی خود را با پیروزی پشت سر بگذارند. با این حال، وقتی که نوبت به بازی با ویتنام رسید، سوالات بسیاری در مورد نیت نهایی تیم مطرح شد. آیا این بازی برای تیم ملی ایران، صرفاً یک بازی تشریفاتی بود؟ آیا تلاش برای اجتناب از رویارویی با رقبای دشوارتر به قیمت یک بازی ناجوانمردانه و توقف مصلحتی تمام خواهد شد؟

عملکرد بازیکنان در بازی با ویتنام بوی تساوی مصلحتی را می‌داد. به نظر می‌رسید ملی‌پوشان ایران با هدف جلوگیری از تقابل با تیم پرقدرت ژاپن، به چنین استراتژی‌ای روی آورده‌اند. اتفاقی که یادآور اقدام مشابه ملی‌پوشان ساحلی در جام جهانی سیشل که برای اجتناب از رویارویی با برزیل به پرتغال باختند، اما در مرحله بعدی از دور مسابقات حذف شدند.

ملی‌پوشان فوتسال زنان ایران در قهرمانی آسیا در مرحله نیمه‌نهایی مقابل ژاپن حذف شدند و از رفتن به فینال بازماندند. اما در دیدار رده‌بندی با شکست چین، موفق به کسب رتبه سوم این مسابقات شدند و جواز حضور در جام جهانی فوتسال فیلیپین  را به‌دست آوردند.

این نگرش، هرچند به ظاهر عاقلانه به نظر می‌رسد، اما باعث شد بازیکنان ما به فینال نرسند و آرزوها و اهداف بلندمدت خود را زیر سوال ببرند. در ورزش، اصول اخلاقی باید همواره در راس تصمیمات قرار داشته باشد و این قبیل رفتارها نه‌تنها به اعتبار ملی‌پوشان آسیب می‌زند، بلکه تصویر ورزش ایران را نیز خدشه‌دار می‌کند.