میهمانی شبانه، تمرین صبحگاهی؛ دستگیری بازیکنان تیم مدعی قهرمانی در بایگانی فراموشی

به گزارش میدان؛ در روزهایی که فوتبال ایران از کمبود امکانات، بی‌پولی و بی‌برنامگی رنج می‌برد، برخی تیم‌های مدعی قهرمانی آن‌قدر درگیر حواشی لوکس هستند که انگار هیچ مشکلی جز انتخاب رنگ لباس مهمانی شب ندارند! 

ماجرا از این قرار است که چند شب پیش، یکی از بازیکنان خارجی یک تیم پرستاره لیگ برتر، مراسمی دوستانه و خانوادگی به مناسبت سالگرد ازدواجش برگزار کرد؛ مراسمی که ظاهراً بیش از آن‌که بوی عشق بدهد، بوی دردسر می‌داد!

در این میهمانی نیمه‌خصوصی، حضور چند بازیکن مطرح این تیم و کسانی که معمولاً نام‌شان با عنوان ستاره ملی‌پوش در رسانه‌ها تکرار می‌شود کار را از میهمانی به ماجرا کشاند. پایان شب برای این بازیکنان نه با خداحافظی، بلکه با برخورد قانونی و انتقال به محل‌هایی متفاوت از محل تمرین همراه شد. البته، طبق روال آشنای فوتبال ما، همه‌چیز خیلی زود مدیریت شد. ساعاتی بعد، با کمک وثیقه و احتمالا چند تماس بالا به پایین، بازیکنان با چهره‌هایی خسته اما آزاد به خانه بازگشتند.

اما شاهکار ماجرا زمانی رخ داد که فردای آن شب، صفحه رسمی باشگاه با انتشار تصاویری از تمرین بازیکنان، سعی کرد به مخاطبان بگوید: «نه خبری نبود و همه‌چیز امن و امان است» در میان قاب‌های تنظیم‌شده، چهره‌ کسانی دیده می‌شد که شب قبلش را در جایی غیر از خانه یا هتل تیمی گذرانده بودند. این تلاش برای القای آرامش، بیش از آن‌که باعث اطمینان باشد، طعنه‌آمیز به نظر می‌رسید؛ آن هم در شرایطی که بسیاری از هواداران در فضای مجازی از صحت ماجرا مطمئن بودند و فقط دنبال تأیید رسمی می‌گشتند.

نکته مهم اینجاست که در تمام این اتفاقات، بازیکن خارجی میهمانی هیچ‌گونه برخوردی ندید و همچنان با لبخند در تمرینات حضور دارد. شاید به این دلیل ساده که او تابع قوانین کشور میزبان نیست و یا شاید فقط بلد است حاشیه‌اش را مدیریت کند.

در این میان، فدراسیون فوتبال و کمیته اخلاق، با سکوت معنادار خود، بار دیگر نشان دادند که در برابر ستاره‌ها، اراده‌ای برای شفافیت و عدالت ندارند. هنوز مشخص نیست که آیا قرار است این ماجرا هم، مانند صدها مورد مشابه، در بایگانی فراموشی فوتبال ایران گم شود؟ یا این‌بار شاهد تصمیمی متفاوت و برخوردی جدی خواهیم بود؟ این سؤال، حالا به آزمونی برای صداقت مدیران فوتبالی تبدیل شده است.

فوتبال ایران، به جای آن‌که حاشیه‌زدایی را در دستور کار قرار دهد، سال‌هاست که به تمرینِ مدیریت حاشیه خو گرفته؛ انگار حذف حاشیه نه مطلوب است، نه ممکن. و تا زمانی که این رویکرد ادامه داشته باشد، نه تنها اخلاق در فوتبال جایگاهی نخواهد داشت، بلکه باید در انتظار حواشی بزرگ‌تر و رسوایی‌های بدتر از این نیز باشیم؛ چرا که وقتی برخوردی وجود ندارد، حاشیه نه تهدید، بلکه یک امتیاز است.