حدادی‌فر: فوتبال ما نیازمند جراحی عمیق است/ باید از مسکن‌های موضعی دوری کنیم!

قاسم حدادی‌فر بازیکن اسبق تیم ملی فوتبال ایران در گفت‌وگو با میدان در مورد انتخاب چمنیان به‌عنوان سرمربی تیم نوجوانان اظهار داشت: باید صادقانه بگویم که شخصاً علاقه زیادی به او دارم. چمنیان استاد من بوده‌ و از لحاظ فنی نیز او را بسیار توانمند می‌دانم. بنابراین، قضاوت درباره عملکرد او برای من دشوار است چراکه هم دانش فنی او را قبول دارم و هم به شخصیتش ارادت دارم. البته به مسائل فنی محدود نمی‌شود؛ برای تحلیل دقیق‌تر باید به جزئیاتی فراتر از حوزه فنی پرداخت که من در حال حاضر اطلاعات دقیقی از آن‌ها ندارم و به همین دلیل نمی‌خواهم داوری ناعادلانه‌ای داشته باشم.

او در ادامه افزود: در مجموع واقعیت تلخی را باید بپذیریم. تیم نوجوانان ما عملکرد خوبی نداشت و به سادگی از دور مسابقات کنار رفت. امیدوارم برنامه‌ریزی اتفاق بیفتد برای نسل‌های بعدی و امکانات خوبی در اختیارشان قرار بگیرد تا کارهای بزرگ‌تری انجام دهند.

حدادی‌فر در خصوص علت زنجیره شکست‌های تیم‌های پایه گفت: متأسفانه ما اغلب با راه‌حل‌های موقتی و مسکن‌گونه تلاش می‌کنیم مشکلات را حل کنیم در حالی که فوتبال ما نیازمند یک جراحی عمیق و بنیادی است. ما نه در رده‌های پایه، نه در رده بزرگسالان، هیچ‌گاه در سطح جهانی موفقیت چشم‌گیری نداشته‌ایم. باید بپذیریم که مسیر نادرستی را طی کرده‌ایم. ممکن است یکی دو سال هم هیچ نتیجه‌ای به‌دست نیاوریم اما اگر از اساس و به‌صورت اصولی کار کنیم، آینده بهتری خواهیم داشت.

او همچنین ادامه داد: در مدارس ما کشف استعداد به ‌شکل منسجم و برنامه‌ریزی‌شده انجام نمی‌شود. اردوهای تدارکاتی کافی برگزار نمی‌گردد و بازیکنان نوجوان ما فرصت رویارویی با محک‌های بین‌المللی مناسب را ندارند. حتی در بحث امکانات نیز دچار عقب‌ماندگی هستیم. مثلاً هنوز هم شاهدیم که برخی از بازیکنان ما مجبورند در طول یک سال فقط روی زمین‌های چمن مصنوعی تمرین کنند. این در حالی است که شرایط مسابقات کاملاً متفاوت است و این‌گونه کمبودها در نهایت به کیفیت بازی لطمه می‌زند. اگر زیرساخت‌های فوتبال اصلاح نشوند، ما اساساً توانایی برنامه‌ریزی اصولی را از دست خواهیم داد و به مرور وضعیت فوتبالی ما بدتر می‌شود. در حال حاضر نیز در سطح باشگاهی، در لیگ قهرمانان آسیا هیچ شانسی نداریم و در سطح ملی، صرفاً با تکیه بر استعدادهای فردی گاه به جام جهانی صعود می‌کنیم و تیم‌های پایه‌مان به‌راحتی از رقابت‌ها کنار می‌روند.