- صفحه اصلی
- فوتبال ایران
- کشتی و وزنهبرداری
- توپ و تور
- رزمی
- ورزش زنان
- سایر ورزشها
- ورزش جهان
- چند رسانه ای
الهه پورعبدیان، سرمربی تیم کانوپولوی تهران در گفتوگویی اختصاصی با خبرنگار میدان درباره قهرمانی اخیر تیمش در رقابتهای کشوری کانوپولو اظهار داشت: قهرمانی قبلی در سال ۱۴۰۰ برگزار شد که در آن سال نیز تهران قهرمان شد و حالا بعد از چهار سال، موفق شدیم دوباره این قهرمانی را تکرار کنیم. قهرمان شدن خودش یک مسئله است، اما حفظ قهرمانی مهمترین مسئله است.
وی در ادامه افزود: ما اول از همه این موفقیت را حاصل مسئول هیاتمان در تهران میدانیم. خدادادی و رئیس هیات، عبدالملکی، بابت تمام حمایتهایشان، تمرینهای مرتب، برنامهریزیهای دقیق و امکاناتی که در اختیار ما گذاشتند نقش بسیار مهمی داشتند. بهنظرم هیچ هیاتی مثل ما منظم و برنامهریزیشده تمرین نمیکند و نتیجهاش را هم اکنون میبینیم.
پورعبدیان با تأکید بر اهمیت انگیزه بازیکنان بیان کرد: انگیزه بچهها مهمترین عامل موفقیت بود. این مسابقات انتخابی برای بازیهای جهانی بود و فدراسیون قصد دارد نفراتی را به تیمی که مقام چهارم جهان را بهدست آورده، اضافه کند. همین موضوع انگیزه مضاعفی برای بچهها ایجاد کرد چون دوست داشتند دیده شوند. تیم ما جوان بود و اکثر اعضای تیم را جوانان تشکیل میدادند، که خوشبختانه با انگیزه بالا موفق به کسب مدال طلا شدیم.
سرمربی تیم تهران در پاسخ به این پرسش که برنامه آینده تیم چیست، گفت: از آنجایی که این مسابقات انتخابی برای بازیهای جهانی بود، اکنون منتظریم ببینیم برنامهریزی فدراسیون به چه صورت خواهد بود. باید ببینیم اردوها از چه زمانی آغاز میشود. ممکن است مانند سال گذشته، این کار در قالب همان باشگاهی که سهمیه را گرفته، انجام شود یا شکل دیگری داشته باشد. تا زمانی که برنامه فدراسیون مشخص شود، تمرینات بچهها را منظم ادامه میدهیم تا اگر وارد اردو شدند، آماده باشند.
وی درباره سطح آمادگی تیم خاطرنشان کرد: بچهها آمادگی لازم را دارند. ما پنج ماه پیش در مسابقات جهانی شرکت کردیم و موفق شدیم سهمیه وردگیم را بگیریم. این بازیها برای رشتهای مثل ما که هنوز المپیکی نیست، حکم المپیک را دارد. در آن مسابقات، از میان 7 تیم اصلی بههمراه تیم میزبان چین، ما که با رنکینگ هفدهم جهانی رفته بودیم، موفق شدیم مقام چهارم را بهدست بیاوریم. متأسفانه در گل طلایی مقام سوم را از دست دادیم و این تنها به خاطر بیتجربگی بچهها در میدان جهانی بود، چون اولین حضورشان بود. ولی امیدواریم با همین انگیزه و با همان کادر حرفهای بتوانیم این بار مدال جهانی را کسب کنیم.
پورعبدیان افزود: حدود ۳ ماه و ۲۳ روز تا مسابقات وردگیم باقی مانده و تا آن زمان قطعا یک تورنمنت برونمرزی هم شرکت خواهیم کرد تا مقابل رقبا آمادگی بهتری داشته باشیم.
وی بزرگترین چالش تیم را کمبود قایقهای بهروز عنوان کرد و گفت: بزرگترین چالش ما، قایقهایی است که تیمهای دیگر دارند و ما نداریم. البته سال گذشته توانستیم از فدراسیون کمک بگیریم و قایقهای مناسبی تهیه کنیم. امیدواریم امسال هم از همان ابتدا با همان قایقها تمرین کنیم، چون تأثیر زیادی بر عملکرد تیم دارد. علاوه بر آن، اگر بتوانیم بهجای یک تورنمنت، دو یا سه تورنمنت برونمرزی برگزار کنیم، شناخت بیشتری از رقبا بهدست میآوریم. در مسابقات قبلی قهرمانی جهان، ما برخی از رقبا را اصلاً نمیشناختیم چون بازی رسمی نداشتند. این شناخت میتواند ما را بسیار به مدال نزدیکتر کند چون هم انگیزهاش را داریم و هم پتانسیلش را.
سرمربی تیم تهران درباره سطح مسابقات کشوری امسال نسبت به سالهای گذشته اظهار داشت: سطح قهرمانی کشور خوب بود، اما نسبت به سال ۱۴۰۰ تعداد تیمها کمتر شده بود. در آن سال ۱۴ تیم شرکت کرده بودند ولی امسال برخی هیاتها فعالیتشان کم شده بود. با این حال حضور تیمهایی مانند قزوین و فارس با بازیکنان جوانی که در رده سنی بزرگسال بازی میکردند، نشانهای از آینده روشن برای کانوپولوست. برای ما که از نسلهای قدیمیتر این رشته هستیم، دیدن این پایهسازیها واقعاً دلگرمکننده است.