بی‌کفایتی طبقاتی در بدنسازی ادامه دارد؛ آقای مهندس از هیات‌های استانی چه خبر؟

به گزارش میدان، از اواسط دی ماه که دوره تصدی عبدالمهدی نصیرزاده، بر ریاست فدراسیون بدنسازی به اتمام رسید، روزهای بدی برای این رشته آغاز شد. جلال نادمی، سرپرست فدراسیون پس از آنکه به میز ریاست دست پیدا کرد، تغییر در ریاست هیات‌ها را آغاز کرده است؛ البته باید به این نکته هم اشاره کرد که انتخابات هیات‌هایی همچون تهران که در دوره سرپرستی هستند نیز برگزار نمی‌شود. اواخر سال گذشته که ابوالفضل قناعتی، آخرین رئیس هیات تهران به دلایل نامعلوم از این جایگاه کنار گذاشته شد، روزهای تلخ بدنسازی استان تهران آغاز شد. با وجود تلاش اداره کل ورزش و جوانان استان برای برگزاری انتخابات این هیات، همچنان فدراسیون سکوت کرده و روند انتخابات را ادامه نمی‌دهد، با اینکه ماه‌ها پیش، ثبت نام کاندیداها نیز انجام شده است.

علی‌اکبر کریمی اولین سرپرست هیات بود که از طرف اداره‌ کل ورزش و جوانان استان تهران به فدراسیون پیشنهاد شد و حکم گرفت. مدت زیادی نگذشت که این سرپرست ناآشنا در بدنسازی با علی جوادی، رئیس اداره کل ورزش و جوانان استان به مشکل خورد و عمر مدیریتی او در این رشته، پس از سه ماه به پایان رسید.

کریمی نه تنها تلاش زیادی برای ادامه سرپرستی خود داشت بلکه به عنوان کاندیدای ریاست هیات هم ثبت‌نام کرد. در دوران او حواشی زیادی در بدنسازی استان به وجود آمد و فضای آرام تهران نیز متشنج شد. مشکلات تا جایی پیش رفت که فدراسیون بدنسازی و اداره‌کل ورزش و جوانان تهران دیگر بر سر سرپرستی شخص جدید به توافق نرسیدند و جبرا کار به معاونت ورزش قهرمانی وزارتخانه رسید.

امین داوودی سرپرست بعدی بود که فضای هیات را تا حد زیادی آرام کرد؛ این آرامی تا جایی بود که دیگر برگزاری انتخابات نیز برای همه فراموش شد. از طرف دیگر دوره چهار ساله ریاست فدراسیون نیز به پایان رسید و جلال نادمی روی کار آمد اما اوضاع بیشتر از همیشه در خفقان فرو رفت.

وضعیت بدنسازی کشور به نحوی ادامه دارد که نه تنها در فدراسیون شور و انگیزه‌ای نمانده بلکه درهیات‌های استانی، به خصوص تهران نیز روزهای خوشی سپری نمی‌شود.

دوره سرپرستی هیات تهران هم رو به پایان است و مسابقات قهرمانی استان هم در پیش است؛ مسابقات که با تدبیر دسترسی و وجود امکانات، همیشه در فرهنگسرای بهمن برگزار می‌شد امروز به شهرری رفته و درگیری‌های عجیبی را در استان به دنبال داشته است؛ البته وقتی در فدراسیون به یکباره موعد مسابقات قهرمانی کشور 2 ماه جا به جا می‌شود، دیگر انتظار و سوالی در عملکرد یک هیات استانی هم به جا نمی‌ماند.

در هیات تهران که حدود یکسال با سرپرستی اداره می‌شود، ماه‌ها از ثبت‌نام کاندیدا‌ها می‌گذرد اما خبری از تایید صلاحیت‌ها و تعیین زمان انتخابات نیست. اولین سوالی که به ذهن هر مخاطب می‌رسد این است که آیا فضا از طرف عده‌ای در حال مهندسی است؟

از فدراسیونی که ثبت‌نام کاندیدا‌های خود را عقب می‌اندازد تا دوره ریاست و سرپرستی مسئولان تمام شود، نمی‌توان انتظار داشت که وضعیت خوبی در هیات‌های استانی‌اش حاکم باشد! شاید همان عده‌ای که به دنبال نشاندن کانیدای مورد نظر خود در فدراسیون هستند، نمی‌خواهند ریاست هیات تهران را نیز از دست بدهند.

برخی حواشی به گوش می‌رسد که جناح خاصی به دنبال کسب تاییدیه کاندیدا‌های مورد نظر خود و رد صلاحیت رقبا است؛ به همین دلیل اهرم‌های فشار‌خود را برای عقب انداختن روند انتخابات به کار انداخته و همچنان بلاتکلیفی هیات تهران ادامه دارد.