- صفحه اصلی
- فوتبال ایران
- کشتی و وزنهبرداری
- توپ و تور
- رزمی
- ورزش زنان
- سایر ورزشها
- ورزش جهان
- چند رسانه ای
به گزارش میدان، تینس در تمام جهان جزو محبوبترین رشتهها به حساب میآید که مسابقات پر بینندهای با هزینه و جوایز بالا دارد. ورزشکاران این رشته معمولا به طور انفرادی تمرین میکنند و در مسابقات نیز به صورت خصوصی شرکت دارند. با این حال کشورهای مختلف و برتر این رشته سعی میکنند که بستههای حمایتی خود را برای ورزشکاران نخبه داشته باشند تا بتوانند در مسابقات گوناگون شرکت و کسب جایگاه کنند.
با این روند است که تنیسورهای جهان میتوانند در رتبههای بالا قرار بگیرند و در گرنداسلمها و المپیک نیز خودشان را نشان دهند. شرکت در تورهای جهانی که باعث کسب جایگاه میشود به خودی خود میتواند هزینه بالایی داشته باشد؛ به همین دلیل شرکت در تورنمنتهای مختلف، کمک مالی فدراسیونها را میطلبد.
فدراسیون تنیس ایران با در اختیار داشتن بودجهای قابل توجه، درآمد مناسب از اسپانسرهای این رشته و منابع مالی متعدد همچون باشگاه تنیس استقلال، به نظر میرسد در مسیری متفاوت از اهداف اصلیاش گام برداشته است. درحالی که تنیس ایران از پتانسیلهای بالای مالی برخوردار است، وضعیت ورزشکاران این رشته همچنان در بنبستهایی جدی گرفتار شده است.
درگفتوگویی که با تعدادی از ورزشکاران برتر تنیس کشور توسط خبرنگار میدان صورت گرفت، با صراحت اعلام شد که تمامی هزینههای حضور در مسابقات داخلی و خارجی از جیب خود و اسپانسر شخصی آنها تأمین میشود؛ البته قواعد و قوانین رشته تنیس به این شکل است که هزینهها به صورت شخصی تامین شود اما مسئله اصلی چیز دیگریست!
با نگاهی دقیق به وضعیت فدراسیون تنیس، این سوال به ذهن مخاطبین خطور میکند که این منابع مالی هنگفت، کجا صرف میشود؟ انتظار میرود که فدراسیون، با وجود مشکلات اقتصادی بیش از پیش در جامعه، حمایت خاصی از ورزشکاران برتر خود داشته باشد تا تنیسورها با سختی کمتری بتوانند در تورهای جهانی شرکت کنند. متاسفانه فدراسیون در مسیری قرار دارد که تنها در چند روز مانده به مسابقات، ورزشکاران را زیر چتر حمایتی بگیرد که تقریبا نتیجهای نیز ندارد.
فدراسیون تنیس سال گذشته، قبل از برگزاری مجمع انتخاباتی، به نظر میرسید در مسیر رشد و توسعه قرار دارد و در عرصه جهانی نیز توانست تا صدرنشینی گروه سوم دنیا نیز صعود کند و امیدهایی به آینده روشن داشت. البته ممکن بود افزایش اعزامهای پارسال صرفا مرتبط با رای آوردن دوباره رئیس این فدراسیون باشد وگرنه باید این روند صعودی پیش میرفت.
با این حال بررسیهای دقیقتر نشان میدهد که اعزامها به تورهای جهانی در سال جاری، به شدت کاهش یافته؛ این در حالی است که مسئولان فدراسیون همچنان مدعی هستند که اعزامها در اوج خود قرار دارد اما شواهد حاکی از کاهش چشمگیر این اعزامها است.
طی گزارش که در روزهای گذشته از طرف فدراسیون تنیس ارائه کرد، رئیس فدراسیون مدعی شد که مسابقات تور جهانی را به ایران بازگرداندند تا ورزشکاران کشورمان بتوانند با روند سادهتری کسب جایگاه داشته باشند. موضوع اینجاست که تا وقتی سطح تنیس کشور پایین باشد، مجوز برگزاری تورهای جهانی سطح بالا نیز برای ایران صادر نمیشود و از طرف دیگر بازیکنانی که در رقابتهای ایران شرکت میکنند نیز سطح بالایی در جهان ندارند که بتوانند آوردهای برای تنیسورهای داخلی داشته باشند.
در این گزارش به صراحت به تعداد تورنمتهای برگزار شده در سال جاری اشاره شده که با یک نگاه سطحی میتوان کم شدن این رقابتها نسبت به سال گذشته را مشاهده کرد. هم از نظر تعداد تورهای جهانی و هم از نظر تورنمنتهای خارجی. البته نباید فراموش کرد که هزینه شرکت در تورهای جهانی به عهده خود ورزشکاران است و بخش قابل توجهی از اعزامهای خارجی نیز توسط تنیسورها تامین میشود.
تبلیغاتی از طرف فدراسیون شکل گرفت که هزینهها برای ورزشکاران این رشته کاهش پیدا کرده و تنیس در ایران ارزان شده؛ موضوع اجاره سانسهای زمینهای تنیس باشگاه استقلال به عموم مردم با هزینه پایینتر هم به این مسئله مربوط میشود. حقیقت این است که این کاهش قیمت اجاره زمین، تنها در ساعات مرده روز، یعنی از صبح تا ظهر، اعمال شده است. در این ساعات، کسانی که در محل کار، مدرسه یا دانشگاه مشغول به فعالیت باشند، قادر به استفاده از زمینها نیستند. این اقدام نه تنها به حل مشکلات ورزشکاران کمک نمیکند، بلکه بیشتر شبیه به یک نمایش تبلیغاتی برای فدراسیون است تا یک تغییر واقعی در سیاستهای حمایتی.
حمایتهای مقطعی، اعزامهای محدود و اقدامات سطحی همچنان بر وضعیت این رشته سایه انداختهاند. ورزشکاران، به ویژه آنهایی که در عرصه جهانی در حال رقابت هستند، نیاز به حمایت و توجه بیشتری دارند. فدراسیون باید به جای تمرکز بر نمایشهای تبلیغاتی، به طور جدی در مسیر اصلاحات ساختاری و حمایتهای واقعی از ورزشکاران گام بردارد.