به گزارش میدان، یکی از مسائلی که هواداران پرسپولیس و حتی اصحاب رسانه از کادرفنی پرسپولیس سوال دارند، موضوع عدم جوان‌گرایی یا حداقل استفاده منظم و پیاپی از بازیکنان جوان در ترکیب پرسپولیس است. البته این مسئله یعنی عدم استفاده از بازیکنان جوان در پرسپولیس مربوط به این کادر فنی نیست و در سال‌های گذشته هم این موضوع مطرح بود که چرا مربیان پرسپولیس کمتر از بازیکنان جوان در ترکیب ثابت و دائم سرخپوشان استفاده می‌کنند.
در این چند سال اخیر تنها مربی که بیش از بقیه به بازیکنان جوان در ترکیب پرسپولیس بها داد علی دایی بود که به شکل قابل توجهی از جوانان در ترکیب تیمش استفاده کرد. تایید این ادعا هم جذب بازیکنانی مانند امید عالیشاه، مهرداد کفشگری، احمد نوراللهی و مهدی طارمی بود و البته بازی دادن مداوم به آنها و تبدیل آنها به بازیکنان مهم فوتبال ایران.
برانکو در اوایل حضورش در پرسپولیس به بازیکنان جوان در ترکیبش اعتماد کرد هرچند در اواخر حضورش مخصوصاً در سال آخر کمتر به جوان‌ها بازی داد. کالدرون مربی بود که به مهدی عبدی در دربی اعتماد کرد و ثمره اعتمادش گل سه امتیازی عبدی به استقلال بود.
یحیی گل‌محمدی در ۲ دوره حضورش در پرسپولیس با این که بازیکنان جوانی هم را جذب کرد و حتی به آنها اعتماد کرد اما کمتر به جوانان در ترکیب ثابت و دائمی پرسپولیس فکر می‌کند. گل‌محمدی از آن دسته از مربیانی است که معتقد است در تیم بزرگی مثل پرسپولیس نمی‌شود خیلی به جوان‌ها اعتماد کرد و خیلی بار تیم را روی دوش آنها گذاشت.
گواه این مسئله هم استفاده کمتر از بازیکنانی مانند محمد شریفی و محمد عمری است. حتی وقتی آریا برزگر و سعید حسین پور هم متوجه شدند جایی در تفکرات سرمربی پرسپولیس ندارند از این تیم جدا شدند و به تیم‌های دیگری رفتند. از آن طرف هم بازیکنانی مانند وحدت هناهوف، منوچهر صفروف و شرزود تمیروف با سن کم برای پرسپولیس بازی کردند.
البته ذکر این نکته ضروری است که استفاده از بازیکن و یا تاکتیک در حیطه اختیارات یک سرمربی است و خیلی نمی‌شود به تفکرات یک سرمربی ایراد گرفت اما در کل شاید اعتماد کردن به بازیکنان جوان در تیمی مثل پرسپولیس ریسک بالایی داشته باشد، چون اگر یک بازیکن نتواند از فشار بازی در این تیم بیرون بیاید یا در یک بازی اشتباه مرگبار کند کار بسیار دشوار می‌شود.