گویا هواداران فولاد از سرمربی فصل گذشته خود شکایت کرده‌اند و کار به مراجع قضایی کشیده شده است.
به گزارش میدان، باشگاه منچسترسیتی به بهانه افتخارات سرخیو آگوئرو در این باشگاه، یادبودی از او در بیرون از ورزشگاه اتحاد نصب کرد تا به نوعی از زحمات آگوئرو تقدیر کنند اما این مجسمه آن‌طور که باید شباهت چندانی به مهاجم سابق منچسترسیتی نداشت و به همین خاطر سوژه رسانه‌های مجازی شد. به طوریکه بسیاری از هواداران، این مجسمه را شبیه به تونی کروس، هافبک رئال‌مادرید می‌دانند و این بازیکن با انتشار توییتی، به این یادبود واکنش نشان داد.
به بهانه رونمایی از تندیس سرخیو آگوئرو نگاهی به سایر مجسمه‌های قهرمانان ملی کشورها و باشگاه‌های فوتبال می‌اندازیم که به زعم کارشناسان بسیار وحشتناک ساخته شده‌اند.
کریستیانو رونالدو
چند سال پیش توسط امانوئل سانتوس مجسمه‌ای از رونالدو ساخته شد که مضحکه عام و خاص قرار گرفت و موجی از شوخی و تمسخر را به همراه داشت. بسیاری، این چهره ساخته شده از رونالدو را به شخصیت سینمایی آنابل تشبیه کردند.
لوییس سوارز
مجسمه لوییس سوارز، اسطوره تیم ملی اروگوئه، در زادگاهش در شهر سالتو قرار داده شد اما با این حال خالق مجسمه این قهرمان ملی، در کشورش نتوانست به هدف اصلی یعنی ساخت تندیسی متناسب با این بازیکن برسد.
مارادونا
مارادونا از مردم آرژانتین خواسته بود که هرگز از او مجسمه‌ای ساخته نشود چرا که مجسمه‌هایی که قبلا ساخته شده بود معمولا شباهت بسیار کمی به چهره اصلی او دارد. با این حال مارادونا در زمان حیات خود، بارها از دیدن این مجسمه در آرژانتین آزرده شده بود.
این تندیس که توسط مردم لابوکا در بوینس آیرس ساخته شده اگر پیراهن راه راه و شماره ۱۰ آرژانتین را از این مجسمه بگیری، طرح صورت این مجسمه می‌توانست به عنوان یکی از شخصیت‌های زشت کارتونی مورد استفاده قرار بگیرد.
الکسیس سانچز
الکسیس سانچز مهاجم شیلیایی سابق آرسنال و بارسلونا از مجسمه خود در میدان توکوپیا، محل زادگاهش در شیلی رونمایی کرد. این مجسمه به پاس بزرگداشت این بازیکن بنا شد اما با واقعیت بسیار تفاوت داشت و بسیاری گفتند که شبیه یکی از کوتوله‌های فیلم سفید برفی است.
ساموئل اتوئو
شاید یکی از عجیب‌ترین مجسمه‌های ساخته شده برای فوتبالیست‌ها، متعلق به ساموئل اتوئو، بازیکن سابق تیم بارسلونا باشد که به شکلی بسیار ناشیانه در کشورش یعنی کامرون طراحی و بنا نهاده شد.
جام کافا بهانه‌ای شد تا دوباره برانکو را در قاب تصویر ببینیم؛ سرمربی که فوتبال ایران تا سال‌ها مدیون زحمات اوست.
