گویا هواداران فولاد از سرمربی فصل گذشته خود شکایت کرده‌اند و کار به مراجع قضایی کشیده شده است.
به گزارش میدان، یکی از اتفاقات خوب بازی‌های المپیک ۲۰۲۰ توکیو، اضافه شدن تیراندازی به سبد مدالی ورزش ایران بود. پیش از این، ایران همواره در رشته‌های کشتی، وزنه‌برداری و تکواندو در بازی‌های المپیک شانس مدال داشت که در المپیک ۲۰۱۲، احسان حدادی هم توانست برای اولین بار و تا امروز برای آخرین بار، دوومیدانی ایران را نیز صاحب مدال المپیک کند.
در توکیو اما جواد فروغی در روز ابتدایی المپیک توانست ورزش ایران را طلایی کند، آن هم در رشته‌ای که تاکنون مدال المپیک نداشت. فروغی که پیش از المپیک هم عملکرد بسیار خوبی داشت و کارشناسان این حوزه روی او برای مدال المپیک حساب باز کرده بودند، اما بعد از المپیک نتوانست جایگاه خود را حفظ کرده و درحالیکه سال ۲۰۲۱ مرد شماره یک رنکینگ تپانچه بادی بود، حالا در جدیدترین رنکینگ فدراسیون جهانی، رده چهل و هفتم را به خود اختصاص داده است تا با افول قابل توجهی مواجه شود.
البته این افول صرفا شامل حال فروغی نشده و سایر تیراندازان هم در آخرین رنکینگ با چندین پله سقوط مواجه شده‌اند، اما این میزان افت و افول برای ورزشکاری که مرداد ماه سال گذشته در توکیو طلای المپیک را به خود اختصاص داد، عجیب به نظر می‌رسد.
رنکینگ فدراسیون جهانی بعد از جام‌جهانی برزیل اعلام شد، مسابقه‌ای که با غیبت چندین کشور مدعی از جمله چین، کره، ژاپن و روسیه‌ای که به خاطر جنگ دوران محرومیت ورزشی خود را سپری می‌کند، همراه بود. مسابقات جام‌جهانی در رشته تیراندازی ۷ بار در سال برگزار می‌شود و با مسابقات جهانی که ۴ سال یک بار به انجام می‌رسد، متفاوت است. رنکینگ جهانی را عملکرد نفرات در این رقابت‌ها تشکیل می‌دهد.
فروغی بعد از المپیک در حضور مسئولانی که برای بازدید به اردوی تیراندازی آمده بودند چندین مرتبه نسبت به بی‌توجهی به رشته تیراندازی و کم بودن بودجه این رشته انتقاد کرد. در رابطه با افول قابل توجه قهرمان المپیک در رنکینگ و عملکرد ضعیفش در برزیل، حسن ذوالفقاری یکی از پیشکسوتان تیراندازی گفته است: «جواد فروغی افت نکرده، معتقدم افراد سنشان که بالا می‌رود برای حفظ آمادگی جسمانی باید تلاش کنند، اما انگار تمریناتشان به تیر زدن و حضور در فینال خلاصه شده و هیچ ارتقای تکنیکی وجود ندارد. دلیل آن هم مشخص است. وقتی یک نفر چند بار قهرمان جهان شده و مربی دارد که عنوان جهانی ندارد یا حداقل قهرمان جهان نشده هیچ وقت نمی‌توانند با هم کار کنند. استقلالی که در تیراندازان تفنگ شاهد هستیم و آن هم به دلیل مهارت بالای آن‌ها است سبب شده که مقداری ارتباط بین مربی و تیرانداز شکلی باشد یعنی واقعی نباشد. مربی هست، اما تیرانداز به مهارت‌های فردی خود متکی است همان تجاربی که سبب شده در جهان بدرخشد. این‌ها موانعی است که باید به آن توجه شود.»
جام کافا بهانه‌ای شد تا دوباره برانکو را در قاب تصویر ببینیم؛ سرمربی که فوتبال ایران تا سال‌ها مدیون زحمات اوست.
