گویا هواداران فولاد از سرمربی فصل گذشته خود شکایت کرده‌اند و کار به مراجع قضایی کشیده شده است.
به گزارش میدان، دیگر بر کسی پوشیده نیست که تنها راه قهرمانی در لیگ برتر فوتبال انگلستان، در اختیار داشتن فوق ستاره و تحت هدایت مربیان صاحب سبک است. تاریخ قابل احترام یک باشگاه، هرگز جامی برایشان به ارمغان نخواهد آورد.
خرید سهام باشگاه نیوکسل، انتقادهایی به دلیل ارتباط کنسرسیوم فعال در این زمینه با حاکمان عربستان سعودی را به همراه داشت اما نباید از واقعیت دور شویم. نابرابری در هرم فوتبال، امید میلیون‌ها هوادار را از بین برده که متوجه شده‌اند برای حفظ باشگاه و تزریق انرژی دوباره به جامعه اطراف، هیچ راهی به جز ورود خریداران متمول نیست.
همانطور که پیش‌بینی می‌شد، درحالی که انتقال سهام نیوکسل روند رو به رشدی داشت، 19 باشگاه دیگر حاضر در لیگ برتر جلسه‌ای را برگزار کردند تا نگرانی‌شان درباره این انتقال مالکیت را ابراز کنند؛ رفتاری دوگانه از سوی شش باشگاهی که در برنامه سوپر لیگ اروپا دخیل بودند.
بسیاری از تیم‌هایی که نیوکسل را برای پذیرش این قرارداد تاثیر گذار و تغییر دهنده زیر سوال می‌برند، اگر پیشنهاد هنگفت مشابهی دریافت کنند، بدون توجه به خاستگاه طرف پیشنهاد دهنده، بدون شک توجیهی برای آن پیدا خواهند کرد.
با انتقال مالکیت و تزریق میلیاردها پوند به بدنه باشگاه، هواداران نیوکسل می‌توانند بار دیگر رویاپردازی کنند و فوق ستاره‌ها را در تیمشان ببینند. مهم نیست چقدر پول به این باشگاه تزریق شود؛ همین که نیوکسل تا سال 2030، یک جام قهرمانی را به دست آورد، رضایت مردمان شمال شرق جلب خواهد شد. هواداران نیوکسل امیدوارند مالکان جدید باشگاه، آنها را به مسیری ببرند که پیش از این باشگاه‌هایی مانند چلسی و منچسترسیتی طی کردند.
نیوکسل تنها با پرداخت هزینه‌های بسیار سنگین می‌تواند بازیکنان را از تیم‌های لندن، منچستر و لیورپول که در لیگ قهرمانان حاضرند، دور کرده و برای حضور در تیمش ترغیب کند. بازیکنان بزرگ تنها زمانی به تیم اضافه خواهند شد که شواهدی درباره موفقیت حتمی آنها در کوتاه مدت وجود داشته باشد. انتظار حضور بازیکنی چون کیلیان امباپه یا ارلینگ هالند در عرض دو یا سه سال آینده در این تیم، صرفاً یک رویاست. آنها هرگز از بازی در لیگ قهرمانان و شانس رسیدن به تمامی رکوردهای گلزنی این رقابت‌ها، صرف نظر نخواهند کرد.
بله، پول مهم است اما باشگاه‌های بسیاری هستند که در رقابت‌های سطح اول حضور داشته و دستمزدهای قابل توجهی را نیز پرداخت می‌کنند. اما نزدیک شدن به قهرمانی؟ هرگز! حتی بازیکن محبوب انگلیسی چون دکلان رایس نیز پیش از این که در آخر فصل، تصمیمی برای جدا شدن از وستهم و پیوستن به نیوکسل بگیرد، تردید خواهد کرد. چرا؟ چون مهم نیست آنها چه مقدار پول در ژانویه هزینه کنند؛ نیوکسل 18 ماه از جایی که در حال حاضر وستهم در آن قرار گرفته، فاصله دارد. وستهم در رقابت اروپایی حاضر بوده و سال‌های اخیر، در بین شش تیم صدر جدول لیگ برتر انگلیس جای دارد.
پس احتمال موفقیت در کوتاه مدت، خواه یا ناخواه کمرنگ‌تر می‌شود. صدالبته که نمی‌توان منکر شد احتمال این که پول نیوکسل را به پیش ببرد، بسیار زیاد است. پول آنها را از هرگونه خطر حضور در نبرد برای فرار از سقوط دور و دورتر می‌کند. سپس تلاش برای کسب سهمیه اروپایی در دستور کار قرار می‌گیرد و در نهایت نیوکسل به یکی از حاضرین همیشگی در لیگ قهرمانان تبدیل خواهد شد. شانس کسب عنوان قهرمانی در این نقطه، بیشتر خواهد شد اما همچنان نیوکسل باید در لیگی رقابت کند که تعداد زیادی رقیب متمول و از همه مهمتر، مدعی در آن به میدان می‌روند.
جام کافا بهانه‌ای شد تا دوباره برانکو را در قاب تصویر ببینیم؛ سرمربی که فوتبال ایران تا سال‌ها مدیون زحمات اوست.
