گویا هواداران فولاد از سرمربی فصل گذشته خود شکایت کرده‌اند و کار به مراجع قضایی کشیده شده است.
به گزارش میدان، تکواندوی ایران در مسابقات المپیک توکیو نتوانست انتظارات را برآورده کند، همانطور که در المپیک ریو نیز عملکرد قابل قبولی در بخش مردان نداشت، با این وجود تغییر ویژه ای در این فدارسیون و برنامه‌ها ایجاد نشده و بعد از ناکامی در ژاپن، مسئولان ورزش ایران توضیحی از این فدراسیون بابت نتایج ضعیفش نخواستند.
یوسف کرمی که در دوره گذشته کمیسیون ورزشکاران عضویت داشت، در گفت وگو با میدان درخصوص دلائل قطع همکاری‌اش با کروات‌ها، وضعیت این روزهای تکواندوی ایران و حاشیه‌های کمیسیون ورزشکاران صحبت کرد.
این گفت و گو را در زیر مشاهده می کنید:
-مدتی است از کرواسی بازگشته‌اید، درحالی که به نظر می‌رسید کارتان بیش از این مدت در کرواسی تداوم داشته باشد.
خودم خواستم قرارداد فسخ شود. شرایط طوری بود که احساس کردم با ادامه همکاری اعتبارم زیر سوال می‌رود. می‌خواستیم بازیکنانی که در اختیارم قرار می گیرند، به صورت حرفه ای تکواندو را دنبال کنند اما این رشته جزو اولویت های شان نبود و بیشتر تفریحی تکواندو را دنبال می کردند. درحالیکه در اروپا حداقل ماهی دو سه مسابقه است که کل اروپایی ها در آن شرکت می کنند. به هرشکل وقتی بازیکنان تمرین نمی کردند اعتبارم زیر سوال می رفت و خودم با مدیر باشگاه صحبت کردم که قرارداد را فسخ کنیم. آنها زیاد علاقمند به تکواندو نبودند و تیم شان هم همیشه تک ستاره دارد.
-یکی از موضوعاتی که بعد از المپیک به نظر می رسید در مورد تکواندوی ایران اتفاق بیافتد، تغییرات بود اما چنین چیزی رخ نداد.
نتایج اخیر ناراحت کننده بوده و اعتبار سالیان گذشته تکواندوی ایران زیر سوال رفت. زمانی ما در تکواندوی جهان حکمرانی می کردیم اما حالا به شدت افت کرده ایم. دیدم مربی تیم ملی صحبتی کرده مبنی بر اینکه احتمال دارد تیم کامل به قهرمان جهان نفرستیم، این برای تکواندوی ما فاجعه است. یک زمانی ما در هر وزن قهرمان جهان داشتیم اما حالا احتمال دارد با اینهمه سرمایه یک تیم هم نتوانیم جمع کنیم. این هم نگران کننده و هم ناراحت کننده است که چرا تکواندوی ایران به این روز افتاده و مسئولان باید جوابگو باشند. کسانی که مسئولیت دارند از آقای پولادگر گرفته تا گروه فنی باید در این مورد پاسخگو باشند.
-از دید شما مشکل کجاست؟
مشکل که زیاد بوده، وقتی یک مجموعه نتیجه صددرصدی هم می گیرد، فقط یک نفر در آن دخیل نیست و یک مجموعه این موفقیت را رقم زده اند، همانطور که موفقیت محصول یک کار گروهی است، شکست هم صرفا مربوط به یک نفر نیست. ما برنامه ای طولانی مدت برای تکواندو نداشتیم، سرمایه گذاری و پشتوانه سازی نکردیم. در اوزان مختلف نفر دوم نداریم و اینها نشان می دهد که برنامه علمی و تدوین شده برای آینده تکواندو نداشتیم و نتیجه همینی می شود که می بینیم. نمی توانیم یک تیم کامل به قهرمانی جهان ببریم.
-درحالی که عضو کمیسیون سابق ورزشکاران کمیته ملی المپیک بودید، این بار به کمیسیون راه پیدا نکردید.
یک سری کارها را انجام ندادم چون اعتقادی به آن نداشتم. گفته بودند تبلیغات بکن اما من هیچ تبلیغاتی برای خودم نداشتم. روز انتخابات هم خیلی ها جلوی در ایستاده و رای جمع می کردند، من مخالف این کار هستم و می گویم شأن ورزشکار این نیست. اگر کسی من را قبول دارد رای می دهد که به کار کمک کنم، اگر هم قبول ندارند موضوع دیگری است. من نه تنها در مورد انتخابات ورزشی، در مورد انتخابات مجلس شورای اسلامی هم این اعتقاد را دارم. اگر قرار است برای مردم کار کنید، تبلیغات لازم نیست. من مخالف اینطوری رای جمع کردن هستم، نتیجه این مدل کار کردن، همین اختلافات می شود. اختلافاتی که البته در دوره قبلی هم بود.
-چرا اینهمه اختلاف، آن هم میان ورزشکاران؟
ورزش ما هم سیاسی شده، آدم ها برای انتخابات کمیته ملی المپیک تبدیل به مهره شده اند.
-پس شما هم اعتقاد دارید همه این اتفاقات به خاطر انتخابات پیش روی کمیته ملی المپیک است؟
اگر نبود این کارها را نمی کردند. اسم کمیسیون معلوم است، باید برای ورزشکاران کار کند. ورزشکاران هم نفرات عضو را انتخاب کنند. شواهد نشان می دهد که انتخابات کمیسیون ورزشکاران اینطور نبود، یک سری مدیران به آن ورود کردند و این بد هست، همین است که ورزش ما اینقدر بالا و پایین دارد.
-البته این خود ورزشکاران شاخص ما هستند که وارد این بازی های سیاسی شده و خودشان هم به جمع سیاسیون پیوسته اند.
از اول که اینطوری نبود، از طریق تعدادی مشاوران سیاسی به آنها گفته شد که چه کاری در جلسات انجام شود و چه حرف هایی گفته شود، درحالیکه شأن قهرمان ملی و المپیکی ما این نیست. این خیلی ناراحت کننده است که از اسم آنها سوءاستفاده می شود و برخی بازیچه می شوند. من 4 سال عضو کمیسیون ورزشکاران بودم و هیچ کاری برای ورزشکاران انجام نشد. همین حاشیه ها کار را خراب کرد. حتی یک جلسه هم نشد که در حضور هر 15 عضو کمیسیون تشکیل شود، اگر شما نمی خواستید در جلسات شرکت کنید، چرا کاندیدا شدید؟ متاسفانه برخی دنبال امتیازات مد نظر خود بودند. دوست ندارم هیچ ورزشکاری به قهرمان المپیک بی احترامی کند، آنهم در حالیکه نمی داند دقیقا داستان چیست و چه اهدافی دنبال می شود.
-بخش ناراحت کننده این است که قبلا درمورد حضور سیاسی ها در ورزش صحبت می کردیم اما حالا خود ورزشکاران سیاسی شده اند.
ورزش ما آلوده شده به سیاست و سیاسی کاری همین هست که در کمیسیون ورزشکاران دیدیم. من خیلی راحت رفتم خودم رای دادم و برای رای آوردن هم هیچ تبلیغاتی نکردم اما در این گردونه جایی ندارم چون اگر با وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک باشید، به جایگاهی می رسید و این هم به نظر من زیبنده ورزشکار نیست.
جام کافا بهانه‌ای شد تا دوباره برانکو را در قاب تصویر ببینیم؛ سرمربی که فوتبال ایران تا سال‌ها مدیون زحمات اوست.
